( Zawgyi )
နံနက္ခင္းရဲဲ့ေနေရာင္ျခည္ေလးေတြကအနီေရာင္ ကုတင္တစ္လုံးေပၚ အိပ္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚကိုျဖာက်ေနသည္။ထိုလူသားေလးကေတာ့ အိပ္ေမာက်ေနဆဲ။တျဖည္းျဖည္းပြင့္လာတဲ့မ်က္လုံးႏွစ္လုံးႏွင့္အတူ ေဝဝါးေနတဲ့အျမင္ေတြ ၾကည္လင္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္နဲ႕စိမ္းလြန္းတဲ့ေနရာတစ္ခုမွာေရာက္ေနတာကို ေရွာင္က်န႔္စသတိထားမိသြားသည္။
အံ့ဩစိတ္တို႔ႏွင့္အတူ ထထိုင္ကာ ေဘးဘီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ နီရဲရဲအဆင္တန္ဆာမ်ားကိုေတြ႕ျမင္ရသည္။မိမိကိုယ္၌လည္း နီရဲရဲဝတ္စုံတစ္ခုေနရာယူေနေလသည္။ဘာေတြဘယ္လိုျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာကို အေျဖမရွာနိုင္ခင္မွာဘဲ ' မင္းႀကီးႂကြခ်ီလာၿပီ'ဆိုတဲ့ အသံတစ္ခုနဲ႕အတူ အခန္းထဲသို႔လူတစ္ေယာက္ဝင္လာေလသည္။ထိုလူကေတာ့အျခားသူမဟုတ္။
" ဝမ္ရိေပၚ "
" နိုးၿပီလား ရွစ္စြင္း "
" ဝမ္ရိေပၚ ဒါဘယ္ေနရာလဲ "
" ကြၽန္ေတာ့အိမ္ေလ "
" မင္းအိမ္ "
" ဟုတ္တယ္ ကြၽန႔္ေတာ့အိမ္ကို ရွစ္စြင္းကိုေခၚလာတာ "
" ဒါဆို ဒီဝတ္စုံႀကီးေတြက ဘာေတြလဲ ဘာလို႔အနီေရာင္ေတြနဲ႕ဘဲျပည့္ေနရတာလဲ "
" မဂၤလာယူရမွာမို႔ "
" ဝမ္ရိေပၚ မဟုတ္မွ .. "
" ရွစ္စြင္းထင္တာမမွားပါဘူး "
ဝမ္ရိေပၚ တျဖည္းျဖည္းကုတင္နားသို႔တိုးလာကာ ေရွာင္က်န႔္ႏွင့္အနီးဆုံးတြင္ ေနရာယူလိုက္ကာ
" ရွစ္စြင္းနဲ႕ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ထိမ္းျမားလက္ဆက္ပြဲေလ "
" ဝမ္ရိေပၚ မင္းဘာေတြေျပာေနတာလဲ ငါကေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ၿပီးေတာ့ မင္းရဲ႕ဆရာေလ "
" ကြၽန္ေတာ္သိတာေပါ့ ရွစ္စြင္းက ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဆိုတာလည္းသိတယ္ ၊ ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ ဆရာဆိုတာလည္းသိတယ္ ၿပီးေတာ့ ရွစ္စြင္းကို ကြၽန္ေတာ္မွမပိုင္ဆိုင္ရရင္ တစ္ျခားဘယ္သူ႕အတြက္မွရွင္သန္စရာ မလိုဘူးဆိုတာလည္းသိတယ္ "
YOU ARE READING
Infinity ( Complete )
Historical Fictionနှလုံးသားတံခါးအား ဆူးအထပ်ထပ်ရစ်ကာပတ်လို့ လှောင်ပိတ်ထားသော် အဘယ်သူမှာပို၍နာကျင်ရအံ့နည်း ႏွလုံးသားတံခါးအား ဆူးအထပ္ထပ္ရစ္ကာပတ္လို႔ ေလွာင္ပိတ္ထားေသာ္အဘယ္သူမွာပို၍နာက်င္ရအံ့နည္း Yizhan History
