ခရီးပန်းတာတွေရောပေါင်းကာ.
လီဆာအကြာကြီးအိပ်ပျော်သွားလေသည်..
သူနိုးလားတော့..ညနေတောင်စောင်းနေပြီ
ရုတ်တရက်ဆတ်ခနဲထလိုက်တော့.
အောက်ပိုင်းကတဆစ်ဆစ်နာကျင်လာသည်...
ဘေးကိုကြည့်တော့လည်း..ဟိုတစ်ယောက်ကမရှိပြန်.
"လုပ်ချင်သလိုလုပ်ပြီး..ဘယ်တဝေထိုးနေလည်းမသိဘူး"
လီဆာတစ်ယောက်ထဲမကျေမနပ်ရေရွတ်နေလေသည်..
ခန္ဓာကိုယ်ကိုစောင်နဲ့ပတ်ကာ..
ပြန့်ကျဲနေတဲ့အဝတ်တွေလိုက်ကောက်ရသည်
"ခရီးလေးတစ်ခေါက်သွားမိပါတယ်လွမ်းတယ်အကြောင်းပြပြီး.တက်အုပ်တော့တာပဲ..ဟင်းး"
ထိုစဥ်
ဖြူလွှလွှအိပ်ယာခင်းပေါ်ကအရာတချို့ကိုမြင်ပြီး..
အားးး!
"ဟဲ့ လီဆာကိုသွားခေါ်လို့.နေ့လည်ကတည်းကထမင်းစားရသေးမှာမဟုပ်ဘူး.."
"အာ.မာမီကလည်း"
"ဘာမာမီကလည်း လဲ..ဒါခေါ်ခိုင်းတာဘာတွေအထူးတလည်လုပ်နေကြတာလည်း..ဟို.ဒေါ်ချိုကလည်းနေ့လည်ကထမင်းစားဖို့.သွားခေါ်ခိုင်းတာ..
သွေးမရှိတဲ့မျက်နာနဲ့..ပြန်ဆင်းလာတယ်ဘာဖြစ်မှန်းမသိ.တကတည်း."
ရောင်စဥ်တံတွေးမျိုချလိုက်ရသည်
သွားပါပြီ.ဒေါ်ချို.တခုခုများကြားသွားတာလား..ငါတော့ သေပါပြီမျက်နာပူလိုက်တာ..လုပ်နေတုန်းကမတွေးမိဘူး..ရှက်လိုက်တာနော်~~~~
"ဟဲ့.ဘာလို.မချမ်းပဲ.မာဖလာကြီးကပတ်ထားရတာလည်း"
"ဟို..အဲ့ဒါက.."
အား!
"ဟင်..ဘာ.အသံလည်းဒါက"
"ဟို..အပေါ်ကပဲ..
လီလီ..."
"မဖြစ်ပါဘူး.ငါသွားခေါ်မှပါ"
"မာမီ!"
ထမင်းဝိုင်မှထရန်ပြင်နေတဲ့သူ့မာမီအားအလန့်တကြားအော်ဲကာထဆွဲဲတဲ့ရောင်စဥ်နီ..
"ဟဲ့.ဘာဖြစ်တာလဲရောင်စဥ်နီ..လိပ်ပြာကိုလွင့်မတတ်ပဲ "
"မာမီ.လိပ်ပြာလွင့်မှာက.နောက်မှ..သမီးအရင်လွင့်တော့မယ်.သမီးပဲလီ့ကိုခေါ်လာခဲ့မယ်.ခဏနော်"
VOCÊ ESTÁ LENDO
𝐁𝐞𝐡𝐢𝐧𝐝.𝐞𝐯𝐞𝐫𝐲 𝐬𝐦𝐢𝐥𝐞 𝐭𝐡𝐞𝐫𝐞 𝐚 𝐬𝐭𝐨𝐫𝐲{completed }
Espiritualကျွန်မအတွက်တော့လီလီဆိုတဲ့ အချစ်ဦးလေးကသိပ်ကိုလှပတဲ့ဖြစ်တည်မှုလေးပါပဲ။
