Knock, knock! Get the door, it's trauma!

Meeting my boyfriend secretly at night

TW : sexual assault

"Did you hear the news? Gabi-gabi raw nakikipagkita si Veign sa boyfriend niya."

"Sa tingin niyo, may nangyari na kaya sa kanila?"

"For sure, meron na. Gabi-gabi ba naman. Napakapokpok talaga."

I bowed my head and remained silent. It's funny how they manage to tell a story about a stranger.

"Love?" I bit my lip bago magpakita sa kanya. Tumakas ako sa bahay namin para puntahan siya. "What're you doing here?"

"I can't sleep, kaya pinuntahan na lang kita," I replied.

His eyes looks tired as he pulled me beside him. "But it's 3 in the morning." Siniksik niya ang kanyang ulo sa pagitan ng leeg at balikat ko.

I chuckled. "I don't care. I want to see you more often."

His grip tightened around me. "I may not get to hold you in my arms all through the night. But deep down in my heart, I truly know that you're the one I love."

My heart race at a tremendous speed. Oh, God. I will never regret if I fall for him even harder.

"Mahal na mahal kita." And with that, his lips met mine.

If I did anything right in my life, it was when I gave my heart to him.

"Veign." Napalingon ako kay Sir nang tawagin niya 'ko after class. "Maiwan ka."

I looked at my classmates as they disappear one by one hanggang sa kami na lang ni Sir ang natira.

"S-Sir?" I was already sweating when he locked the door.

"Balita ko makikipagkita ka ulit sa nobyo mo mamaya?" Napaatras ako nang unti-unti itong lumapit. "'Wag kang magalala, mas magugustuhan mo ang gagawin natin."

Huli na para makatakas nang itulak niya 'ko sa pader.

"S-Sir, 'wag po." I tried to get out of his grip but he's too strong. Hawak niya ang pareho kong pulsuhan habang hinahalikan ang leeg ko.

Nagbabadyang tumulo ang mga luha sa'king mata matapos niyang tanggalin ang lahat ng saplot ko. Pigil hikbi ako sa t'wing nararamdaman ko ang pagdampi ng palad niya sa maseselang parte ng aking katawan.

"Manahimik ka!" Sinampal niya 'ko bago takpan ang aking bibig.

Wala akong ibang magawa maliban ang umiyak at manalangin na sana matapos na ang kababuyang ito.

"Veign, what's this?" Nanatili akong tahimik nang itaas niya ang pregnancy test. "Don't tell me, you're pregnant?"

Nakayuko akong tumango. Nangingilid na ang mga luha ko. "I a-am."

Mariin akong napapikit nang suntukin niya ang pader. "Walang nangyari sa 'tin kasi nirerespeto kita. P'ano nangyaring buntis ka, Veign?!"

I choked a sob. "I was r-rape, Aeon. Ginahasa ako ng teacher k-ko."

Namutla siya sa sinabi ko bago mapaluhod. Maski siya ay umiiyak na rin.

I woke up with dried tears nang mag-ring ang phone ko.

I grabbed my phone bago sagutin ang tawag. "Hello?"

"Is this Ms. Veign?"

My brows creased before looking at the caller I.D. "Yes, why?"

"This is Nurse Irene from **** Hospital. Your number is registered for first call."

Bigla akong kinabahan.

"Why— what happened?"

"Isinugod po sa ospital si Mr. Aeon Ocampo—"

Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa narinig ko.

I'm praying na sana walang nangyaring masama sa kanya.

"Aeon Ocampo?" tanong ko sa nurse. Matapos nitong sabihin ang room number ay tumakbo agad ako.

Nangungunot ang noo ko nang mapansing maraming pulis ang nasa tapat ng kwarto.

Pumasok ako sa loob at hindi sila pinansin. "Kaano-ano niyo po 'yung pasyente na nasa loob?"

"B-Boyfriend ko po siya," tugon ko sa doktor.

"We noticed huge burns on his skin and changes in his skin pigmentation. Unfortunately, masyadong nabilad sa araw ang boyfriend mo kaya hindi na ito nakaligtas pa."

Biglang nangatog ang tuhod ko. Hindi ko na mapigilan pa ang pagiyak. "P-Po?"

"We did everything we can. I'm sorry, but your boyfriend didn't survive."

Pilit kong pinoproseso ang lahat sa 'king isipan. Para akong masisiraan ng ulo sa kaiisip kung ang lahat ba ng ito ay totoo.

"W-What—" I stopped ng may makita akong pamilyar na lalaki sa gilid.

It's him.

"A-Ano'ng ginagawa niyan dito?"

"Ma'am, siya po ang nagreport sa'min. Sinabi niya na ginahasa raw po kayo ng nobyo niyo. Sinubukan po niyang manlaban at—"

"You did that on purpose, didn't you?" Hindi ko pinansin ang mga pulis at tanging sa kanya lang nakatutok ang atensyon ko. Hindi ko na mapigilan pa ang galit na nararamdaman ko. "You did that on purpose para siya ang lumabas na may sala!"

"Aminin mo na, Ms. Veign. Totoo ang sinasabi kong ginahasa ka niya. That explains kung bakit ka nakikipagkita t'wing gabi sa kanya. Kasi pwersahan ka niyang sinasamantala," sumbat ng guro ko.

"No! You stop telling lies! P'ano mo nagawang traydorin ang sarili mong anak?" Nanliliksi akong tumingin sa kanya. "Your son is suffering from Xeroderma Pigmentosum for Pete's sake! Kaya gabi lang kami p'wedeng magkita dahil sa kondisyon niya," mariin kong saad. Naikuyom ko ang aking kamao habang patuloy ang agos ng luha.

"And he's not the one who raped me. It was you."

The child I'm carrying is the son of my boyfriend's step-father.