"A..a..ang... " Murmur ni Amy habang nakatingin sa puno.
"AHAHAHA! Chrono tingnan mo oh! Yung construction worker na umiihi! AHAHAHA. Tangi*na. Sobrang tawa ko dun ah! HAHAHA " sabay tawa pa ng sobrang lakas.
-_-| Potcha. Hindi ko napansin na umiihi na pala ang isang construction worker sa tabi ng punong yun. Akala ko andrama na. Yung taong umiihi lang pala. Tingnan niyo siya ngayon. Parang tangang tumatawa tawa lang. Palakang nakasakay sa puting kaba--- San ko naman nakuha yun? Tssk. So gayy!
"Oh well. Tara na nga! Ang arte mo kasi! Sama ka na lg. Punta tayo dun sa favorite place ko"
"As if gusto ko"
"Arte! Tara na." Kinuha niya na lang bigla ang kamay ko at hinila ulit. Jas...mine.? ⊙_⊙
This touch. Jasmine.. Asan ka na?
⁄(⁄ ⁄•⁄ω⁄•⁄ ⁄)⁄ Heh! As if!
Hindi ko na namalayang anlayo na pala namin sa Moonsea Cafe. Nandito kami ngayon sa isang open beach. Malinis ito at mukhang may maintenance ang cleaning schedule. Sobrang fresh ng hangin. Sa view na kinatatayuan namin ngayon, nakatapak kami sa white sand. Medyo malayo layo din ang mga buildings. Open nga siya pero wala masyadong tao ang pumupunta dito. Hindi kasi ako masyadong fan ni mother earth eh. Kaya hayun, meron nga kaming 15 private islands pero ni isa dun wala akong ganang puntahan. Mas gusto ko kasi sa technology eh. Sa sobrang overwhelm ko sa tech, hindi ko na ata naaapreciate si Mother Earth.
"Tara. Dun tayo sa cave. Malapit lang yun. Dun kasi makakapag isip naman tayo nang maganda." Hindi na siya naghintay ng response at lumakad na tungo dun.
Syempre naman sumama ako. Hindi ako pamilyar dito no! Baka mamaya marape na ako ng nga Pusong Babae dito.
Ayoko paa!
"Baklito. Ano naman ba pinag iisip mo bat nagmuukasim ka na naman diyan!?" pagtatanong ni Amy.
Tschh. Wala na siya dun. Pumasok kami sa maliit na cave.
Nang makapasok, nakita ko ang bonfire at mga kahoy na hindi pa nagagamit sa tabi nito. Meron ding gas at lighter. Kumuha si Amy ng pira pirasong mga kahoy at pinapaapoy ito. Bigla na lang siya napatigil sa kaniyang ginaagawa at tiningnan ako.
"Sa tingin mo, ano ako dito? Yaya mo? Hoy gumalaw ka! Pisti" +_+
"Amy dear, ano naman ba alam ko sa pagiging Amazon!? Magpasalamat ka nga di ako kamukha mong unggoy. Di ako nababagay para diyan. Monggoloid. (๑¯ω¯๑)"
"STFU. Magsindi ka dito ng apoy kung ayaw mong mamatay ka sa lamig" tumayo siya at naglakad palabas.
Ay letse. Iiwan niya ako dito!?
"At saan ka naman pupunta?"
"Unggoy, pupunta muna ako ng resort namin ha. Kukuha ng pagkain at tsaka dadalhin dito. Hiyang hiya naman ako pag magugutom ka diba?! " Pagkatapos ay umalis na siya.
→_→ Feeling niya. Kala ba niya mamamatay ako pag wala siya? Hay naAWTSUU!!
≥3≤ lamiig.
Tiningnan ko ang mga kahoy. May lighter at gas naman eh. Madali lang to. Kaya mo to Chrono. Wag kang matakot sa apoy.
Inhalee. Exhalee. *sigh*
Since nakaipon naman yung mga kahoy at nalagay na din ang gas, ang kailangan ko na lang gawin ay sindihan ito gamit ang lighter. Hinawakan ko ang lighter. Kaya mo to Chrono. Just forget about the past. Binuksan ko ito *Click*. Lumabas ang maliit na apoy. Okay lang to. Maliit lang naman eh.
BINABASA MO ANG
Two Boys, One Potato
Teen FictionAng love parang charade. Clue dito, clue doon. Kung mahal mo ako, bakit pinapakita mo na hate mo ako? At kung hate mo naman ako, bakit pinapakita mong mahal mo ako? Tss. Andrama ko na. Letsi. Oh well. I'm just a potato. Neither cool nor boring. Neit...