Gençlik Kumpanyasının Hatıra Defteri

   1976

1976'nın kışından yazıyorum bu satırları. Defterin ilk on sayfasını boş bırakmışım sanki içime doğmuş gibi. Kitapların öyküsü başlamadan önce yazarın sıkıcı önsözlerini andıran bir 1976 notu bırakacağım buraya.

Bu defter, 1974 yazında yazılmaya başlandı.

Babam Kıbrıs'a gittikten sonra.

Mersin'deki ilk günüm. Nemli bir Akdeniz sıcağından bahsetmişlerdi buraya gelmeden önce. Oysa öyle değildi, en az İç Anadolu'nun bozkırları kadar kuru bir sıcak çarpmıştı yüzüme daha otobüsten iner inmez. Annemin gözü yaşlıydı, kardeşim etrafa tedirgin bakışlar atıyor, terminalde koşuşturan insanların telaşından korkuyordu.

"Yazıyor, yazıyor," diye bağırıyordu gençten bir çocuk, elindeki gazeteyi sallarken. "Türk askeri Kıbrıs'a çıktı!"

Sahile gitmek istemiştim birkaç gün sonra, hava sissiz ise Kıbrıs görünür demişlerdi. Kıbrıs nasıldı, ya babam?

Dedem almaya geldi bizi, annemin doğduğu şehre ilk gelişimdi bu. "Çok büyümüşsün," dedi beni kucaklarken. "Olgunlaşmışsın. Asker çocuğu olmuşsun tam! Asker çocuğu böyle mağrur olur, aferin kızım!"

Oysa hissettiğim sadece korkuydu. Yabancı bakışlarımı gururlu bir baş kaldırmaya benzetmişti dedem.

Sonra da benzetmesi gerçek oldu, hep baş kaldırdım zaten.

İşte, 22 Temmuz 1974 günü Mersin'deki hikayem böyle başladı.

🎭

Bu hikayeyi, 20 Temmuz 1974'te Kıbrıs Barış Harekatı'na katılan Kıbrıs gazisi sevgili dedeme ithaf ediyorum. Hikayedeki detayları kitaplardan okuduklarım ve en çok da ondan öğrendiklerimle yazacağım.

Bu hikayede ikiden fazla başkarakterimiz olacak. Farklı zamanlarda gelişen olayları sırasıyla okuyacaksınız. Beni çok heyecanlandırdı, umarım siz de seversiniz.

O zaman Gençlik Kumpanyasının Hatıra Defteri'ne hoş geldiniz. 🤍🎭