"New Jersey eyaletinin yakınlarında bir barakada ailesiyle birlikte yaşayan bir çocuk vardı. Adı Tim'di. Tim Slape. Çok..."
Hasta kadından gelen beklenmedik "dur" ihtarıyla lafıma ara verip ona döndüm. Nefes alış verişi hızlanmış, yaşlar gözlerinde birikmişti. Yerimde başka biri olsaydı herhalde gidip hemşireyi çağırırdı. Ve sonra acınası teselli sözleriyle ölüm döşeğindeki kadını avutmaya çabalardı. Oysa ne mânası vardı?
Yaşını doldurmuş bir ölüye yaşayacağını söylemenin ne anlamı vardı? Yaşayacağına inanıp umutlu olduğu saliselik an bu kadar önemli miydi?
"Ne oldu," yolcunun şuursuzca sayıklaması yüzünden insanoğlunu irdelemeyi bıraktım. Zaten arzumu gerçekleştirmek için elime geçecek daha çok fırsat vardı. "Yoksa hikâye dinlemek için fazla mı büyüdün?"
Boş gözlerle bön bön -bu jelatinli ikilemeyi birkaç gün önce öğrendim- yüzüme baktı. Zorlukla yutkundu."Genç çocuk... " dedi, "-istemiyorum. Ba-başka l-lütfen!"
İşte, içimden düşündüm, tipik insan. Acısını refakatçi kılacağına bükülmüş beline yük etmiş; aynalardan çekilmiş, Pişmanlık'la yürümüş. Yolun sonuna vardığında bile yük sırtında. Şimdi yükünü hatırlatmıştım ona. Bu yüzden acı çekiyordu. Bir sefere mahsus onun istediğini yapabilirdim. Zaten burada uzun kalmayacaktım.
"Pekâlâ." gözlerim kapalı, başımı geriye yaslarken yolcuya fısıldadım.
Bu ihtiyar kadına haddini bildirecek ne anlatabilirdim?
"Seç, " dedim, "Ne istediğini seç insan ben de sana vereyim."
Kadın düşünürken gözlerimle tavanı inceledim. Beyaz boya yer yer kirlenmiş, hatta bazı kısımlar dökülmüştü. Yine tavanla aynı tonda kalın perdeler pencere pervazından aşağı sarkıyordu. Zemine döşenmiş beyaz parkeler aşınmıştı. Buraya ait durmayan doğa tabloları, masadaki çiçekler...
"M-mutlu, mutlu bir ka-kadın" öksürük krizi başlamadan son söyleyebildiği bu üç beş kelime olmuştu.
Kırışık yüzünde arzulayan bir ifade, veya amaçladığı bu tür bir şeylerdi, belirdi.
Mutlu bir kadın? Ne cüretkâr ama!
Yine de...
Başımı kirli duvara çevirdim ve çok önceden, şimdi hatırlanmayan bir dönemden gelen Emme Selvina'nın trajisini anlatmaya koyuldum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YOLCU VE HİKÂYELER ASKIDA
Bilim Kurgu"Bitti mi?" dedi kadın "Bitti" yanıtladı. Duraksamalar, düşünceler ve en nihayet kelimeler geldi. Konuştu, sesi gürdü. "Şimdi yeni hikâyeler gelecek." "Yeni hikâye..." kadın, kaybolmuşlukla nefes nefese mırıldandı. Gözleri buğulandı. "Yeni, benim...
