Scary Love | HyunLix

blue hair †20

OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LUTFEN!★
____________________________

Karsimda ki cocugu gordugum an hayatimin tepetaklak olucagini hissetmistim. Kotuyken her sey daha kotu olurdu.

"her sey duzelicek", "ilerde mutlu olacaksin inaniyorum" hayir tesekkurler boyle olmayacakti.

İki ellimi de bacaklarima koyup sıkmaya basladim, dudaklarimi birbirine bastirarak kendimi durdurmaya calisiyordum.

Jeongin ise sadece benim sergiledigim durusu, komedi filmi edasiyla izliyordu; dudaginin kenari yukari cikmis, iki kolunu da birlestirmisti, kahverengi gozlerinde kucumseyen bir bakis vardi.

Gozlerine bakamiyordum, ustundu (her zaman ki gibi). Benim her an aglayacak olan irislerime gore cok gucluydu.

Sadece yanima kotu oldugumu hissettigi an koruyucum gibi, Lix'in gelmesini istedim. Ama o an fark etmistim ki Lix'i her animda istersem bozguna ugrardim.

Hadi ama Hyun kim her turlu yaninda olmak isteyebilirdi? Sonucta sonunda o da su sozleri diyip siktiri cekicekti "ilgilenmem gereken tek sen degilsin", "beni verdiklerim yuzunden seviyorsun"

Belki de bunu kabullendigim icin bu tarz olaylar hep basima gelicekti, ama tek bir sey vardi. Ne ben Felix'i verdigi ilgi icin seviyordum, ne de beni seviyor diye.

Onu o oldugu icin istiyordum, beni sevsede, gormese de seviyordum. Ama acilarim oldugu surece herkes kolayca "ilgi" kelimesini yapistirirdi.

Sonucta haklilar; herkes ilgi ister ve ihtiyaci vardir. Ama birinin boslugu ilgisizlikse. Bir kisi ilgi alamadigini acikca belli ediyorsa. Ona bunu soyleyerek daha da yaralayabilirsin.

Ne hissettigini anlamaktan cok, yadirgamak, kabulenmemek ve soylendiginde parcalayan seyler soylemek daha kolay; tabii hic bir sikten haberi olmayan ve her siki anladigini dusunen biri icin.

Minho hafif ince ve endiseli sesiyle bana seslenmisti.

"Hyun iyi misin?"

Yine en samimisinden bir gulus sunmaya calisarak, Minho' ya baktim.

"tabii ki iyiyim hyung. Jisung nerede?"

"onun dersi vardi gelir birazdan, tam da jeongin'e senin hakkindan bahsediyordum"

"b-benim hakkimda mi?"

Garipseyen zihnim ve bedenim yuzunden, ses tellerimi bile kontrol edemiyordum. Acikca soylemek ve kendime karsi durust olmak gerekirse ondan cok korkuyordum, hem de fazla.

Oysa benden bir sikim farki yoktu.

Minik kikirti cikardi karsimda ki korktugum beden. Baskalarina gore dunyanin en tatli ve zararsiz gulusu. Bana sinsice ve korku dolu gibi geldiginde nasil da yarragima benziyordu insan.

"Hyung, ben hyun'u taniyorum az cok. Cok tatli biri bence, baksana su haline ne kadar da utangac ve naif duruyor" *gulumser

Biliyordu, cok iyi biliyordu neyle yaralayacagini. Su an kafasini yumruk gecirmemek icin zor duruyordum. Duruyordum da yapamazdim.