Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pastalar kesilmiş, mumlar üflenmişti. Ortamda çok garip bir hava vardı, Yoongi hyung ifadesizliğini koruyordu ve böyle bir seri katil gibi göründüğünden haberi yoktu. Sadece sessiz kalıp olanı biteni izlemek istiyordum.
Jungkook olabildiğince gergin duruyordu. Jin hyung ve Jejoon onu gevşetmeye çalışsa da diken üstünde gibiydi. Onu çok özlemiştim ve bu buluşma bana iyi gelmişti. İçimde bir yerlerde paramparçaydı her şey ve ben o parçaları birleştirebilmek için epey çaba sarf ediyordum. Ama bazı şeyler elimizde olmadan gelişebiliyordu.
Jejoon Namjoon'la olan hararetli konuşmasını kıkırdayarak kesip dikkatini Jungkook'a verdi. Onu bir süre süzerken bakışlarım ikisi arasında mekik dokumaya başlamıştı bile.
"Jeonggukie?"
Jungkook bakışlarını ellerinden çekip Jejoon'a yönlendirdiğinde yüzünde istemsiz bir gülümseme oluşmuştu, Jejoon'un grupta herkes üstünde böyle bir etkisi vardı, o bizim tek kız kardeşimiz gibiydi. Parlayan gözlerle ona bakışlarını sürdürdüğünde mırıldanmıştı.
"Hm?"
"Şarkı söyler misin lütfeeen"
Jejoon iki elini birbirine birleştirmiş yalvarma mooduna çoktan geçmişti. Herkes Jungkook'un olduğu kadar şaşkındı. Kimse böyle bir isteği tahmin etmemişti. Jungkook reddedecek gibi olsa da Jejoon'un yavru kedi bakışları kabul etmesini sağlamıştı. Dirseklerini bacaklarına dayayarak eğildikten sonra gözlerini kapattı ve söylemeye başladı.
Bu bizim şarkımızdı.
Bizim yazdığımız Yoongi hyungun bestelediği o şarkıydı. Kalp atışlarım hızlanırken fısıltıyla eşlik etmeye başladım. Bir kısmından sonra Jungkook gözlerini açıp bakışlarını bana çıkardığında gerilmiştim ama ona fısıltıyla da olsa eşlik etmeye devam ettim.
Kar taneleri düşüyor Yavaş, yavaş uzaklaşıyorum yeniden Özledim seni, özledim seni Daha ne kadar beklemem gerek Daha kaç gece uyanık kalmam gerek Seni görebilmek için Sana kavuşabilmek için
Hepsini biliyorsun Benim dostumsun sen Sabahlar geri gelecek Çünkü hiçbir karanlık, hiçbir mevsim Sonsuza dek sürmez (Spring Day)
Gözlerim dolu dolu zorla yutkunmuştum. Şarkının "Benim dostumsun sen, sabahlar geri gelecek" kısmında gözlerini benden Yoongi hyunga çevirdiğinde gözümdeki yaşların akmasına izin vermiştim. İçimdeki acaba haksızlık mı ediyorum soruları kafamı hayli karıştırıyordu. Burada daha fazla durmaya dayanamdı kalbim. Hışımla ayağa kalkıp Jejoon'dan özür dileyerek evden çıktım. Biraz daha orada kalsaydım nefes alamazdım.
Peşimden Yoongi hyung geldiğinde ona sarılıp bütün bu yaşananların geçmesi için Tanrıya dualar ediyordum.
