Heaven Knows

Chapter 7

KIME's POV

HINDI ako mapakali habang kumakain ng dinner kasama ang parents ko. My phone is upstairs in my room, and I don't know kung nag message na ulit si Tyren.

Gosh, what does he mean on the way siya? Pupunta ba siya dito? No way, I'll fucking faint.

"Are you sick, Azrail?" Umangat ang tingin ko kay Mom. I shook my head and continued eating. Isang subo na lang ay tumayo na ako.

"Pahinga na po ako." I bowed my head and went upstairs. Agad kong binuksan ang phone ko at nakahinga ng maluwag. He didn't message me again! Thank god, maybe he's just pranking me, eh?

"Buti na lang-" agad akong napatigil at kumunot ang noo. Tyren is calling! I bit my lower lip before sighing.

"Ano?" Bungad kong tanong ng sagutin ko ang tawag.

"Are you going to sleep already?" Tanong nito. Tumayo ako at nag punta sa bintana para sumilip sa labas. My eyes widened when i saw his car! It's away from our house, pero dahil sa pwesto dito sa kwarto ko, tanaw ko iyon.

"Oh my gosh! Bakit ka na naman andito?!" Gulat kong tanong habang nakabuka ang bunganga. I heard him chuckled,

"Tsk, wag mo akong tawanan, ah? Why are you here? Oh my gosh, andito parents ko. Umuwi ka!"

"You can tell them you'll just go out for a moment" Anito. Napairap ako sa sinabi niya. Andito pa rin ako sa bintana at tinatanaw siya. His car is tinted kaya hindi ko siya kita sa loob.

"Really, Tyren? You think they'll allow me? In my dreams, ay! Kahit ata pati panaginip ko, never!" Sabi ko at hinilot ang sentido ko.

"What, why? Even just for a moment?" Tanong nito. Bumuntong hininga ako.

"Yes, kahit isang segundo lang." sabi ko. Tumahimik ang kabilang linya.

"That's okay. We'll just talk in school, 'kay? Tulog ka na." Sabi nito. My brows furrowed.

Hindi man niya lang ba ako kukulitin na lumabas? Na tumakas?!

"U-uh...okay..." Sabi ko.

"Okay, bye. Rest." Anito at binaba ang tawag. Tinignan ko ang kotse niya, i saw his hand na lumabas sa bintana. Kumaway pa ito bago tuluyan na umalis.

Still shocked, umupo ako sa kama at tumitig sa kawalan. He didn't...forced me to meet with him!

I remember France, he would force me na tumakas na lang ako sa we'll date! I disagreed though, dahil ayoko naman.

But with Tyren? Bakit gusto kong tumakas? Why do i feel like i want escape my parents just to be with him?

Mariin akong pumikit. No, Kime. Gusto mo lang talaga tumakas, andiyan lang si Tyren kaya iniisip mong dahil sa kaniya ay gusto mong tumakas.

I nodded, trying to convince my self. Pinulot ko ang aking phone na nasa kama at binuksan. I opened our conversation.

Ako:

Hoy! Tungkol saan ba sasabihin mo?

I typed and sent it to him. Hindi agad siya nakapag reply, maybe he's still driving.

Lumipas ang ilang minuto, my phone beeped. Agad ko iyong chineck and saw his message.

Ex crush kong pangit:

Wala, matulog ka na nga.

Umirap ako, hindi na ako nag reply at agad na nilapag ang phone sa side table. I closed my eyes.

"MISS, breakfast na po." Naalimpungatan ako dahil sa katok ng maid. Pumupangas akong bumangon sa kama. I went to my bathroom to take a bath.

Since weekends ngayon, wala akong gagawin. Our exams our over, at malapit na rin ang undas break.

And Tasy's birthday! Maybe we'll celebrate before or after her birthday, since she's going to celebrate with her family.

Humikab ako habang bumaba at pumunta sa dining area. I saw my parents, my Dad is reading the news paper while Mom is talking to him.

"Goodmorning." I greeted and kissed their cheeks. Agad kaming nag simulang kumain nang makaupo ako.

"Azrail, you'll come with us in the company and someone will tour you around." My Mom announced. Tumango lang ako at hindi na umalma.

Wala rin naman akong gagawin, kaya why not go with them. Minsan lang naman ako pumunta doon, since both of them are busy, always.

After our breakfast, agad akong nag handa para sa pag punta sa company.

I just wore a black chanel 1 inch above the knee skirt, white strap croptop top at nag black chanel croptop jacket na lang para sa pang patong.

Black platform heels na lang rin ang sinuot ko. I sprayed some perfume at bumaba na. My parents are in their own car, habang nandito ako kasama si kuya Manong.

When we arrived at the company, agad sinalubong ang mga magulang ko ng mga bati sa mga empleyado.

Some were eyeing me curiously, probably thinking bakit nandito ang isang kagandahan tulad ko, char!

"Good morning, Sir and Ma'am." Bati ng isang babae. Maybe that's my Dad's secretary.

My Mom's a board director while my Dad is the CEO of our company.

I smiled at the lady, and she smiled too. Tumigil si Mom sa harap nito.

"Can you tour her around the company, Lisa? She's the future of the company, she needs to start young." Strikto nitong sabi.

Tumango si Ate Lisa, as what I heard na pangalan niya. She guided me towards the elevator at pinindot ang main lobby.

"Good morning, Miss. Azrail Kime, I'm Lisa, I'll tour you around the company." Magalang nitong sabi.

I nodded and smiled at her,

Nasa likod ko siya, I don't know why won't she stand beside me. Hinayaan ko na lang.

Kinuha ko ang phone ko sa purse ko, i checked my messages. My friends are talking sa group chat namin.

Ako:

Andito ako sa company, lols.

I sent a picture of me, dahil kita ang reflection ko sa elevator. I shyly smiled at Lisa.

"Just sending it to my friends, hehe." Sabi ko.

Mikayla Liane:

Wow! Mukhang sugar mommy, ah?

Natawa ako sa sinabi nito.

Ako:

Bibigyan kitang sampung milyon na sampal. :)

Jaera Nica:

Ay gandugh, sino ka diyan?

Anastasia Tasy:

Shit, ang angas!

Ako:

Ikr.

William:

Woah, bibigyan mo ba ako ng sampung milyon pag jinowa ko ang anak mo?

I reacted an laughing emoji at Will's messaged. Natigil ako dahil bumukas ang elevator, nakita ko ang tatlong empleyado.

I saw them hesitating to go inside, kaya ngumiti ako sa kanila. They went inside, pero nasa likod ko sila!

Gosh, para naman akong CEO na dito? Hello, mukha lang.

I typed a reply to my friends again.

Ako:

Bibigyan ko kayong sampung milyon, bigyan niyo lang ako ng pogi!

Anastasia Tasy:

I volunteer

-Tyren.

-End of Chapter 7-

Kime sugar mommy vibes