Hey! merhaba ben Nida, Nida Aksoy. Namıdiğer yer fıstığı... burası da evim yani Erik mahallesi.
Her mahallenin bir delisi vardır, bizim mahallenin delisi ise kesinlikle bendim.
Hayır, tabiki de tek başıma değilim.
Siz birde benim saz arkadaşlarını g...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN ;))
"Doğru malı getirdiniz değil mi?" diye sordum karşımda bana salak salak bakan iki çift göze doğru bakarken "Kalitede bir sorun olmaz umarım. Beğenirsem devamlı müşteri olurum"
"Kızım sen köşe başındaki torbacıların yanında staj falan mı yapıyorsun? Nereden biliyorsun bunları?" diye sordu Reha bana doğru ciddiyetle bakarken.
Tam güleceğim sırada odanın kapısı birden açıldı ve içeri Feza ve Mirza girdi.
Ellerimi yukarı doğru kaldırdım "Aha narkotikten baskın yedik" diye bağırdım.
Benim ellerimi kaldırmamdan etkilenen Çağan ve Reha'da ellerini yukarı kaldırmıştı.
Çağan eliyle Mirza'yı işaret edip "Bu da K9 herhalde" dedi gülerek.
Dediği şeyle bende gülmemi durduramadım ve kocaman kahkaha attım.
Mirza, Çağan'ın yanına gidecekken Çağan bağırarak odadan ayrıldı. Onlar odadan çıkınca Feza bir bana bir Reha'ya bakıyordu.
"Ne yapıyorsunuz?" diye sordu Feza
Şirince gülümsedim "Ne yapalım kurt bakışlım sohbet muhabbet işte" dediğimde Reha birden gülme krizine girmişti.
"Kurt bakışlım ne Nida?" diye sordu Feza
"Seviyoz işte ne anlarsın sen aslan yeleli yarim." diye cevap verdiğimde daha çok gülmeye başladı Reha.
Feza göz devirip bana biraz yaklaştı. Höst noluyoz noluyoz?
Feza bana yaklaştıkça ben geri gidiyordum. Biraz daha yaklaştı ve arkamda sakladığım poşeti alıp benden uzaklaştı.
Al iştee kaptırdık bütün malları iyi mi?
"Güzelim" diye seslendi bana Feza. Kollarımı birbirine bağladım ve onun tersine kafamı çevirdim.
"Nida, hani yemeyecektin?" dedi poşetin içinden çıkarttığı çikolatalara bakarken.
Yavrularım benim paketleri bile ne güzel şıngırdıyor...
"Ama Feza canım istiyor. Kaç gündür yemedim ne kadar büyük bir dert haberin var mı?" diye sordum ellerimle oynamaya başlarken.
"Hepsini tek mi yiyecektin bir tanem?" dedi bakışlarımı ona döndürürken.
Valla şimdi bacım baktığın zaman benim midede onu yiyecek kapasite var ama ben enayi miyim söyler miyim bunu kurt yeleli aslan bakışlıma? Söylemem evet.
"Yok paylaşacaktım arkadaşalarla"
"Paylaşacaktın öyle mi?" diye sordu Feza, kinayeli sesiyle.
Başımı aşağı yukarı doğru sallarken Reha'da sohbete dahil olmuş "Az daha kıvrırsan dansöz olabilirsin azmet ve başar yengem kadın" diye bağırmıştı.
"Reha organ mafyasına verecek dalağın böbreğin falan yok muydu da beynini verdin?" diye sorduğumda Feza söze girip "Önce verebilecek bir beynin var mı diye sormalısın bence güzelim" dediğinde gülmeye başlamıştık ikimizde.
Reha kollarını birbirine bağlayıp "Demek ki bende buraya kadar sizin canınızmışım öyle olsun" deyip odadan çıktı.
Feza arabayı evin biraz aşağısına park ettiğinde yerimden dikleştim ve arabadan inmek için hareket ettiğimde Feza beni durdurdu ve kapımı açıp beni dikkatlice kucağına aldı.
Valla öyle rahattı ki hiç niye yaptın diye sorgulayamazdım.
Mahallenin içine doğru iyice girdiğimizde üzerime doğru patlatılan konfeti ile beynimin yarısını yere bırakmıştım.
Karşımda bütün mahalleliyi görmek gözlerimi doldurmuştu. Ne güzel bir şeydi birileri tarafından önemsenmek.
Onlara doğru yaklaştıkça evimizin kapısına asılı olan pankart dikkatimi çekti. Ne yazdırmışlar üzerine? "Evine hoş geldin yer fıstığı..."
Anam bunlar beni ağlatmak istiyor herhalde...
Herkese kocaman gülümserken bağırdım "Ortadoğu ve Balkanların en afilli mahallesinde yer fıstığı olmakta pek güzelmiş ha"
Herkes gülerken Feza'da kucağındaki benle beraber evden içeri girmişti.
Eee bugünde ölmedik değil mi anacımsular? _________________________________________ Kısa ama ilham perilerimi rahatlatmak için yazmam gerekti yazdııım.
Umarım beğenmişsinizdir
Bu arada çıtırın instası:irremmnurayr
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere erik mahallesi sakinleri
