𝙷𝙰𝚃𝙰 ꜱᴇᴢᴏɴ 2/1

18.Bölüm//ᴍᴏʀ ᴋᴀʀᴀɴꜰɪʟ ᴘᴀʀᴛ:2

"Sende mor karanfillere benziyorsun oldukça. Olduğun yere güzel hava katıyorsun farkında bile olmadan. Mor karanfil nadir bulunur değil mi?Sen de benim için nadir,eşi benzeri olmayan bir çiçek gibisin. Mor karanfil gibi..."
~İskender Gözüpek

---------------------------------------------------------
Finalden önceki son durak

"Kavuşma"
---------------------------------------------------------

"Mor Karanfil"

"O ne be?" dedi Sinan sessiz ve anlamaz bir şekilde. Arda ise Sinan'ın yanına sokulmuş kafası onun omzunda telefonunu dikizliyordu.

Arda:Ne diyor Elif bacım?

Sinan:Mor karanfil. Hayır karanfil kolay da morunu hiç görmedim.

Arda:Kız imkansızları seviyor napalım yani?

Sessizce konuşurlarken birden gelen bildirim sesiyle Arda yerinden sıçrayıp çığlık attı. Sinan ise hışımla Arda'ya dönüp eliyle ağzını kapattı.

Sinan:Arda kes sesini.

Arda:No vor obü koğktuğm yonu!

Çocuk anlamayıp kaşlarını çattı. Sonra ağzındaki eli farkedince çekti hızlıca ve telefona dondü.

Sinan: Pardon.

Sinan:Fotoğrafını göndermiş Elif. Demekki imkansız değilmiş her şey ha.

Arda:Göstersene.

Sinan telefonu çocuğa uzattı. Çocuk telefonu kendine çekerken kumral saçlı çocuk onlara döndü:

İskender:Siz kaç dakikadır napıyorsunuz?

Sinan:Bir şey yapmıyoruz ya kanka. Ufak bir işimiz vardı onu hallediyoruz.

Arda:E tamam ben biliyorum bunu. Yolun üstünde bir çiçekçi var. Alara bahsetmişti. Vardı orda bunlardan. Hallederiz giderken.

İskender kaşlarını kaldırdı. Sırıtırken ayağa kalktı çantasını koluna taktı.

İskender:Siz halledin işinizi ben ok atmaya gidicem.

Arda: Peki gardaşım. İyi eğlenceler.

İskender:Eyvallah?

Bu garip hallerini anlamazken yavaşça ordan ayrılıp yürümeye başladı.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Selam yine ben. Uzun zaman oldu bu şekilde konuşmayalı tamam. Biliyorsunuz neler olduğunu fazla anlatmayacağım.

Elif'in yanından ayrıldıktan sonra düşünmeden edemedim. "Acaba?" "Acaba İskender ile aramizi yapmak gibi bir hata mı yapacaklar?"