𝙷𝙰𝚃𝙰 ꜱᴇᴢᴏɴ 2/1

16.Bölüm//ɴᴇᴅᴇɴ?

"Neden yalnızca bir sorudan ibarettir, çoğu şeyin bir sebebi olamaz bana göre, tesadüflerin olmadığı gibi ama yine de soruyorum neden?"
~Buse Gözüpek

~>~>~>~>~>~>~>~>~>~>~>~>~>~>~>~
Hatırlatma:

+0548....

Senden bir şeyler saklayan ve seni ele verenler hemen yanıbaşındaki kişilerdir. Bu da sana ikinci nasihatim...

16.Bölüm

Kız gözünü mesaj bildirimde takılı tuttu. Gözünden bir tane daha yaş aktı.

"Her kimsen keşke bunları olanlar olmadan önce söylesen..."

Telefonu tutan elini indirdi ve acıyla gözlerini kapattı. "Lanet olsun!"

Gözleri yanıyordu, ne zaman ağlasa bir şekilde gözleri yanardı, belki bir uyarıydı onun için. "Olanları siktir etsene be kızım. Yalnızca önüne bak, ağlamayı da kes" diye mesaj gönderiyordu sanki zihni.

Kafasını tekrardan eğdi. İlk dersleri boştu, yani tek başına burda okulun arkasında bu şekilde geçirebilirdi.

Yalnız... Tek başına...

Omzundaki el onu bu düşüncelerinden alıkoymuştu "Şom ağzıma tüküreyim" dedi içinden.

Buse:Her kimsen burdan defolup gider misin?

Ancak her kimse yanına oturmuştu ve hala da ordaydı.

"Hatamı telafi etmeme izin verir misin? Lütfen..."

Duyduğu sesle kafasını kaldırdı ardından durgun bir şekilde baktı ona

Buse:Ne istiyorsun?

"Sadece konuşmak istiyorum?"

Buse:Konuşucak bir şey yok ki İskender, ben duymak istediğimi duydum zaten.

İskender:O zaman niye ağlıyorsun Buse?

Buse:Bilmiyorum, galiba yanıbaşımdaki bir insanın geçmişten birisi olduğunu hatta... küçüklüğümden beri hayranı olduğum birisiyle bunca zamandır aynı evde kim olduğunu bilmeden yaşamış olmayı kendime yediremiyorum.

İskender:Peki neden diye sormayacak mısın? Neden senden sakladığımızı?

Kız gülümseyerek yanindaki çocuğa baktı:

Buse: Neden yalnızca bir sorudan ibarettir, çoğu şeyin bir sebebi olamaz bana göre, tesadüflerin olmadığı gibi ama yine de soruyorum neden?"

Bir süre bakıştılar, uzun süreli sessizliğin ardından sessizliği gene Buse bozdu:

Buse:İşte bu yüzden bazı şeylere neden diye sorulmaz. Çünkü soruya verilecek bir cevabı olmaz insanın.

İskender:Sanırım haklısın...

Kız derin bir nefes verdi. Kendine çekmiş olduğu bacaklarını yere paralel uzattı. Başını duvara yasladı.

Buse:Beni seviyor musun?

Çocuk bu soruyla afallamıştı.

İskender:Nasıl yani?

Buse:Gayet basit, beni seviyor musun? Artık senin hakkındaki her şeyi neredeyse biliyorum. Tıpkı Mavi Ay'ı olduğu gibi beni de gerçek dostun olarak görüyor musun? Beni gerçekten seviyor musun?