𝙷𝙰𝚃𝙰 ꜱᴇᴢᴏɴ 2/1

14.Bölüm//"ʙᴀğışʟᴀᴍᴀ"

Günümüz:

"Evet Alara en tecrübelimiz sensin bu konuda yardım et şimdi en yakın arkadaşına"

"Mehmet bir siktir git"

"Ama cidden n'alaka?"

"Sevgilisi var mı? Var. Arada tartışıyorlar mıdır? İllaha-"

"Tartışmıyoruz-"

"Buse Allah yardımcın olsun 4 hayırla uğurluyoruz"

"Mehmet bir sus, Buse iyi misin?"

"Buseee!"

Kolundan dürtülmesiyle ona bakan dörtlüye döndü:

Buse:Ne var?

Mehmet:Ohooo bu bizi dinlemiyor ki?

Buse:Valla Mehmet, Alara ile uğraşman ve umursamaz hallerin dışında konuştuğunuz konu olmadığı için ben de konuşma gereği duymadım diyelim.

Eren:Bu arada kız lafı soktu.

Mehmet:Sen bi sus be.

Mert:Uğraşmayın birbirinizle! Mehmet sen de yeter bence.

Mehmet:Üff iyi be

Kollarını birleştirip arkasındaki koltuğa yasladı kendini. Mert etrafına bakındı sakinleşmiş mi diye anlamak için. Ardından gözlerini kıza dikti.

Mert:Anlat.

Tek bir kelime... Anlat. İnsanlar bu kelimeyle ona çok şey anlatabilmişlerdi. O da dinliyordu. Alışmıştı. Sevdiği kişilere destek vermekten hoşlanıyordu. Yakın arkadaşlarına "Kanlı Hilal" e.

Mert:Her şey sende bitiyor aslında. Sen bu çocuğu affetmek istiyor musun? Mantığınla mı hareket edeceksin, yoksa duygularınla mı? İskender'i affedecek misin?

Buse:Bu yüzden sizden yardım istedim ya zaten, Mert. Yani İskender sadece benim sevdiğim çocuk değil, aynı zamanda kardeşim, sizin gibi bir arkadaşım. Bir tarafım onu afdet diyor ancak bir tarafım da 'hayır' diyor. Onu affedemezsin, o senin kalbini hiçe saydı. Seni insan yerine koymadı, kalbini kırdı. Yaptıklarını göz ardı etti ve sana bencil dedi. Ve dahası... Size sormak istediğim şey ise şu... Siz benim yerimde olsanız ne yapardınız? Affeder miydiniz? Yoksa affetmez miydiniz?

Alara:Arda ve kendimi düşünüyorum önce. Arda bana böyle bir şey dese muhtemelen ben yokum yani. Ama şimdi seni düşünecek olursak, yani sen ve İskenderi, aslında İskender de normalde bu sözleri söylecek çocuk değildir. Ama söylemiş. Mantıklı bir sebep arıyorsun.

Mehmet:Bunun bir sebebi olamaz. Mantıklı bir sebep bulamazsın Alara.

Buse: Doğru işte.

Mehmet:Şimdi şöyle bie şey var bu çocuk senden adam gibi özür diledi mi?

Buse: O gün üstün körü işte diledi sonrası yok.

Mehmet: Özür dileyene kadar affetme. Ben olsam süründürürüm.

Eren:Mehmet ilk defa doğru bir şey dedi.

Alara:Ya ama şimdi bu da alelade bir kişi de değil. Buse ondan hoşlanıyor. Eğer bizim Oğuz denen çocuk olsa dediğinizi yapar. Çünkü cidden şerefsiz. Ve ya neydi şu geçen günkü çocuk?

Buse:Tayfun?

Alara:Heh o dese yapar. Ama konu İskender olduğu için mantık kadar işe duygular da giriyor ona göre düşünmelisin.