Heaven Knows

Chapter 18

KIME's POV

"FUCK." I cursed and held my head. Pinukpok ko ang ulo ko sa pader, umaasa na magising ako sa reyalidad.

Pero, hindi! This is reality, Tyren is really courting me! Formally, and legally courting me!

Hindi ko alam kung paano niya napapayag ang mga magulang ko. Knowing them, they have high standards. Tsk, that's why I can't meet their standards. Too high to reach.

I bit my lower lip, umiling ako at inalis sa isipan ang mga nangyari kagabi.

After Tyren told my parents that he will court me, agad akong pinataas ng mga magulang ko sa aking kwarto. I tried to listen to their conversation, pero mukhang sa office nila Dad sila nag-usap!

And it's very frustrating! Hindi ko maisip ano ang sinabi ni Tyren sa mga ito, he was smiling politely at my parents.

Damn, the last time I remember, my parents even insulted the heck out of him. So, how?

"Fine, stop thinking." Umiling na lang ako at naupo sa aking vanity table. I stared at my reflection for minutes before deciding to start my morning routine.

Pagkatapos kong mag-ayos, agad akong bumaba sa dining area para kumain. My parents weren't there, So, i supposed they already went to work.

Kumain lang ako saglit bago lumabas at kinuha ang aking sasakyan. I drove to my school.

Nang makarating, agad na tumunog ang phone ko. Mikayla messaged me, telling me she's already here.

Mikayla:

Dito na ako school, saan ka?

Ako:

Hulaan mo.

Mikayla:

Namo, saan nga?

Ako:

Parking lot, duh.

I turned off my phone, binulsa ko na ulit ito at sumandal sa aking sasakyan. Minutes later, i saw Mikayla and Tasy walking towards me.

"Morning" Bati ko sa kanila. Pareho silang tumingin sa akin, tila nagugulat. "Ano naman kinain mo? Hala, may sakit ka ba!" Sinipat ni Tasy ang leeg at noo ko.

Irita kong inalis ang kaniyang, "Ulol, binati lang ng 'Morning', eh" Inirapan ko siya, kaya inirapan niya rin ako.

"Tara na, ang tagal, ah?" Reklamo ni Mikayla, habang nakatingin sa phone niya. Naglakad na kaming tatlo papasok sa school.

The school gates is quite far from the parking lot, where i park.

"Huy!" Tumingin kaming tatlo dahil may nag salita sa likod namin.

Si Janica lang naman pala. Himala, ah? Sabay-sabay kami ngayon. Minsan lang kaming magkasabay.

"Oh, sino naghatid sayo?" Tanong ko sa kaniya. "Vincente!" Masigla nitong sabi. Tumango lang kami sa kaniya, at nagsimula na muling maglakad.