Czy to dobre połączenie?(Morwin ff)

Nieudane wyjście

Zobaczyłem Hanka, który stał ze swoją K9 w drzwiach i sie usmiechal. Zrobiłem sie lekko czerwony wiec opuściłem lekko glowe, powiedziałem szybkie "cześć" i wyszedłem szybkim krokiem z komendy. Zaczął mi dzwonić więc odebrałem...

W słuchawce zabrzmiał nieco chaotyczny głos Nico.

Ca- Gdzie jesteś? Idziesz z nami na bank? Robimy ja i David.

E- Ta, mogę zrobić.

Ca- Gdzie jesteś? Podjadę po ciebie i odrazu pojedziemy. David już z zakładnikami czeka w banku.

E- Pod komendą.

Ca- O.- Rozłączył się. Dosłownie w tym samym momencie zauważyłem zwykłego sultana, który przejechał mi dosłownie przed twarzą. Myślałem, że oberwe, naszczescie nic takiego sie nie wydarzyło.

Ca- Wsiadaj- otworzyłem miejsce i wsiadłem na miejsce obok zamaskowanego białowłosego mężczyzny.

E- Jednak nie mam jednej rzeczy.- chłopak westchnął.

Ca- Jakiej?

E- Maski, masz może jakąś?

Ca- A to na spokojnie.- rzucił mi czarną huste, podobną do tej jego. Tylko on miał z jakimś wzorem.

E- Not bad.- dojechaliśmy na miejsce. Bank jak bank. Kiedy wszedłem do środka odrazu poszedłem robić Hacka. Następnie zabrałem pieniądze, wywierciłem żółtą wiertarką skrytkę. Wypadł jakiś zegarek i łańcuch. Słabo nie powiem, że nie. Wróciłem do negocjonującego Davidka i Carbo, który celował do 6 zakładników.

E- Jak sytuacja?- powiedziałem zmienionym głosem.

D- Nie najlepiej superwizor nie chce się zgodzić na 4 minuty bez helki. 2 to max na co może sie zgodzić.

E- Kto nim jest?- zapytałem się, domyślając jaka będzie odpowiedź.

Ca- No jak to kto Montana.- spojrzał sie na mnie.

E- Ta... Ej ty negocjator.- zapytałem zwracając się do policjanta za drzwiami. Hanka oczywiście, ale udaje, ze niby go nie znam.

H- Słucham- również zwrócił się do mnie.

E- Weź zawołaj tu na chwile wizjera.

H- Okej- wzruszył ramionami. Krzyknął do Grzesia, a ten przyszedł i sie zapytal o co chodzi. Wskazał na mnie więc Grzechu na mnie popatrzył.

M- No co tam chcesz?- przeskanował mnie wzrokiem i chyba zrozumial kim jestem bo przewrocil oczami.

E- No weź się zgódź, co to za różnica kiedy was zgubimy.

M- Dobra niech mieją te pięć minut.- Hank sie na niego popatrzył z niedowierzaniem.

H- Ale Grzesiu...

M- Gadaliśmy ostatnio o tym na spotkaniu przecież. Pięć minut będzie git.

H- No dobra.- Grzechu puścił mi oczko i odszedł gdzieś dalej, bo jakiś funkcjonariusz go zawołał.- Czy jesteście gotowi do wyjścia?- zapytał po krótkim czasie.

Ca- Jesteśmy- powiedział jedną ręką celując do zakładników.

H- Dobrze, w takim razie skoro już oddaliście nam trzech zakładników, wypuśćcie jeszcze dwóch i wyjdziecie z jednym.

Ca- Ty fioletowo-włosa i ten po prawej wychodzicie.

H- Sprawdziliśmy wszystkich zakładników. Odliczcie sobie pięćdziesiąt sekund i możecie ruszać.- odszedł i wszedł do auta. My nadal celując wyszliśmy z zakładnikiem przed sobą. Powoli weszliśmy do auta i odjechaliśmy. Za nami na U1 był Dodge Challenger z tego co zauważyłem Hank kierował, a obok niego siedział Montana. Po około sześciu minutach pościgu zaczęliśmy wjeżdżać w różne uliczki. Niedługo później jakąś victoria wjechała w tył SEU i w ten sposób zgubiliśmy pościg za nami. Po upewnieniu się, że napewno żadna policyjna nas nie widzi poszliśmy do apartów odłożyć rzeczy. Oczywiście pieniążki do podziału będą później Kappa.