Jimin's pov
මගෙ බෑග් එක නැති උන එක ගැන තිබ්බ stress ගතිය නැති වෙලා ගියා අර කෙල්ල මම jimin කියලා දැනගෙන විශ්වාස කරගන්න බැරුව ඉන්න විදිහ දැක්කම...
මම ඇත්තටම හිත ඇතුලෙන් හිනා වෙවි හිටියෙ...
ඒ කෙල්ලට කොරියන් නුත් පුලුවන් ඒ මදිවට එයා අපේ ප්‍රශ්නෙට උදව් කරන්න විදිහක් ගැන කතා කරපු විදිහ.... එයා මාරම smart girl කෙනෙක්...
"එහෙනම් අපි යමු... "
එයා එහෙම කියලා යන්න හදද්දි මම එයා දිහා බලන් හිටියෙ කිසිම කතාවක් නැතුව මට උදව් කරන්න යන නිසා... අනික එයා යන්න ආපු ගමන යන්නත් නෑ දැන් අපේ ප්‍රශ්නෙ නිසා...
එයා එකපාරටම හැරිලා මගේ දිහා බැලුවා...
" Sorry ඔයාට කරදර කරනවට..."
මට ඉබේම වගේ එහෙම කිය උනා... එයා මාත් එක්ක හිනා උනා...
එයාගෙ හිනාව ලස්සනයි...
"අයියෝ... මේක මොන කරදරයක්ද... "
එයා එහෙම කියන ගමන් ආපහු යන්න ගත්තම මමත් එයත් එක්කම එකට අඩි තියලා වගේ යන්න ගත්තා... Secretary Han අපිත් එක්කම වගේ එන්න හදද්දි මම එයාට ඔලුවෙන් ඉගි කලා අපේ පස්සෙන් එන්න කියලා...
මොකක් හරි හේතුවටක මට ඒ කෙල්ල එක්ක එකට යන්න ඕමනාවක් ආවා...
ටිකක් දුර යද්දි ටිකක් බහින්න අමාරු පල්ලමක් සෙට් උනා... මට නම් ඒක එච්චර බහින්න අමාරු පල්ලමක් නෙවේ... කොහොමත් එක්කෙනෙක්ට වගේ එක සැරේට එතනින් යන්න පුලුවන් වගේ නිසා මම මුලින්ම බැස්සා...
මම බැහැලා බලන් හිටියා අර කෙල්ල බැහැලා එනකන්... එයා පොඩ්ඩක් කල්පනා කර කර ඉදලා ඒක බහින්න ගද්දි එකපාරටම වැටෙන්න ගිය නිසා මම එයාගෙ ලගට ගියා...
"ඔය පරිස්සමෙන්..."
එයා හිටගෙන ඉන්න ගලට පහලින් තියෙන ගල උඩ හිටගෙන මම එයාගෙන් "මම උදවු කරන්නද?" කියලා ඇහුවා...
එයා මුකුත් කිව්වෙ නෑ... දිගටම මගෙ ඇස් දිහා බලන් හිටියා...
හොද වෙලාවට mask එක නිසා මූණ පේන්නෙ නැත්තෙ... මොකද ඇත්තටම එයා මම දිහා බලන් ඉන්න විදිහට මගේ checks රතු වෙනවා වගේ හැගීමක් මට දැනෙනවා...
YOU ARE READING
Vacation
Fanfiction[completed] ~ The way I met him, the days I spent with him and the moment he told me he love me were like a DREAM I could NEVER go back to...🍂🥀 සමහර මතක තියෙනවා ඒවා හීන වගේ... අපිට ආයෙම ඒවට යන්නත් බෑ... ආයෙම ඒවා අපේ ජීවිතේට එන්නෙත් නෑ... මට එයත්...
