"ထမင်းလည်းကောင်းကောင်းမစားဘူး.တစ်ခုခုဖြစ်နေလို့လားနီနီ"..
အိပ်ယာခေါင်းရင်းပြတင်းပေါက်မှနေ၍ကြယ်တွေကိုငေးကြည့်နေသည့်ရောင်စဥ်အား.လီဆာ.သူမဘေးနားဝင်ထိုင်ရင်းမေးလိုက်လေသည်
ထိုအခါမှ.ရောင်စဥ်ကသူ့ဘက်လှည့်
ကြည့်လာကာ..ခပ်ဖွဖွပြုံး၍ခေါင်းရမ်းပြလေရဲ့
"မဟုပ်သေးပါဘူး..ကျွန်မအနားရှိနေရင်ဒါကနီနီ့ပုံစုံမှဟုတ်မနေတာ.ဘာလို့ညာနေရတာလည်း..ကျွန်မကို."
"မညာပါဘူး..လီလီရယ်.တဂယ်ဘားမဖြစ်ပါဘူး..ဒီတိုင်းမဆာလို့ပါ"
"မဟုပ်သေးပါဘူး စကားပြန်ပြောနေတဲ့အသံက.ကျွတ်..မပြောလည်းနေတော့.."
ပြောလက်စ.စကားကိုဆက်မပြောကဲ.စုတ်တချက်သပ်ကာ.ထထွက်သွားတဲ့ကျောပြင်လေးကိုကြည့်ရင်း.မျက်လုံးထဲ၌အရည်ကြည်များလဲ့လာသည်..
အံကိုကြိတ်ကာမငိုမိအောင်တင်းထားရသည်..
ဘယ်လိုလုပ်မလဲ လီလီရယ်.ပြောမထွက်ဘူး..ပြောမထွက်ဘူးကွယ်~~
နှုတ်ခမ်းတွေကိုပြတ်လုမတတ်ကိုက်ထားသည်မှာ..သွေးတွေပင်စီးကျနေသည်
မျက်လုံးကိုမှိတ်လိုက်သည့်အခါ..ပါးပြင်ပေါ်သို့.တလိမ့်လိမ့်ကျဆင်းလာသောမျက်ရည်ဥများ..
ပြတင်းပေါက်မှနေရင်အရှေ့တည့်
တည့်၌လှမ်းမြင်ရသည်မှာဝိုးတိုးဝါးတား.ပုံရိပ်ငယ်လေး
ပန်းခင်းထဲက.ထိုင်ခုံပေါ်တွင်..သူမဘက်ကိုမျက်နာချင်းမဆိုင်ပဲ..ခြေထောက်တွေကိုအရှေ့ဘက်ဆင်းချကာ.ထိုင်နေသည့်သူ
သူမဘက်မှကြည့်လျှင်ဘေးတိုက်အနေထားဖြစ်သည်..
သူမမြင်အောင်ကျောပေး၍ပြတင်းပေါက်ကိုမှီကာအားရပါးရထိုင်ငိုနေမိသည်မှာအတော်ကြာ
ရဲတွက်နေတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့အတူ..နီနေတဲ့နှာခေါင်းထိပ်လေးကသက်သေ
ရောင်စဥ်အားရအောင်ငိုပြီး.မျက်ရည်တွေကိုသုတ်ကာ..စိတ်ကိုတည်ငြိမ်အောင်..အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ပြီး..လီရှိရာသို့ထွက်လာခဲ့သည်..
သူ့ကိုကျောပေးထားသည့်..လီဆာအနားလေးတိတ်တဆိတ်ဝင်ထိုင်ကာ..သူ့ခါးတွေကိုဖက်လိုက်လေပြီး..ကျောပြင်အားသူမမျက်နာကပ်ထားလိုက်သည်
VOCÊ ESTÁ LENDO
𝐁𝐞𝐡𝐢𝐧𝐝.𝐞𝐯𝐞𝐫𝐲 𝐬𝐦𝐢𝐥𝐞 𝐭𝐡𝐞𝐫𝐞 𝐚 𝐬𝐭𝐨𝐫𝐲{completed }
Espiritualကျွန်မအတွက်တော့လီလီဆိုတဲ့ အချစ်ဦးလေးကသိပ်ကိုလှပတဲ့ဖြစ်တည်မှုလေးပါပဲ။
