Ik ben de sleutel

4.1

POV ROMY

Ik werd langzaam wakker en voelde de koppijn al op komen. Zodra mn zicht weer helemaal aanwezig was keek ik om mij heen. Ik inspecteerde de kamer en kwam tot de conclusie dat ontsnappen een eitje zou zijn. Ik hoorde voetstappen naderen en deed net als of ik nog niet wakker was. de deur ging open. Aan de stemmen te horen kon je gewoon horen dat het jongens waren. Toen ze volledig in de kamer stonden begonnen ze te ver luisteren. gelukkig waren ze niet heel zachtjes en kon ik ze verstaan. Ze hadden het over een ritueel om een sleutel uit mij te halen en dat er een grote kans zou zijn dat ik het niet zou over leven. Alleen begrepen ze niet wat daar mee bedoelt werd. Ik zelf gelukkig wel ze hadden het natuurlijk over mijn krachten. De jongens stapte de kamer uit en deden helaas de deur op slot. Zodra ik zeker wist dat ze op een veilige afstand waren gebruikte ik mijn vuurkrachten om de touwen waarmee ik vast zat door te branden. Nu was ik in ieder geval los. De kamer had een klein raampje maar daar ging ik met mijn grootten nooit door heen passen. Ik haal diep adem en concentreer mij op de details van mij zelf en de grootte van het raampje. ik voel mij zelf krimpen tot de juiste grootte en open het raampje en stap er door heen. ik keek over de rand en zag dat het nog best hoog was ik denk zo een 10 meter hoog. Ik slikte even dat is best een hoogte. Gardenia sprak als volgt: Romy ik weet dat we er nog niet veel op geoefend hebben, Maar gebruik fhelia (fhelia is een transportatie spreuk voor kleine afstanden die je kunt zien). Nadat ik de spreuk had gebruikt belanden ik netjes op de vloer. M'n harte klopte in m'n keel  ik had het gewoon gedaan. m'n lengte kwam langzaam terug dus ik moest het echt op rennen gaan zetten. na dik twee uur gerend te hebben kwam ik een oud huisje tegen. De deur stond lichtjes open. Ik stapte naar binnen en keek ik rustig om mij heen . Het zag er uit als of er jaren al niemand meer was geweest. strompelend liep ik door het huis op weg naar de slaap kamer ik was gesloopt. Het moment dat ik het bed raakte met m'n hoofd nam de vermoeidheid het over.