ဟင္ ဒါ ေကာင္းကင္ေလးအသံပါလား
ေကာင္းကင္ေလး အႏၲရာယ္တစ္ခုခုရင္ဆိုင္ေနရပီထင္တယ္
မေျပာေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္
ဒါက ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ဦးၾကားက အလိုအေလ်ာက္ဆက္သြယ္ႏိုင္မႈေၾကာင့္ပဲ
ဘယ္လို နတ္ဆိုးကပဲ တားထားတားထား ကြၽန္ေတာ္တို႔ခ်စ္ျခင္းက ေလးနက္စြာ သစၥာဆိုခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ေပ်ာက္ျပက္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ယုံၾကည္တယ္
ေကာင္းကင္ေလးနဲ႔ေတြ႕ဆုံဖို႔ သိပ္ေစာင့္ခဲ့ရပါတယ္
ခုေတာ့ ေမ်ာ္ေနတဲ့ ေန႔ေလးကို ေရာက္ၿပီေပါ့ ေကာင္းကင္ေလးေရ
.......
"ဟိတ္ ဟိတ္ သတိရလာၿပီလား"
"အား ကြၽန္ေတာ့္ကိုလႊတ္ ခင္ဗ်ား ဘယ္သူလဲ"
"ကိုယ္မင္းကို ဘာမွမလုပ္ပါဘူး
မင္းဒုကၡေရာက္ေနတယ္ထင္လို႔ လာကယ္တာ"
"ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူလဲ"
"အား ကိုယ္လား ေအာ္ တံငါသည္ပါ ကိုယ္က
ငါးမွ်ားရင္းနဲ႔ မင္းဒုကၡေရာက္ေနတယ္ထင္လို႔ လာခဲ့တာ"
"ဟိုလူႀကီးေျပာေတာ့ ဒီေနရာက လူမသိဘူးဆို ခင္ဗ်ားကဘယ္လိုသိတာလဲ"
"ဟာ ငါက ဒီနယ္က တံငါသည္ပါဆို ဒီနယ္အေၾကာင္းကြၽမ္းတာေပါ့"
"ေနပါအုံး မင္းကခ်ည္းပဲ ေမးေနတာ ငါကလဲေမးရပါအုံးမယ္ ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘာထြက္လုပ္တာလဲ"
"ကမ္းစပ္လာၾကည့္တာေလ"
"ျမင္ရလို႔လား ေမွာင္မဲထဲကို"
"ခင္ဗ်ားလဲ သိပ္အေမးအျမန္းထူတာပဲ
လစ္ထြက္လာတာ ရွင္းပီလား
ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားကေရာ ယုံရပမလား"
"ေအာ္ ငါ့ႏွယ္ ငါမင္းအသက္ကို ကယ္ထားတာပါကြာ လူကိုမယုံသက္ာနဲ႔"
"တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ခုနက သိပ္ေၾကာက္ေနတာ
ငယ္ငယ္ထဲက ခုထိ တစ္ေယာက္ထဲ အျပင္မထြက္ဖူးဘူး ခုကပထမဆုံးပဲ"
ေကာင္းကင္ေလးရယ္ ခုလို ထြက္လာေပးတာပဲ ကိုယ္ကေတာ့ သိပ္ကိုေက်းဇူးတင္ေနမိတာပါ
အတိတ္ဘဝက သံေယာဇဥ္ေတြေၾကာင့္မို႔ပဲ သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္က ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေျပာျဖစ္ေနတယ္ ထင္ပါ့
ဒါကို ကိုယ့္ေကာင္းကင္ငယ္ေလး ရိပ္မိပါ့မလား
YOU ARE READING
နှောင််ကြိုးဖွဲ့သမုဒ္ဓရာ Vmin
Fanficအချစ်ကြောင့် ကျိန်စာသင့်ခဲ့ရတဲ့ ရေသူထီးလေးနဲ့ အစေခံဘဝကနေ ကျိန်စာကြောင့် လူဖြစ်လာရတဲ့ ကောင်လေးတို့ရဲ့ ချစ်ခြင်း Vmin fan fiction
