Ik ben de sleutel

9.1

POV ROMY

Zodra ik het paleis binnen kwam werd er gelijk van alles aan mij gevraagd en aan mij getrokken. Oftewel er moet heel veel werk gebeuren. Zuchtend neem ik hier en daar wat papieren aan en wordt ik geleid naar de kleed kamer. Voordat ik het wist had ik een andere jurk aan, waren ze mijn make up aan het doen en werd er aan mijn haar getrokken. Voorzichtig wist ik mij zelf uit de situatie te wurmen en liep richting de troon zaal. Aangekomen in de troon zal zag ik Mia al wachten. Moet dit allemaal echt vroeg ik haar terwijl ik bij haar kwam staan. Ze knikte en lachte mij lichtjes uit. we wilde net ons gesprek over Ramar voortzetten, als de dienst meisjes van net weer aan mijn haar en enzovoort beginnen te friemelen. Na tig keer geprobeerd een gesprek te voeren en te veel gefriemel verlies ik het. Boos roep ik dat het genoeg is en zwaai gefrustreerd mijn handen in het rond. Ik kijk Mia aan en zeg dat mijn uiterlijk geen belang heeft maar dat ramar dat heeft. Het moment dat ik wil weg stormen zie ik Megan staan. Megan zeg ik met een glimlach. Ik ben blij om je weer te zien. Ik seinde naar haar om met mij mee te lopen. Ik ging naar de ridderzaal en volgens mij was dat voor Mia ook duidelijk. Mia liep uit eindelijke met een bepaalde af stand achter ons. Binnen gekomen in de ridderzaal liep ik naar mijn plek en ging zitten. Iedereen weet dat alleen mensen die hier toegang tot hebben of krijgen naar binnen mogen. Megan kreeg de toestemming van mij. Zodra iedereen er was konden we beginnen met de bespreking van de strategie en natuurlijk het probleem. Mia keek mij met een serieuze blik aan en vroeg : Romy hoe erg is het. Het moment dat haar ogen de mijne ontmoeten schraapte ik mijn keel. Het is een 8-10 oftewel erg. De grens tussen de werelden is flink aan het dalen. Als het zo door gaat brengt dat totale chaos zowel in onze wereld als de mensenwereld. Megan keek mij aan. Wat bedoel je daar mee zij ze terwijl ze mij een verwarde blik aan keek. We zijn toch gewoon nog steeds op de wereld. Een kuch verlaten mijn mond. Met onze werelden bedoel ik gewoon onze culturen. De cultuur van magie en mystiek houd zich verborgen om beide culturen te beschermen. Want als mensen horen dat de fabels echt bestaan dan breekt hel los. Mensen zullen dan in paniek raken , smachten naar macht en laten we angst niet vergeten. Ze knikt gelukkig rustig. We zetten het gesprek voort. De jongens zijn al overgenomen en ik merk in gedrag dat het ondertussen op bepaalde vrouwen ook effect begint te hebben. Dus we moeten zo snel mogelijk actie ondernemen. Vandaar dat ik zo snel mogelijk hier heen ben gekomen. Ik denk namelijk dat Ramar zich schuil houdt in noord Embrium. Waarschijnlijk dicht in de buurt van het khalara gebergte. Maar hij heeft volgens mij ook handlangers die niet in zijn macht zijn. Dat zijn geloof ik wel grotendeels handlangers van onze wereld. Dus we moeten echt een goeie strategie bedenken. En zo wie zo verkenners sturen of hij daar echt wel is en natuurlijk om te kijken wat de huidige situatie daar is. Iedereen in de ridderzaal keek mij aandachtig aan. Mia schraapte haar keel. Onze missie is duidelijk ik zal ieder een taak geven dan kunnen we van start gaan. Mia was nog al hard maar ze bedoelde het goed. Toen begon ze met taken uitdelen en stuurde ze mij weg.

POV MEGAN

Het moment dat ik de troonzaal binnen kwam zag ik Romy zitten op de troon. Er stonden wel 10 man alleen al om haar heen. Ik bekeek Romy even goed van boven naar beneden. Een kroon op haar haar, licht opgemaakt een jurk waar je uw tegen zegt. Haar gezicht straalde ergernis uit. Het leek wel of Romy hier helemaal niet gediend van was. Om eerlijk te zijn zag het er mega grappig uit. Genoeg kwam er uit haar mond terwijl ze wild met haar armen heen en weer zwaaide. Ze keek op zij naar een gewapende vrouw. Hoe ik eruit zie is niet belangrijk zij ze. Het is belangrijk dat we Ramar tegen houden en alles wat het met zich mee brengt zij ze gefrustreerd. Ze liep weg en keek nog 1 keer om haar heen. Megan zij ze met een glimlach ik ben blij om je weer te zien. Ze seinde naar mij om met haar mee te komen. Ik gaf een knik als bevestiging en liep met haar mee. We kwamen aan mij een of andere zaal. Boven de deur stond ridder zaal. Er kwam een grote tafel met veel stoelen te voorschijn en 1 grote stoel stond aan kop. Het was duidelijk waar iedereen zat Gelukkig was er nog plek vlak naast Romy. Een vrouw die leek op een soort generaal nam het woord. Ze keek niet echt de kamer rond. Haar blik was gefocust op Romy. Nadat ze haar vraag had gesteld schraapte Romy haar keel. Ze had het over werelden voordat ik het wist verlieten mijn gedachten ook mijn mond. Ze legde rustig uit wat het betekende daarna ging ze rustig verder waar ze gebleven was. Mijn hoofd maakte op dit moment over uren. Niet weten wat er nou precies allemaal om mij heen gebeurt is best wel vermoeiend. De vrouw waarvan de naam voor mij nog steeds onbekend was nam weer het woord. Onze missie is duidelijk luide ze. Ik zal ieder een taak geven dan kunnen we van start gaan. Ze begon gelijk met wijzen en allemaal woorden uit te kramen. Ze wees naar Romy en stuurde haar weg. Ik wilde ook op staan om met haar mee te lopen maar werd tegen gehouden. Door de vrouw zonder naam. Weer terug zittend keek ik haar vragend aan. Het was duidelijk ik moest wachten tot de taken verdeeld waren. Alle taken waren verdeeld de vrouw richten zich nu eindelijk naar mij. Ze stak haar hand uit en stelde zich voor. Ik ben generaal Mia. Netjes stelde ik mij ook voor toen ging ze verder. Ik heb jouw apart genomen omdat jij op het moment de meest belangrijke taak van alle gaat hebben. Ik wil jou namelijk de taak geven om......

~~~~~~~~~

hey hey

sorry ik zou vorige week nog uploaden maar was het vergeten. Ik hoop dat jullie mijn verhaal leuk vinden.

groetjes

hopeforlive