Ik ben de sleutel

10.1

POV GENERAAL MIA 

Ik wil jou namelijk de taak geven om prinses Romy bezig te houden. Ze moet zo ver en lang mogelijk bij  Ramar weg blijven. Want als Ramar Romy in handen krijgt dan is het voor ons allemaal voorbij. Dus lijdt haar af bijvoorbeeld met dingen doen. Je zou eventueel haar ook kunnen helpen met trainen. Als je dit wilt doen dan kan ik je een hulp schema geven. Dus als je deze taak op jouw zou willen nemen dan ben ik daar echt blij mee. Even keek Megan mij en toen kwam er een vraag die ik eigenlijk niet echt had verwacht. Ze vroeg mij waarom Romy eigenlijk de prinses is. Pardon! schreeuw ik. Hoe kan je dat zo klakkeloos vragen. Romy is 1 van de sterkste krijgers die ik ooit heb ontmoet. Strek in kracht maar ook in ziel. Zij ik boos. Hoe kan je je afvragen waarom zij gekozen is. Ik kreeg geen antwoord terug. Nog 1 keer kijkend naar Megan draai ik mij om en loop weg. Er moet namelijk nog genoeg gebeuren. De wapens moeten na gekeken worden er moet een duidelijke aanval worden gemaakt. De wapen uitrusting van Romy moet ook klaar gemaakt worden. Want er moet een speciale aanpassing gemaakt worden. Omdat de uitrusting haar krachten niet mag belemmeren.

POV Megan

Nadat ik een dikke uitbrander van generaal Mia had gekregen bleef  ik even versteld zitten. Wat had die. Mag ik mij niet afvragen waarom het allemaal zo is. Het is toch normaal om je af te vragen waarom dingen zo zijn. Even van mijn stuk gebracht stond ik op. Dus ik moet nu Romy gaan vermaken. Een zucht verlaat mijn mond. Daar heb ik toch eigenlijk helemaal geen zin in. Ik vind het al erg genoeg om in haar buurt te zijn. Het is niet als of we beste vriendinnen zijn. Op het moment dat ik Romy leerde kennen had ik maar 1 keuze. Met haar mee gaan ik ga namelijk niet mijn  eigen leven riskeren.  Want het gevoel van vrijheid is mij toch wel erg veel waard. Want toen ik niet de 100 procent controle had wist ik wel dondersgoed waar ik mee bezig was. Het was een optie die ik kreeg. Of niet de volledige controle en achter 1 of ander meisje aan of de dood. De dood trok mij niet erg aan dus de optie was mij erg duidelijk. Als het om mijn vrijheid gaat dan boeien andere mensen mij niks. Al helemaal niet dat van een stom meisje die denkt dat ze alles is. Het was te simpel om haar gedrag te kopiëren. Want acteren kan ik wel zeker als ik er uit kan krijgen wat ik wil. Ik kijk rond en zie alleen maar schatten en spullen die ik makkelijk kan stelen. Dit is de hoofdprijs veel schatten en ook later nog mijn vrijheid.  Het enige wat ik er voor moet doen is zo een irritant kind in de gaten houden. Wat een lachertje is dit. Zoekend naar Romy kom ik alleen maar dienstmeisjes tegen. Op een gegeven moment ben ik het zat en grijp ik stevig een dienstmeisje bij haar arm. geërgerd vraag ik waar Romy is ze kijkt mij aan maar geeft geen antwoord. Steeds bozer knijp ik in haar arm en vraag ik het nog een keer. Nu op een dreigender manier. Ze gaf een blik op de plek waar ik haar arm vast hield. Stotterend komen er eindelijk woorden uit haar mond. Z z ze  is o o o op haar k k kamer. D d dat is op d d d de t t t tweede verdieping. Zodra ze haar antwoord gaf liet ik haar los. Ze maakte zich gauw uit de voeten. Een klein sadistisch lachje kwam er uit mijn mond. Zwakkeling die gaat echt als 1 van de eerste ten onder. Ik schud mijn hoofd en ga op zoek naar een trap naar de tweede verdieping. Hadden ze niet gewoon liften kunnen gebruiken die zijn ook  uitgevonden. Na eindelijk een trap gevonden te hebben liep ik stug naar boven. Na veel deuren gehad te hebben zag ik gelukkig de deur waar ik moest zijn. Zonder te kloppen ging ik naar binnen. Ik keek de kamer rond en zag in de eerste instantie helemaal niemand. Nu was ik toch wel een beetje pissig aan het worden. Waar is dat kreng dacht ik bij mij zelf. Opeens hoorde ik gerammel van uit de badkamer komen. Met grote stappen maakte ik mijn weg naar de badkamer. Ik deed de hendel om laag en gelukkig was de deur niet op slot. De deur ging open en ik zag nog net een schim uit het raam gaan. Snel schoot ik naar het raam om Romy net op de grond te zien landen. Ze deed een mantel om en ging met een snelle pas er vandoor. Even twijfelde ik om haar achternaam te springen maar ik wist gewoon dat ik het niet zou over leven. Rennend maakte ik mijn weg naar beneden om Romy bij te houden. Rotkind mompelde ik onder het rennen door. Nu moest ik ook nog mijn best doen om haar in het zicht te houden. 1 van de weinige dingen die ik moest doen van hem en zelfs dat kan ik niet. Dit geeft mij echt een hoop kop zorgen zeg. Buiten aan gekomen Rende ik dezelfde richting op als Romy. Maar kon niet vinden waar ze nou precies was heen gegaan. Verdwenen ging er door mijn hoofd heen. Een pijnscheut ging door mijn hoofd en lichaam. Het leek wel als of er van uit de vloer een duistere kracht binnen drong. Dit gevoel herkende ik gelukkig. Langzaam liet ik het binnen dringen. Een stoot liet mijn ogen donker kleuren en ik voelde de duistere krachten van hem. krakend in mijn hoofd klonk er een zware stem. Volg het pad der licht en gij zijt vinden wat gij zoekt. Rustig verdween het gevoel en een scheve glimlach sierde mijn gezicht. Ik kon de weg zien nu zal die bitch van mij zijn. En zal ik geven wat ik belooft heb voor mijn vrijheid. Wraak zuchtig begon ik te lachen en wat vond ik het een geweldig geluid. Wat hou ik er van om aan de winnende kant te staan.  Snel zetten ik mijn weg voort.

POV ROMY

Het moment dat ik de zaal uitgestuurd werd maakte ik mijn weg naar mijn kamer. De weg er naar toe voelde ik alle ogen die mij in de gaten hielden. Sommige zeiden mij gedag en de andere deden net alsof ik niet bestond. Ik ben tenslotte de  prinses en ik zou mij daar ook naar moeten gedragen. Niet dat ik echt een keuze had. Ik ben alleen de Prinses vanwege mijn krachten. Ik ben tenslotte het licht en de hoop volgens velen. Aangekomen in mijn kamer wist ik gelijk wat ik moest doen. Zuchtend loop ik naar mijn kast en drukte ik op een heel klein knopje net onder een schilderij. Een geheime kamer verscheen met speciale uitrusting. Als ik gepakt had wat ik nodig had kleedde ik mij om in de uitrusting die speciaal voor mij was gemaakt. De Kast veranderede weer terug naar wat het was. Toen viel mijn zicht in de spiegel zo kon ik niet over straat. Mensen zouden schrikken en in paniek raken als ze mij zo  zouden zien. Een prachtige mantel verscheen in mijn zicht. Redelijk voorzichtig pakte ik de mantel en trok hem aan. Na nog even gekeken of ik alles had wat ik nodig had liep ik naar de badkamer. In de badkamer aan gekomen deed ik het raam open. Even keek ik naar beneden en slikte ik. Het was best hoog om te gaan springen. Maar als ik mijn krachten hier zou gebruiken dan staat er bewaking binnen no time. Een beetje magie zou geen kwaad kunnen. Als ik er voor zorg dat ik het alleen heel licht gebruik bij de landing. Diep adem halend zet ik mij af. De landing ging niet heel soepel maar gelukkig niks gebroken of gekneusd. M'n hoofd gaat van links en rechts zou iemand mij gezien hebben. Opgelucht adem ik uit. En dan maak ik mijn weg richting de rand van de stad. Er is namelijk een geheime doorgang vlak bij het zuiden van de stad. Niet veel van de bevolking weet het gelukkig. Het is namelijk een geheim die je alleen kan ontcijferen als je in het doolhof  van Koliade bent geweest. Een doolhof vol raadsels die handige dingen aan je vertelt zodra je een raadsel heb op gelost. Ik was daar per ongeluk in te recht gekomen. Het gebeurde net voordat ik Mijn switch maakte naar leven in de mensen wereld. Eindelijk aangekomen bij de Zuid poort kon ik nog net op tijd weg duiken voor de bewakers. Zodra ze mij voor bij waren liep ik naar zo een hokje speciaal voor soldaten. die staan om de zoveel meter om alles in de gaten te kunnen houden rond de volledige muur. als ik het juiste hokje heb gevonden ga ik er volledig in staan en zorg ik dat ik 3 keer klop aan de linker kant en 6 keer aan de rechter kant. Maar wel op een bepaald snel ritme. De grond verdween onder mijn voeten. Ik voelde mij zelf weg glijden. Een kleine glimlach maakte een weg naar mijn gezicht. Ik werd mee genomen door de zwaartekracht. Het was net een kleine glijbaan. Voordat ik het wist belande ik met mijn kont op de grond. Even wreef ik met mijn hand over mijn kont en trok ik een pijnigend gezicht. Zuchtend stond ik op daar begint dan echt het avontuur maar ook de strijd. 

~~~~~~~~

Hey hey lieve lezers 

Om het goed te maken heb ik nog een hoofdstuk voor jullie.

En extra lang ik hoop dat jullie de twist die ik er aan heb gegeven tot nu toe leuk vinden.

groetjes en tot snel 

xx Hopeforlive