ʚ𝘊𝘏𝘈𝘗𝘛𝘌𝘙 𝘍𝘐𝘝𝘌ɞ

1.6K 161 166
                                    


***

Yine o parka gelmişlerdi. Tek farkla, bu sefer kalabalıktı. Genç kız bir banka oturup eteğini düzeltti. Abisiyle yıllar sonra buraya geleceğini düşünmemişti ama burdaydı işte.

Genç kız saçını düzeltip çocuğa baktı. Draken diyordu herkes. "Ken! K-ko-n-uş-a-l-lım." Kelimeleri bölerek konuştuğunda Ken başını çevirip eğildi.

Genç çocuk başını çevirip iç çekti. "Geldim. Sen evlatlık alındıktan sonra seni görmeye gelmiştim. Bana senin evlatlık edinildiğini söylediler. Seni sonsuza kadar kaybettim sandım."

Gözlerini gökyüzüne çevirip iç çekti. "Ailemi tamamen kaybettiğimi sandım. Seni koruyamadım sandım. Çok aradım fakat bulamadım." Gözlerini çevirip kıza baktı. "Benden tamamen gittiğini sandım."

Genç kız dolu gözleriyle önüne döndü. Başını yere eğip iç çekti. "B-be-bekle-dim. İ-il-k gi-git-tiğim za-zam-an be-bek-le-ledim. Ü-üç y-yı-l b-be-bekle-dim. S-se-n g-gel-me-din." Gözlerinden bir damla aktığında sildi. Genç kız ağlamamak için zor duruyordu.

"Geldim aslında. Senin yanına gitmeme izin vermediler. İlk iki yıl boyunca bana yerini söylemediler bile. Seni hiç vermemeliydim. Orda daha iyi olacağını düşündüm." Ken dişlerini sıkarak konuştu. Kardeşinden ayrı kalmıştı.

Genç kız dayanamayıp kollarını çocuğun boynuna doladı. Hıçkırarak ağlağında belindeki eller onu sakinleştirmeye çalıştı. Genç kız çok özlemişti abisini. "Ö-öz-le-di-dim." Bu sefer hıçkırıkları arasında zor konuşmuştu.

Ken kızın sırtını sıvazlayıp gözlerini kapattı. "Geçti ufaklık. Artık yanındayım. Bu sefer seni asla bırakmayacağım."

"S-söz v-ve-r?" Çocuksu bir sesle sormuştu. Bu kendini tatmin etmek için değildi. İçindeki hala abisini bekleyen küçük kızı inandırmak içindi. O küçük kız bekliyordu. Her zamanda beklerdi.

"Söz." Ken kızın iyice sarıp arkasına baktığında Haitani kardeşleri gördü. İkisi de çok sert bakıyordu. Umrunda değildi çocuğun. Kız kardeşini yıllar sonra başkalarına kaptırmayacaktı.

Genç kız geri çekilip gülümsedi. Çantasından mochiler çıkarıp abisine uzattı. Gülümseyen ifadesiyle çok güzeldi.

Ken mochilerden bir tanesini alıp güldü."İlk tanıştığımızda da bana mochi vermiştin." dedi geçmişi gözünün önüne gelirken.

Genç kız güldü. "M-mo-c-hi g-gü-zel!" dedi abisine bakarak. Kendi de mochi alıp ısırdı. Yerken kendinden geçiyordu.

Gözlerini kapatıp gülümsedi. Sanki mochi yemiyordu da kendinden geçiyordu. Ayaklarını sallayıp Ken'e yaslandı.

ʚ𝘒𝘈𝘚𝘜𝘔𝘖𝘊𝘏𝘐ɞ || 𝘚. 𝘔𝘈𝘕𝘑𝘐̇𝘙𝘖εїзHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin