67. Bölüm - Son

1K 51 5
                                    

¬ Lütfen hayalet okuyucu olmayın

¬ Keyifli okumalar ✨

¬ Keyifli okumalar ✨

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Telefonumdan okuduğum kitaba o kadar dalmıştım ki Jungkook'un odaya girdiğini fark etmemiştim bile

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Telefonumdan okuduğum kitaba o kadar dalmıştım ki Jungkook'un odaya girdiğini fark etmemiştim bile. Yanıma gelip beni öpmeye başladığında şaşırmıştım çünkü hızına yetişemiyordum. Dudağımı bırakıp yüzüme öpücüklerini sıraladığında kaşlarım çatıldı.

"Bebeğim bir şey mi oldu."

"Evet oldu."

Ona sorar gözlerle bakarken o dudaklarıma bir öpücük daha kondurup geri çekilmişti.

"Çok güzelsin olan bu. Bir şey yapsana, bu kadar güzel olma."

Açıklamasına gülerek göz devirmiştim çünkü ciddi bir şey olduğunu düşünmüştüm. Beni yatağın ortasına getirip sırt üstü yatmamı sağladıktan sonra arkamdaki yastığı düzeltip karnıma yüz üstü yatmıştı. Bu pozisyonun hep rahat olduğunu söylerdi. Çok geçmeden elimi saçlarına götürüp yumuşak tutamları okşamaya başladım.

"Dışarı çıkarken kafana kese kağıdı mı geçirsek?"

"Olur hatta ben hiç çıkmayayım nasıl fikir?"

"Süper fikir ben sana prensler gibi bakarım evde."

Kafasını kaldırıp sırıtarak baktığında hafifçe alnına vurmuştum. Kıkırdayarak başını karnıma geri koydu, o sırada Kookoo salına salına içeriye girmişti. Gülümseyerek onu yanımıza çağırdığımda Kookoo yatağa çıkıp Jungkook'un poposunun üzerine kurularak güzelce yattı.

Jungkook ve ben de gülmeye başladığımızda Jungkook'u durdurmaya çalıştım çünkü o güldüğünde poposunda keyif yapan Kookoo sarsılıyordu.

Gülüşmelerimizi zorla da olsa durdurduğumuzda odaya sessizlik hakim olmuştu. Ben Jungkook'un saçlarını okşarken o belki de uykuya dalmıştı tam göremiyordum. Sessizliği bozduğunda teorimin yanlış olduğunu anladım.

"Bebeğim?"

"Hm?"

"Gözüm takıldı da çalışma masandaki saat durmuş. Daha önce fark etmiştim evdeki diğer saatler de öyle. Pilleri bitti sanırım almak lazım."

"Hayır pilleri bitmedi. Hepsi aynı saatte durdu."

"Nasıl yani?"

" 1:23, dünyamın durduğu saat. Ölüm saatin."

Kafasını anında kaldırdığında Kookoo sarsılmadan rahatsız olup kalkarak odadan çıktı. Jungkook'un gözleri parıldarken elimi yanağına koyup biraz sevdim.

"Senden sonra zaman benim için durmuştu. Ben de tüm saatleri 1:23'te durdurdum."

Gözünden bir damla göz yaşı aktığında bir öpücük kondurdum çizdiği yola. Jungkook doğrulup kollarını bana dolamıştı. Boynuna birkaç öpücük kondurup geri çekilmesini sağladım. Onu göğüsüme çekip üzerime uzanmasına izin verdim.

"Sanırım artık onları tekrar çalıştırmalıyız."

----

- Uzun bir serüvenin sonuna geldik hepinize çok teşekkür ederim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

- Uzun bir serüvenin sonuna geldik hepinize çok teşekkür ederim. Okuyan okumayan vote veren vermeyen herkese teşekkür ederim💜 Hepiniz kocaman öpüldünüz kendinize iyi bakın💋

- Jikookla kalın çiçeklerim🌸

1:23 | Jikook Au Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin