1:23 | Jikook Au

41. Bölüm

¬ Lütfen hayalet okuyucu olmayın

¬ Keyifli okumalar ✨

"Se-sen nasıl?"

Jin hyungun sesiyle girdiğim transtan çıkıp hızlıca ayağa kalkarak bizimkilere döndüm.

"Si-siz onu gö-görüyor musunuz?"

Yüzlerindeki şaşkın ve duygu yüklü ifade kafayı yememi sağlayacak cinstendi. Arkamı dönüp bakışlarımı Jungkook'a çıkarttığımda yüzündeki değişik ifadeyle yeri incelediğini fark ettim.

Jin hyung ayağa kalkıp sıkıca Jungkook'a sarılmıştı. Olan biteni kavramakta güçlük çekiyordum. Kalktığım yere tekrar oturduğumda ne düşünmem gerektiğine dair aklımda bir fikir yoktu. Kısa bir süre sonra Jungkook yanıma oturmuştu.

"Bu nasıl olabiliyor delireceğim bir şey söyle Jungkook"

Namjoon hyung Jungkook'a sızlandığında Jungkook, rahatsızca kıpırdanmış ve hafifçe öksürmüştü.

"Her şeyi anlatacağım ama lafımı kesmeyin lütfen."

Hepimiz kafalarımızı sallarken Jungkook bana kısa bir bakış atmayı ihmal etmemişti.

"Ben hiç ölmedim. Saçma bir cümle oldu biliyorum ama nasıl anlatmalıyım nereden başlamalıyım bilmiyorum."

Kafamdaki düşünceler yoğunlaşırken başımın ağrımaya başlaması olasıydı. Gözlerim istemsizce büyürken yapmış olabileceği düşüncesi beni yerle bir etmişti.

Aklımda tek bir soru vardı.

Neden?

"Neler oldu Kook bizi neden görmeye gelmedin biz sen öldün sandık. Nasıl mahvolduğumuzu biliyor musun?"

"Taehyung sakin ol hayatım eminim Jungkook'un bir açıklaması vardır."

Jin hyung beklentiyle Jungkook'un gözlerine bakıyordu. Aslında herkes geçerli bir açıklama bekliyordu.

"Kaza geçirdiğim gün beni abi- Juwon kurtardı."

"N-ne?"

Uzun süre sonra ağızımı açtığımda kafalar benden tarafa dönmüştü. Juwon şerefsizi bana Jungkook'u öldürdüm demişti ve şimdi Jungkook beni kurtardı diyordu. Aklım allak bullak olmuşken zor bela konuşmama devam ettim.

"O bana seni öldürdüğünü söyledi. Ba-bana aşık olduğunu ve sen aramızdan çekil diye öldürdüğünü söyledi."

"Sadece anlatmama izin ver güzelim."

Hayallerimde değil de gerçekten Jungkook'un bana "güzelim" demesi kalbimde istemsiz hızlanmaya yol açmıştı. Kafa sallayarak sessiz kaldım.

"O gün frenlerim tutmuyordu ve ben de panik yapmıştım sonrasında kaza yaptım zaten. Araba ters duruyorken uyandım canım çok yanıyordu kemerim sıkışmıştı çıkmak için çaba sarf ettim epeyce ama beceremedim. Sonrasında ise Juwon geldi."

"Kaza yaptığını nereden anlamış o şerefsiz. Anında kaza yerinde beliriveriyor."

"Orası biraz karışık Yoongi hyung."

Derin bir nefes alıp bana bakmıştı. Sanki benden güç almaya çalışıyor gibiydi.

"Beni oradan kurtardıktan sonra tekrar bayılmıştım. Gözlerimi açtığımda bir evdeydim. Yanımda sadece Juwon vardı 3 gündür uyuduğumu söyledi. Ona beni nasıl bulduğunu sorduğumda.."

Susup başını eğdi, anlam veremeyerek çocuklarla birbirimize bakmıştık. Jin hyung sabırsızca konuşmuştu.

"Ne Jungkook sorduğunda ne?!"