One Shot Stories Compilation

Till We Meet Again

DISCLAIMER:
Hello! This is my first ever one shot story, and I'm gonna tell you if you're not into red flags, a lot of cursing, and don't want to cry. THIS IS NOT FOR YOU.

I started this today, Nov 8, 2021 and i finished it also today.

So Please bear with me with typos :)))
I dont own the all pictures here, all credits to the rightful owner.

Castriel and Aubrielle parents full pov and explanation will be another one shot story, stay tuned :)

NO PORTRAYER INDEED.

Total of 3, 989 words

Thank you.

——————————————————

MY WHOLE LIFE is a trash, that was my mom told me when i was just a kid.

"You are such a stupid kid!" My mom yell at me once again.

Kumuha kasi ako ng pera sa kaniyang pitaka ng walang paalam upang pambili ko ng biscuits na aking kakainin.

Wala kasi silang iniwan man lang na pagkain o pera pambili ko.

As usual umalis na naman sila at hindi ako sinama, ang sabi nila ay hindi naman daw ako kabilang sa pamilya nila kaya wala akong karapatang sumama.

"Kung hindi ba naman kasi makapag pigil yang malikot mong kamay ay sana ay walang kahihiyan ang pamilya namin!" muling sigaw ni mommy. 

"W-wala naman po kasi kayong iniwan kahit man lang biscuits para s-sakin po." my 7 years old self said, defending my self against my mom.

I thought she will listen to me but of course not.

"At bakit ka namin iiwanan ng pagkain!? Hoy tandaan mo ito, HINDI KITA ITINUTURING NA ANAK KO!"  sigaw niya sa akin at malakas akong tinulak.

"Hoy! Anong tinutunganga mo jan! Bingi ka na naman ba at hindi mo narinig ang utos ko!?" nabalik ako sa aking sarili nang sumigaw ang nakakatanda kong kapatid, si Charmaine. Ang itinuturing lamang na anak ni mommy.

"P-pasensya na." paghingi ko ng tawad at dali daling pumuntang kusina upang kuhain ang juice na pinapatimpla niya.

Sa sobrang lutang ng pag iisip ko ay hindi ko na alam ang mga pinaglalagay ko sa inumin niya, uulitin ko pa sana ito ng marinig kong muli ang nakakarinding sigaw nito kaya naman hindi ko na inulit at binigay na agad sa kaniya.

Hindi ko alam kung paborito niya lang ba talaga ito o nauuhaw siya kaya ininom niya agad ito.

Ang nakapaskil na ngiti sa aking labi ay nawala ng walang modo niya itong iluwa.

Masamang masamang tingin ang iginagawad nito sa akin habang nagpupuyos sa galit.

Binato nito sa may pader ang baso na may kalahati nalang na laman at tumayo.

"What do you put on my juice you stupid bitch!?" galit na tanong nito at malakas akong tinulak.

Napaigik ako at napahawak sa may balakang ko sa sakit na dulot ng pagkakatulak niya sa akin.

"At mag mamaang maangan ka pa! Bakit ang alat ng juice ko!?" galit na tanong nito sa akin habang tinuturo ang tinapon niyang juice.

Kinakabahan naman ako lalo sa sinabi niya, baka dahil sa sobrang lutang ko kanina ay asin ang nalagay ko imbis na asukal.

Lagot na.

"What's happening here?" mas lalong dinagundong ng kaba ang dibdib ko ng marinig ko ang istriktong boses ni Mommy.

"Mommy! This shit put something on my juice, muntik na po akong masuka Mommy." nagsusumbong na saad nito kay Mommy.

Napapikit nalang ako at hinintay na dumapo ang palad niya sa akin.