SamLy | A collection of short stories |

When I dream about you 4

I feel her hand na humahaplos sa mukha ko, kahit hindi ko makita kung sino ito ay kilalang kilala ko kung sino siya, my Samantha.

"Ly, thank you." She said with full of sincerity.

"All for you, Sam" tugon ko sakanya ngunit nanatili paring nakapikit ang aking mga mata.

"Lika na Ly, sa kwarto mo na ituloy yung tulog mo." She said saka nito hawakan ang kamay ko at hatakin ako.

hindi ito ganun lakas pero sapat ito para idilit ko na ang aking mata at muling masilayan ang kagandahan nito. May kung anong tumutusok sa puso ko ng mapatingin ako sa mga mata niya, pain and sadness are visible in her eyes. You dont deserve this kind of pain Samantha, you don't deserve Marco...

"Uhmm, mag didinner narin ata Sam, magluluto nadin ako ng pagkain natin" I said, she smiled at me a genuine one, ganyan nga Samantha be happy. I want you to be happy.

"Are you okay ly? Anong inisip mo at nakangiti ka?" She asked.

Umiwas ako ng tingin sakanya dahil ramdam kong nagiinit ang mukha ko, hindi ko talaga maiwasan na malulunod sa thoughts ko lalo na kung si Samantha ito.

"Ako na ang magluluto ng dinner natin Ly, just rest pagsisilbihan kita paunang bayad ko sa dami ng utang ko sayo" She said with a wink, napangiti naman ako sa sinabi nito.

"Wow nakakataba naman ng puso, basta dont burn my kitchen ha?" I said ng may manunukso.

"Hoy hindi na! Tinuruan na ako ng isa sa mga pinakamagaling na chef na kilala ko sa tana ng buhay ko kaya!" She said. Natawa naman ako kasi obviously ako ang tinutukoy nito.

Nagpasya akong turuan kasi noon si Samantha sa kusina dahil nung nagkasakit ako at nagtry itong magluto eh muntik niya ng masunog ang buong bahay ko. Soup na nga lang iluluto nasusunugan pa.

"Wag kang tumawa diyan valdez ha! Naiisip ko yang na iniisip ko. Hindi na yun mauulit I swear!" She said. I let my laugh out she's to cute.

"Okay okay, sarapan mo ha?" I said and started to walk

"Ligo lang ako ha?" I said.

"Baka mainlove ka pa sakin kapag natikman mo luto ko!" Proud nitong sabi.

I just laugh kasi kung alam mo lang Samantha, hindi ko pa natitikman ang luto mo matagal na akong inlove na inlove sayo, pesteng yan.

"Hay Samantha! Bakit kasi hindi nalang ako" I said ng makapasok ako ng kwarto.

Sigurado naman akong hindi ako maririnig ni Samantha. Sound proof kasi itong kwarto ko. Nababaliw na ata ako. Makaligo na nga.

Paglabas ko ng banyo nagulat ako ng makita si Samantha na nakaupo sa kama ko.

"Kakain na ba tayo Sam?" I said at punta sa closet ko para magbihis.

Naka undergarments naman na ako sa loob ng bathrobe ko. Hindi siya sumagot pero nagpakawala ito ng isang mabigat na buntong hininga.

"Lalim nun ah? What happened? Hindi ba masarap luto mo? So hindi na ko maiinlove sayo niyan?" Biro ko dito, ang bigat kasi ng atmosphere eh i just want to enlighten the room.

"Ly, kailan pa?" She said. Hindi ko alam kung anong tinutukoy nito.

Dahan dahan akong pumunta sa harapan niya at nakita kong hawak niya ang cellphone ko. Ramdam na ramdam ko na yung kabog ng dibdib ko, pero hindi ko alam kung ano parin ang tinutukoy niya.

"Anong kai-lan pa Sam?" I asked. She just look at me and give my phone.

"Totoo ba yung sinasabi ni Dennise, Ly?" She asked. I see her eyes alam kong hindi ito maniniwala kung itatanggi ko pa.