Hey! merhaba ben Nida, Nida Aksoy. Namıdiğer yer fıstığı... burası da evim yani Erik mahallesi.
Her mahallenin bir delisi vardır, bizim mahallenin delisi ise kesinlikle bendim.
Hayır, tabiki de tek başıma değilim.
Siz birde benim saz arkadaşlarını g...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beste ile beraber Sezin'in evinin önüne gelmiştik. Kapının önünde kapıyı Sezin'in açmasını beklerken altında sadece eşofmanla üstü çıplak Feza'nın açması valla banada şok olmuştu.
Feza, yüzümüze kapıyı kapatınca ikinci bir şok dalgası daha gelmiş ve üzerimizden geçmişti.
"Nida, noluyor?"
"Ay ne bileyim kafası iyi değil herhalde. Dur bir daha zile basayım" derken bir elimi de zile götürdüm ve zile bastım.
Bu sefer kapıyı Sezin açtığında derin bir nefes verdim.
"Hoş geldiniz kızlar! Gelin içeri" derken kapının önünden birkaç adım da geri çekilmişti.
İçeri girip ayakkabılarımızı çıkarıp kenara koyduk ve Sezin'in peşinden ilerledik.
"Bakın dalıyoruz içeri hazır olun!" diye bağırdı Sezin, kapalı bir kapının arkasından.
"Gel gel Sezinaşkım senden gizlim saklım yok" diye seslendi kapının öteki tarafından Reha.
Sezin, kapıyı açtı ve birkaç dakika öyle durduktan sonra önümüzden çekildi. Görüş açıma giren işe yer yatakları, birkaç abur cubur poşeti ve ördekli pijamaları ile gözleri kapalı Reha olmuştu.
Sanırım Feza ile beraber burda uyumuşlardı çünkü yerde iki tane yatak vardı.
"'NİDASU BU ZEKA BAZEN AĞIRLIK YAPMIYOR MU SANA?' Yapıyor valla"
"Aaa fıstık kız ve kankileytası kıvırcık gelmiş" diye doğruldu yattığı yerden Reha.
"Beste ve Nida." diyerek düzeltti Beste onu.
Beste'ciğim yine ciddiyet damarlarını takmış geçmişler olsun.
Sezin, gülerek baktığı telefonundan kaldırdığı bakışları ile bize baktı "Aç mısınız?" diye sordu.
Bizde olumlu bir şekilde kafamızı sallayınca "Tamam o zaman iş bölümü yapalım ve her şey hemen hallolsun." dediğimde ufak bir plan yapıp hepimiz bize verilen iş için çalışmaya başlamıştık.
Ben ve Feza yiyecek bir şeyler almak için görevlendirilirken Beste'de Sezin'e yardım edecekti. Reha ise ortalıktaki dağınıklığı toplayacaktı yani inşallah toplar.
Feza ile beraber evden çıkıp sessizce caddeye yürümeye başladık.
"Nasılsın?" diyerek aramızdaki bu sessizliği bozan Feza olmuştu.
"İyi ben sen?" diye cevapladığım da hafifçe gülüp "İyi bende" dedi.
"Geçen gün konuştuğumuz konu hakkında ne yaptın?"
"Bir şey yapmadım. Konuştuk ve beklemeye karar verdim. Yani o kendini ne zaman hazır hissederse o zaman karşıma gelecek ve bende bekleyeceğim."
