𝙷𝙰𝚃𝙰 ꜱᴇᴢᴏɴ 2/1

13.Bölüm//"ᴛᴏᴢᴋᴏᴘᴀʀᴀɴ İꜱᴋᴇɴᴅᴇʀ"

Bu olayların üzerinden nerden baksan 1 hafta geçmişti. Kütüphanede bir kaç kitabı kurcalıyordum. Sebep? Kitap ariyordum.

Çok açıklayıcıydi biliyorum(!) Keyfimden gelmedim yani. Burdaki kitapların çoğunu okudum çünkü.

Peki neden burdasın derseniz:Alara Hanımların keyfinden.
Alaralar ile kitaplar, ve ya kütüphane, ne alaka diceksiniz şimdi de. Bizim Mavi Ay ve Kasırga'nın son karşılaşmasını izlemek için geldiğimiz vakit, okulu gezerken kitaplara vs. bakarken bir tane kitap gördük tarihle alakalı. Onu istemişlerdi, getirebilirsen getirebilir misin, diye.

Hayır, Hülya Hocacım ben varken en az ödev veren hocaydı. Şimdi her gün her gün ödev vericekti herhalde. Yoksa bunlarda kitap okuma, hele ki tarih, gibi bir şey yok. Yanlarında hazır google ben vardım zaten. Hepsi anormal bunların yemin olsun...

Ellerim raflardaki kitapların arasında geziniyordu. Kucağımda ise başka tarih kitapları vardı incelemk istediğim. Kafamı üstten alta çevirdim. Gözlerim raflarda dolaşıyor kitapların isimleri üzerinde geziniyordu. Bir tane kitabın üstünde durdu gözlerim zafer ile parladı Sonunda, diye bağırdı içimdeki sesim rahatlamış bir şekilde. Hafif parmak ucumda kaldırdım kendimi. Kitaba uzandım ve ucundan kaptığım gibi kucağındaki diğer kitapların üstüne koydum.

Topuğumu yavaşça yere değdirirken dengemi kaybetmiş tökezlemiştim. Boşta olan elimde arkamdaki masaya tutunmuş düşmemi engellemiştim. "Teyzemin dediği gibi kurşun döktürmek lazım herhalde"

Öfff sus be! Kurşunmuş...

Kitapları masaya yığdım. Ardından cebimden telefonumu çıkartıp Alara'ya mesaj attım.

Güneşim☀️

Canım ben kitabı buldum çıkışta buluşuruz.

Çok teşekkürler ya büyük zahmetten kurtardın bizi.

Yok lan, alt tarafı kitap. Bildiğimiz şeyler sonuçta, öptüm🌹

Mesajı attıktan sonra telefonu tekrardan masaya koymuş Alaralara götüreceğim kitabı bir köşeye kaldırıp kendi inceleyeceğim kitapları önüme koyup bismillah diyip başladım.

Bir süre sonra...

Aradan baya bir vakit geçmiş olmalıydı. Öğle tennefüsündeydik. İştahsızdım şu sıralar. Yemek yemek tercihim değildi yani. Bu tip durumlarda okçuluk da yapamazdım. Elim ayağım titredi hani. Açım ama ağzımdan lokma geçmez. O tip bir durumdu benimki.

Sol ayağımı olduğum yerde sallarken bir takim konuşmalar gülüşmeler vs.duymuş kafamı çevirmiştim. O tarafa doğru çok yakında değillerdi.Gidip baksana.

Olmaz işim var, hem banane?

Hadi lan, en fazla n'olabilir? Ölmezsin ya...