GARİP BİR KIZIN GÜNLÜĞÜ

OKUL GEZİSİ

Sabah gene alarmsız uyanmıştım. Madem alarmını unutuyorsun bari telefona alarm kur değil mi? Dur,zaten bugün hafta sonu. Karşımda Cenan'ı öyle uyurken görünce anlamıştım bunu. Normalde bana duyurmadan,haber vermeden çekip gitmeleri gerekti.

Telefonu elime aldım. Saat 09.37 idi. Erken mi? Bilmem. Bildirim gelmesini beklemiyordum. Ama vardı. CÜMBÜŞ adlı gruptan 50 yeni mesaj.

Birileri gece uyumayıp dedikodu yapmış sanırım. Okuyalım bakalım.

BAD BOY:
EĞER DAHA FAZLA HAYVAN GİBİ KAHKAHA ATMAYA DEVAM EDERSENİZ ARADAKİ SİZİN BEYNİNİZDEN İNCE DUVARI SİZE YEDİRİRİM.

Tipsiz Ama Komik Olan:
Ay çen sinirlendin mi? Gülüşümüzü ninni belle ve uyu bebeğim. Hadi ee eee...

Façan yansın karşiim:
Dur, o unvan bana ait değil mi?

Yanımda uyumamış mıydı bu çocuk?

Şaka machine:
Yoo.

Façan yansın karşiim:
O zaman olsa ve yan odada olsam ben uyurdum. Birdaha Mahfer'le uyursam 2 olsun. 5 saniyede kıçını bana döndü uyudu. Kıçıyla bakışıyoruz.

BAD BOY:
LAN. Ben sizden sanıyordum. O zaman o inleme ve çığlıklar nerden geliyor lan?!

BAD GİRL🗡:
Salak onu yan odandakilere sorsan veya önce onlardan sansan daha mantıklı değil mi?

Façan yansın karşiim:
Sesi o kadar mı açtım? Oraya geliyor mu cidden?

Şaka machine:
LAN

BAD GİRL🗡:
LAN!

BAD BOY:
Dur, lan. Bu Mahfer'in kıçıyla bakışıyoruz dememiş miydi?

Bunu okuduğumda bende LAN dedim.

Façan yansın karşiim:
Oh shit.

BAD GİRL🗡:
Yakalandın. Seni pis sapık.

...

Daha fazla okumadan çıktım. Cenan'a baktığımda cidden bana dönük ve eli yanağında uyuduğunu fark ettim. Uykum kaçmıştı. Sessizce kulaklığı çıkardım ve müzik dinlemeye, perdenin ardında doğmuş güneşi hayal etmeye başladım.

Açıp bakarsam Cenan'ın gözüne güneş gelip rahatsız edebilirdi.

Bu yüzden uykusu da bölünebilir. Gerçi sınıfın gürültüsünü kendine ninni belleyip,birde üstüne ona uyuyan birinden söz ediyoruz ama.

Bir süre hayal ettim. Gökyüzünün ne kadar güzel olabileceğini. Parlaklığını. Güneş gülümsüyor. O karanlık gece hiç yaşanmamış gibi parlıyor. Ama göremiyorum. Önünde perde var.

Bir an kendimize koyduğumuz engelleri o perdeye benzettim. Hayallerinle arana koyduğun engel ardındaki güzel şeyleri görmeni engelliyor. Ya da sadece hayal ediyorsun güneşin,gökyüzünün güzelliğini.

Kalkıp bakmıyorsun.

Ama bazen düşse de kalkmalı insan. Korkmamalı. Denemeli. Hayal etmeli. Engel koymamalı.

Hafif toplu saçlarımın içinden çıkan ufak bir tutamı kulağımın arkasına atarken perdenin arasından güneş ışıkları yüzüme süzülüyordu.