Chapter 11

115 4 0
                                    

KIME's POV

"FRANCE..." Mahinang bati ko sa kaniya. He smiled at me and walked towards me. Agad akong umatras, kaya natigil ito.

"Anong kailangan mo?" Tanong ko rito.

"Nothing, i just...miss you." Agad napataas ang kilay ko sa sinabi nito. I scoffed and laughed, thinking that i was a joke.

He looked at me seriously, agad akong natigil sa pag tawa. Seryoso siya?! He miss me?

"Stop with your bullshits, France." Natatawang sabi ko sa kaniya. Sinara ko ang locker at nag simulang mag lakad.

"Babalik ka rin sa akin, Kime." Anito. Agad akong natigil sa paglalakad, I looked at me, with my puzzled face.

"Stop dreaming, France." Umirap ako sa kaniya at nagpatuloy sa paglalakad.

Damn, that France. Yes, naka move on na ako sa kaniya. Pero, the way he's acting whenever we interact? Nakakairita!

Nang makarating ako sa parking lot, agad kong sinalubong ang mga kaibigan ko. They decided to eat outside since wala na nga pasok bukas.

I was about to disagree, when i saw my sundo. I sighed.

"Guys, uwi na ako, ah? Andiyan na kasi sundo ko, eh." Mikayla groaned at me, and crossed her arms on her chest. Hinampas ko siya sa braso.

"Wag ka na tampo, tanga. Bawi ako, promise!" She sighed, and told me na mag ingat. I nodded at her at nagpaalam na ako sa mga kaibigan ko.

I want to bond with them! But, baka mas lalong lumala ang parusa sa akin ng magulang ko kung sawayin ko na naman muli sila.

PAGKATAPOS ng all souls and saint's day, wala na akong ginawa kundi mag punta sa kumpanya, umuwi sa bahay at mag aral at matulog. That was my routine for the first week.

I feel bored, and lonely. I tried na magpaalam sa magulang ko, para makipag kita sa mga kaibigan ko, but they won't let me!

Pero ngayon, i felt bad dahil para akong na relief when they told me that pupunta sila sa Madrid for business. They will be back next next week. But they warned me, kaya agad akong napanghinaan ng loob.

I was watching a movie sa laptop ko, when my phone beeped.

Tyren >:p :

Hey, busy?

Yes, I changed his nickname sa phone ko. I licked my lower lip before typing a message.

Ako:

No, why? Miss mo ako?

When i sent the message, tsaka ko lang narealize! Gosh, masyado ba napansin na miss ko na siya? Wait, i miss him?!

No way, I don't miss Tyren!

But, some part of me disagree. Ha, right. I have a freaking crush on him again! Pero, mukhang malabo rin naman magkatuluyan kami, 'no?

Tyren >:p :

Hmm.

I bit my lower lip when i read his reply. Hindi na ako nag reply at tinabi na lang ang phone ko. I watched the movie until i fell asleep.

I WOKE up when i heard my phone ringing, kahit inaantok po, I tried reaching for my phone. When i got it, sinagot ko ang tawag kahit hindi tinitignan kung sino ang caller.

"Azrail, are you still sleeping?" Agad akong napamulat ng marinig ang boses ng ina ko. I bit my lower lip and sat on my bed. I looked at my clock.

Oh, shit! It's 1 in the afternoon? I slept that long?! Oh, gosh. Agad akong tumayo.

"Y-yes, i just woke up, sorry." taranta kong sabi. I felt my mother's disappointment even though she's across the world.

"You should be studying, Azrail! Not slacking off!" She scolded me. After minutes of scolding and telling me life lessons, she hang up the phone.

Damn, i felt guilty that i was still sleeping kahit anong oras na!

Bumaba ako sa dining area, dahil kumalamnan na ang tyan ko. I skipped breakfast and lunch, so I'm really hungry.

"Thank you..." I muttered nang ilapag ng isang katulong ang tubig. I started eating. Nang matapos, i went back to my room to get my things and books.

Yes, I'll study. I felt guilty about it, dahil kay Mom. Nagpunta ako sa garden.

Naupo ako sa gazebo at nilapag ang mga gamit ko. I opened the book and started studying. I was just reading a topic, when i felt something on my back.

Someone is throwing rocks at me!

Naiinis man, tinignan ko ang direksyon. And to my surprise, a small rock landed on my forehead!

"Shit, sorry!" Hinanap ko ang salarin, and i saw Tyren! He was standing not far away from me.

"What are you doing!" Sigaw ko, naglakad ako palapit sa kaniya. Pero mukhanng malabo dahil may fence na nakaharang.

I went out of the house,

"Kuya, maglalakad lang po ako." I told the guard, he was hesitating pero tumango lang ito. Agad akong lumabas ng bahay, i ran where Tyren is.

"Why are you here, throwing rocks at me, huh?" Tanong ko sa kaniya, sinalubong ko rin siya ng isang malakas na palo sa braso.

"Hindi mo sinasagot ang tawag ko, and you didn't heard me! I was calling you, you alwere busy..." Anito.

"Hobby mo ba akong batuhin?" Tanong ko sa kaniya. His eye brows raised at my question.

"What, no?" Taka nitong tanong. Umirap lang ako sa kaniya.

"I just wanted to check on you..." Sabi nito sa mahinang tono. He wanted to check on me? Why?

"Huh, bakit?" Taka kong tanong.

"Wala..." Sabit nito. Tumango lang ako sa kaniya, kahit nawe-weirduhan ako sa sinabi niya.

"Studying again? You should rest and enjoy your short vacation, Miss." Sabi nito sa masungit na tono.

"Oh, my gosh. You sound like a brother who's scolding me!" Sabi ko sa natatawang tono.

"Sorry, I can't, Kuya!" Natatawa kong sabi. Gosh, I cringed when i called him kuya.

Really, I will call Tyren, Kuya? I never even imagined that!

"Why, baby?" Natigilan ako sa sinabi niya. Hala, baby daw!

"Baby mo mukha mo, Tyren." I rolled my eyes at him, iniwas ko rin ang mukha ko sa kaniya. He can't see me this red!

He chuckled, which making me look at him.

"Cute..." He said, making me feel butterflies!

-End of Chapter 11-

Heaven KnowsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon