Lost Without You

Chapter 4

PINATAY KO ang tawag ni Theo kasabay noon ay ang paglipad ng cellphone ko at pagtama noon sa pader. Mabilis din akong tumayo para pulutin iyon. Good thing at mayroong hard case ang cellphone ko at carpeted ang sahig ng kwarto ko kaya naman wala man lang basag iyon. 

I crossed my arms and pouted like a kid when I saw Theo's name flashing on my phone's screen once again. Pakiramdam ko tuloy ay napaka-sama ng ugali ko pero nagtatampo kasi ako!

He promised! Huminga ako ng malalim at sinimulan ko na lamang ang pagkuha ng uniporme ko. Kasunod nito ay ang pagpasok ko sa banyo para maligo.

Habang naliligo ay hindi ko maiwasang hindi maisip ang nangyari noong birthday ko.

"Halika na, D-Daddy!" Hinila ko si Theo papasok sana sa bahay nabg makauwi na kami. Sabi niya ay sa akin siya maghapon pero tanghali pa lamang ay nag-aya na siyang umuwi. "Daddy!" I stubbornly pulled his arms.

He just chuckled. Ginulo niya rin ang buhok ko at tsaka ako hinila. He hugged me and kissed my head. I smiled and closed my eyes because of that.

"Mamaya susunod ako, baby," saad niya sa akin na tila ba nagpapaalam. Kumalas na siya sa yakapan namin at tsaka niya ako nginitian. "May gagawin lang ako saglit," dagdag pa niya sa akin.

"But. . . you told me that you're mine the whole day?" I asked him. I pouted and batted my eyelashes trying to do some cute stunts, but who was I kidding? Alam kong immune na si Theo sa mga ganoong gawain ko.

I've been doing that stunt since I was a kid.

Tumawa siya at tsaka ginulo ulit ang buhok ko. "Go and change, baby," he chuckled. "Ofcourse I am yours for today, birthday girl. . . may gagawin lang ako saglit."

I pouted and rolled my eyes. "Okay, okay. . . pero balik ka, Daddy, okay?" tila batang saad ko.

I just wanted to enjoy this day with him. I just wanted to celebrate this birthday of mine with him. Sa lahat naman ng okasyon ay kailangan kasama ko siya.

Akala niya siguro ay dahil turing ko sa kaniya ay parang ama ko na rin siya. . . hindi niya alam ay iba ang nararamdaman ko sa kaniya.

I wanted to hide this, but I couldn't. The feeling was too strong. At sa araw-araw na lumilipas, alam kong mas nahuhulog ako sa kaniya. Alam kong mas lumalalim ito.

I just sighed and waved my hands at him. "Bye, Daddy! See you later!" masayang paalam ko sa kaniya. Ngumiti naman siya at kumaway na rin bago pumunta sa bahay niya.

Pagpasok ko sa bahay ay naligo lang ako at nagsuot ng maroon string strap dress na hanggang tuhod ang haba. I just curled my hair and put some light make up on. Nag-selfie pa ako at nagpost sa social media ko.

Hindi ko alam kung ilang oras akong naghintay kay Theo. Gabi na at may dinner na naganap. Nandoon din sina Tita Livi at Paolo. . . si Theo na lang ang hinihintay ko. Masaya na ang lahat at nag-uusap na pero wala pa rin si Theo kaya naman nawawalan na ako ng gana.

Akala ko ay hindi na siya dadating pero nang marinig ko ang tunog ng sasakyan niya ay napangiti ako. Pakiramdam ko masyaa na ulit ako. He was here! Dumating siya!

Pero mabilisang saya lang din ang naramdaman ko nang makita kong binuksan niya ang pintuan ng passenger seat niya at tsaka inalalayan ang isang babae palabas ng sasakyan.

My eyebrows raised when I realized who the girl was. Ito ang kasama niya sa dinner noon. Ang sabi niya ay boring ito. Pero bakit kasama niya ito ngayon?

I rolled my eyes to hide my pain because Paolo was looking at me, but who was I kidding? Alam kong nasasaktan ako.

He promised. He fucking promised. Sinabi niya sa akin muna siya! Kahit ngayong araw lang naman.