Iyi okumalar...❤
Eve gelmiş kendimi direkt olarak banyoya atmıştım. Güzel bir duş aldıktan sonra çıkıp bir şeyler giyinmiş ve mutfağa inmiştim. Kendime hazırladığım tostu yerken düşünüyordum. Biz nasıl bu hale gelmiştik?
Başımı iki yana sallayıp bu düşüncelerden kurtuldum. Artık onu, onun hakkında bir şeyi, bizi düşünmek istemiyordum. Bu seferki kesindi biliyorum, kesin bitmiştik.
Bitirdiğim tostun tabağını masanın üzerinde bırakmış , ayağa kalkıp musluktan elimi yüzümü yıkamıştım.
Mutfaktan çıkıp odama ilerlerken adımlarım durmuş, bakışlarım önünden geçtiğim anne ve babamın yatak odasına kaymıştı. Derin bir nefes verip kapıya yaklaşmıştım. Ellerim titremeye başlamış , bu odaya girecek gücü kendimde bulamamıştım. Beni neden bırakıp ortadan kaybolmuşlardı ki ? Kötü bir evlat mıydım ben ?Kapıyı verdiğim karar ile aralayıp içeriye girmiştim. Derin bir nefes verip anne ve babamın yatağına yavaş adımlarla ilerleyip uzanmış, cenin pozisyonunu almıştım. Anne ve babamı o kadar çok özlemiştim ki ... aklım bir türlü almıyordu. Neden beni bıraktıklarını düşünüyor asla hiçbir sonucada varamıyordum. Sahii neden bırakmış olabilirlerdi?
Kapanmak için direnen gözlerimi kapatıp kendimi uykunun kollarına bırakmıştım.
---
Gözlerimi araladığımda pencereye bakmıştım. Hava neredeyse kararmak üzereydi, tanrım ne kadar da çok uyumuşum. Doğrulup oturur pozisyona gelmiş ve ellerimi yüzümde birkaç kez gezdirmiştim. Ayağa kalkıp anne ve babamın elbiselerinin olduğu dolaba ilerlemiş, sürgülü dolap kapısını yavaşça açmıştım.Elbiselerin üzerinde yavasca elimi gezdirdiğimde titrek bir nefes almıştım.
Askılıklarda asılı elbiselerin arasından yere düşen bir şey ile yavaşça eğilip elime almış bunun bir zarf olduğunu görmüştüm. Elimdeki zarfı incelemeyi bırakıp açmaya başladığımda, içeriden gelen tıkırtı başımı kapı tarafına çevirmeme neden olmuştu.Çatık kaşlarımla kapalı yatak odasının kapısına bakmaya devam ederken ,başımı hafifçe iki yana sallayıp sessiz adımlarla yatağın yanına ilerleyip elimdeki zarfı komodinin üzerine bırakmış, elime abajuru almıştım.
Temkinli adımlarla kapıya ilerleyip yavaşça aralamış başımı kapının eşiğinden çıkarıp salona göz gezdirmiştim. Salonda kimsenin olmadığını görünce dikkatli adımlarımı mutfağa yönlendirmiştim. Hala ara ara gelen küçük tıkırtılar korkumu gün yüzüne çıkartırken ağzımdan nefesler alıp veriyordum. Hırsız mı girmişti ?!
Mutfak kapısının önüne geldiğimde başımı kapının pervazına eğip kendimi göstermemeye dikkat ederek içeriye bakmış , mutfakta arkası dönük hafifçe eğilmiş çekmeceleri kurcalayan birinin olduğunu görmek beni iyice korkutmuştu.
Hadi ama cidden bu görüntüyü kim görse korkardı.
Parmak uçlarımda dikkatli bir şekilde yürümüş elimdeki abajuru havaya kaldırıp arkası dönük duran adamın kafasına birkaç kez geçirmiştim.
-Ahh.
Acıyla inlemesi ve havadaki elimi tutması ile karşımda yüzünü buruşturmuş Boran ı görmem kaşlarımı çatmama neden olmuştu. Bunun burada ne işi vardı?
-Boran ?
-Kızım beni öldürmeye mi çalışıyorsun?
Başının arkasını ovarak söylediği şeyi umursamamış, çatılan kaşlarımla

ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYA' NIN TAKINTISI
Teen Fiction17 yaşında henüz lise öğrencisi saf , masum ,içine kapanık asosyal bir kız. Hayatı gibi kalbi de kendisi de karanlık , hiçbir şeye acıması olmayan merhametsiz ve takıntılı bir mafya. Bir bakışta tanımıştı adam . Nasıl tanımazdı ki hayatı olan...