KIME's POV
HINDI ko pa rin maipaliwanag ang nararamdaman ko kay Tyren. Why? Why is he always by my side?
Bakit niya lagi akong sinasamahan? He's always entertaining me, making me laugh, teasing me, and most importantly, making me feel...me.
I can share my dreams about being a doctor to him, and he would just always listen.
"You know what, i just want to abandon that dream..." I said bitterly. Nandito kami ngayon sa isang coffee shop. We're both facing the beautiful view.
Niyaya ako ni Tyren kanina after school, he said that he would treat me. Syempre, sinong hindi tatanggi sa libre, 'no!
"Why?" He asked. Yumuko ako at bumuntong hininga. "Well, you saw and heard how my parents treat me. And they want me to inherit and manage the company, kahit alam nilang hindi ko naman iyon kaya at gusto." Aniko.
I felt his warm and big hands on mine. Marahan niya itong hinahaplos. I smiled at Tyren, and he just looked at me sweetly.
"You can talk to them, Kime" Anito. Agad akong umiling sa kaniya. "Kahit lumuha ako ng dugo, hinding-hindi nila ako papakinggan, Ty." Buntong hininga kong sabi.
Narinig ko ang langitngit ng upuan, hudyat na tumayo ito. He sat beside me, and my heart thumped when he put his arms around my shoulder.
Hinapit niya ako palapit sa kaniya. Nalanghap ko ang bango nito. Shit! Ang bango sobra!
"You'll become a Doctor, Sweetheart." Anito sa mariin na boses. Hindi ko na ito sinagot at hinayaan kong yakapin ako nito.
And for once, i felt peace. Me, in his arms, is peace. Pinanood namin ang papalubog na araw habang nasa bisig ako nito.
At hindi ko na pala namalayan ang oras! Nagmamadali akong tumayo at humiwalay kay Tyren.
"Hala, anong oras na! I need to go home, Tyren!" I said, panicking. Tyren held my hand,
"Stop panicking, Love. I'll talk to you parents, hm?" I bit my lower lip when he said that!
Talk to my parents? Seriously! Mukhang naghuhukay na siya sa sariling bangkay!
"You won't do that, Tyren!" I said. Naglalakad na kami patungo sa kotse nito. Hindi ako nito sinagot at pinagbuksan na lang ako ng pinto.
Inalalayan pa ako nito at hinarang ang kamay sa bubong ng kotse, para kung sakali mauntog ako ay sa kamay niya lang.
"Stop panicking, Love, please." Sabi nito sa malumnay at nanlalambing ma boses. Bumuntong hininga na lang ako at tumango.
Panicking won't help! Kahit pasabugin ko man ang buong mundo, lagot pa rin ako sa magulang ko! Gosh, I forgotna mag paalam sa kanila.
Stupid, Kime! And seriously, kakausapin pa talaga ni Tyren? Baka kung ano pa ang sabihin nila rito!
Tyren held my hand and squeezed ito. He glanced at me. Inangat nito ang kamay ko at dinala sa labi niya. Kinitilan niya ang likod ng kamay ko ng marahan na halik.
He whispered something, at tsaka niya binaba ang kamay ko. Still holding my hand, we arrived at my house. Kinakabahan akong tinanggal ang seat belt ko.
Kinuha ni Tyren ang bag ko sa likod ng kotse.
Nang magkaharap na kami, kukunin ko na sana sa kaniya ang bag ko, nang iiwas niya ito, "Let me hold your bag, baka mabigatan ka" Anito.
Umirap ako sa kaniya, "Araw-araw ko yan dinadala, and it's not that heavy, 'no!" Umiling lang ito at sinukbit na ang bag ko sa balikat niya.
"Edi araw-araw kong bubuhatin ang bag mo." Anito sa masungit na tono at nag lakad na. I sighed and ran a little to catch up with him.
Ang lalaki naman kasi ng hakbang niya! Ang haba kasi ng legs, eh!
Pinag buksan kami ni manong guard ng gate. Ngumiti lang ako rito at bumati bago nag patuloy sa paglalakad. I heard Tyren greet the guard too before walking beside me.
While approaching the door, kumakabog ng malakas ang puso ko! At nang maka pasok na kami, bumungad sa akin ang mga magulang ko na nasa sala.
They were both looking at me coldly, and them their head turn to my side, where Tyren is standing.
Mariin akong lumunok at sinulyapan si Tyren. He didn't even look nervous or something! Mukha nga siyang relaxed pa!
Damn, how could he do that, though!
"Good evening, Ma'am, Sir." Panimula nitong sabi. I breathe in and out before smiling awkwardly at my parents.
"Good evening, Mom, Dad" Tumungo ako sa kanila ng kaunti. I was about to speak, nang maunahan na ako ni Tyren!
"I'm sorry that Kime went home at this hour," Tumigil ito at sumulyap sa akin. Pinandilatan ko ito ng mata at umiling, senyas na huwag na siyang mag salita muli!
But, he just looked away! I glanced at my parents nervously. Seryoso lang ang mga ito na nakikinig at naghihintay sa susunod na sasabihin ni Tyren.
"We went on a date" He said.
Tangina naman! Gusto kong sapakin at sabunutan si Tyren sa mga pinag sasabi niya!
Lumapit ako sa kaniya ng kaunti, "Oh, my gosh! Anong pinagsasabi mo!" Mahina ngunit mariin kong saad sa kaniya. He glanced at me and smirked.
And that smirk, i knew something is going to happen! May plinaplano itong matandang ito! He walked towards my parents.
Nakita ko ang pag ayos ng upo ni Mom, she glanced at me, before raising an eyebrow. I bit my lower lip and avoided her gaze!
Oh, gosh! Gusto ko nang mahimatay!
"What are you saying, young man?" My Dad's baritone voice echoed inside the house. Sobrang tahimik ng bahay ngayon, at gusto ko na lang mag pa lamon sa lupa!
I saw how Tyren's jaw clenched, he sighed, like he was readying himself. I was waiting for him, also readying my self, too!
Kailangan ko talagang mag handa! Dahil baka kung anong katarantaduhan ang sabihin ni Tyren!
But, i know he wouldn't do that, for christ sake! Pero kinakabahan pa rin ako.
"What I'm trying to say sir is..." He glanced at me for a second before turning his gaze back to my parents.
"I would like to formally court your daughter."
-End Of Chapter 17-

BINABASA MO ANG
Heaven Knows
RomanceLover's Series #3 Azrail Kime Cruz, She wanted to be free from her parents grip, to pursue her dream being a successful doctor. And when someone she really hates came into her life, who she didn't expect would support her and teach her how to love...