Scary Love | HyunLix

lord give me one more chance †8

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYINIZ<3

Yorgun bedenini evime kadar suruklemistim, evet cok inatciydi.

-"Hayir zaten cok ugrasiyorsun, oylece evine gelemem iste. Hem de seni zor duruma sokarim"

-"Neyin zorlugu?"

-"Ya bizi biri gorurse sirketinden birileri, ya da fanlarin ha."

-"Umursamiyorum"

-"Lutf-"

-"Tek bu konuda seni dinleyemem"

Parkta dusunmeden onun dudagini optukten sonra, ikimizde sanki hic bir sey olmamis gibi davraniyorduk.

O an aklima gelince, deliler gibi kulaklarim kizariyordu, tipki onun yuzu gibi.

-"Hyun ozur dilerim, bir an icin dusunemedim. Umarim yanlis bir sey yapmamisimdir, biliyorum hic zamani degildi."

-"Dudaklarina sapik gibi baktigimi sen de gormustun hadi ama."

Bu cocuk gibi olmak istiyordum araba da kirk saat dusundugum seyi, cok rahat sekilde diyebilmisti.

-"Sanirim yilbasindaki efekt olma hayalin gerceklesti."

-"Hayir gerceklesmedi tam olarak."

"Nasil" dedigim de, dilini cikartip siritmisti.

Anlamadan kontrolu eline almis, goturuyordu bile...

_______________________

Eve vardigimda cok dikkatli olmaliydim, her an bir bok olabilirdi. Hyunjin'e zarar gelmesini istemiyordum.

5 dakika sonra:

-"ta daaa evimiz nasil?"

-"Evimiz...evimiz bu kelime guzel hissetiriyor"

-"degil mi"

Zorla gulmeye calisiyordu, niye duygularini gostermekten cekiniyordu ki. Aciyorum saniyordu hala belki de.

-"Gel, ustunu degistirmelisin"

Isteksiz gozuken gozlerine baktim ve elinden tutarak odama dogru getirdim. Bunu yaparken o da yuruyemeyen bebekler gibiydi. Tatliydi

Giyecegi seyleri hazirladim, ama hala utaniyordu.

-"Ben giydireyim mi"

Ne kadar dalga gecmis gibi gozuksem de bunda son derece ciddiydim.

Kafasini hayir anlaminda salladiktan sonra.  Bir anne edasiyla kafasini opup, sacini elimle bozdum.

-"Hizli giyin bekliyorum"

O giyinirken, ac oldugunu dusundugum icin mutfakta bir seyler hazirlamistim.

-"Ay salak bir insanim soylemeyi unuttum, dus alabilirsin rahat ol. İyi gelir."

-"Hayir cok sagollll, ne hazirladin bakim."

Ikimzde deliler gibi ac oldugumuz icin yemege gomulmustuk.

Dudaginin kenarinda minicik bir sey kalmisti, klise bir diziye falan dusmustum sanki. Peceteyle, silip onumde ki yemege devam ettim. Bana bakiyordu, gozlerini uzerimde oldugunu bilmek mutluluk veriyordu.