Bölüm şarkısı
Özgür Can çoban - ne karaymış şu alnımın yazısıYazardan
_______________________________İnsan bilseydi eğer hatalarının bedelinin ağırlığını yine yapar mıydı.
Mazlumun ahını alır mıydı acımadan.
Mazlumun ahı yakmaz mıydı cehennem ateşinde insanı.
Yetimin gözünden bir yaş akıtmaya ar etmez miydi.
Hata üstüne hata yaparak mı büyürdü insan.
Peki o hataların bedelini yalnızca kendi mi öderdi koşulsuz şartsız.
İnsanın canını en çok yakan değil midir başkalarının hatasının bedelini ödemek.
Her şey yolundaydı yıldırım için şirketine gelmiş keyif kahvesi söylemiş dosyalarını inceliyordu.
Dün gece Canayı kollarında uyutmuştu buzdan kalbinde kahve çiçekler açmıştı.
O bilmezdi afilli sözler söylemeyi hiç gerek görmemişti.
Şimdi ise canaya en güzel sözleri söylemek istemesi normal miydi.
Bir hafta öncesine kadar hayatında hiç yeri olmayan kız.
Şimdi onun bütün hayatı nasıl olabilirdi.
Cana'nın sabah ki halini düşündü o uyku mahmuru hali.
Bundan sonra bütün sabahlar onlarındı bütün gecelerin onların olduğu gibi.
Çalan kapı ile kurtuldu hayal aleminden.
Gelen sekreter kız birinin ısrarla onunla görüşmek istediğini söylüyordu.
Adını da vermek istemiyordu yıldırım hemen başından savıp Canayı görmeye gidecekti.
Bugün cana ve narinin eksik neyi varsa Zehra hanım alacaktı.
Yıldırım da onların yanına gidecekti annesi ne kadar gerek yok desede.
Özlemişti Canayı Yıldırım hele dün koynunda uyuttugu için görmeden yapamazdı.
"Gelsin" dedi Yıldırım soğuk sesiyle bu güne kadar kurduğu bütün güzel cümleleri bile canaya kurmuştu.
Tekrar döndü dosyaya anlaşma gayet yerindeydi keyfi yerindeydi bir hafta sonra canası yanında olacaktı.
Gelen topuklu ayakkabı sesi ile döndü gerçek dünyaya kafasını kaldırdığı an gördü onu.
Üstünde kırmızı bir elbise siyah topuklu ayakkabılar ağır makyaj ceylan tam karşısında idi.
Baştan sona süzdü ceylanı.
Ceylan Yıldırım'ı etkilemenin verdiği hoşnutluk ile gülümsedi.
Yıldırım ise canaya kırmızı ne kadar çok yakışır diye düşünüyordu.
Gözünün önüne Cana'nın kırmızı bir elbise ile onu karşıladığı anlar geliyordu.
Karşısında ki herhangi biriydi hatta şirket çalışanları evindeki yardımcılardan bile daha düşük biriydi onun gözünde.
" Yıldırım ne çok özlemişim seni" şuh bir sesle söylemişti bunu.
Yıldırım ise karşısında ki kadının yüzsüzlügüne hayret ediyordu.
Yıldırım gülümsedi midesi bulandı karşısında ki kadından.
" Belki beni görmek istersin dedim seninle geçirdiğimiz tutku dolu günlerin hatrına." Ceylan göz süzerek söyledi bunları.
![](https://img.wattpad.com/cover/291163352-288-k779207.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YILDIRIM BEY
General FictionKuma ve kadına şiddet aşağılama yoktur Dudaklarına kapanmadan hemen önce fısıldadı Mardin'in sahibi Yıldırım Aladağ. " Sen benimsin Cana sen bana aitsin" Herkesin çekindiği korktuğu Mardin'in sahibi Yıldırım Bey. Bir yaralı kadın Cana Ve onları bi...