Chapter 10

216 23 2
                                    

Lagi akong hinahatid ni papa sa Luneta pag-sapit ng oras ng alas kwatro.

Nagkikita parin kami ni Imelda sa Luneta, lagi.

Hindi ko maiwasang mapangiti because luneta used to be our best spot na.

Mahigit tatlong linggo na rin kaming nagkikita o nasa mahigit na, darating na din ang pasukan at pareho kami ng papasukang skwelahan.

Kilala na din ni Imelda si Fortuna at kilala na din ni Fortuna si Imelda.

Hindi ko alam kung paano pero dahil siguro sa pakeelamera ni Fortuna sa cellphone ko.

Ngayon ay nasa labas ako ng skwelahan kung saan dito na kami magaaral. Hindi naman ito kalakihan pero maganda, tanaw na tanaw mo sa likod ang mga naglalakihang mga classrooms at malawak na ground.

College na din ako.

"Fem!" sigaw ng kung sino sa di kalayuan.

Agad ko din naman ito'ng nakilala dahil sa kanyang ganda, si Imelda.

Lumapit siya saakin at ganoon din ako sakanya, hindi namin maiwasang mapangiti "Tara?" aya niya saakin. Transferee ako sa skwelehang ito. Wala akong kakilala ni isa kundi si Imelda lang.

Siya din saakin ang naglibot ng buong campus ng sumapit ang breaktime. Sobrang lawak, they have their own Labaratory and cookery area.

Hindi din pala dito nagtatapos ang building na pinasukan namin. Dahil first day of college namin, Imelda said that wala daw silang ginagawa minsan pag ganto'ng first day of classes.

"Hindi ka ba nagugutom?" she asked while we we're walking.

May kinuha naman ako sa bag ko at iniabot yon sakanya, nagulat naman siya pero dali ding tinanggap ito.

Binigyan ko siya ng isang cupcake at isang yakult.

I know that it isn't enough for her pero tinggap parin niya. It used to be my snack mamayang hapon pero dahil ayoko nama'ng gutomin siya ay binigay ko nalang sakanya iyon para mabusog siya.

"Where's the cafeteria here?" i asked to her, ngumiti naman siya at tumingin sa di kalayuan.

"Ayun, nakikita mo ba yung malaking building doon?" tanong niya saakin habang paturo-turo.

Tinignan ko naman ang tinitignan niya at napatango.

"Yon ang cafeteria" pagpapatuloy niya.

Magsasalita pa sana siya ng bigla ko siyang ayain sabay kuha ng kamay niya tsaka kami tumakbo.

Habang tumatakbo kami ay para ding nagsslow ang paligid ko. I'am imagining that kami lang ang tao dito.

Hingal na hingal kami pagdating namin sa building na yon, wala masyadong tao hindi gaya kanina na halos lahat ng tao ay nasa labas.

"Pasok tayo" hingal na hingal na sambit niya, nagkagulo na rin ang mga buhok niya na siya'ng ikinangiti ko.

"You still beautiful naman eh kahit ganyan buhok mo" pasambit ko, nagtataka naman siyang napatingin saakin at sabay kaming natawa.

Sabay din kaming pumasok sa loob.

Pinaupo ko siya sa isang vacant table sa loob kung saan malapit sa window glass.

"Ako na magoorder, treat ko. Wag ka'ng aalis dito ha" i said before tumalikod at nagorder.

Rinig ko naman ang mahinang pag ngisi niya dahil sa sinabi ko. What's wrong? Im just concern about her.

Everything about her.

Nakipila muna ako.

Nang makarating ako sa counter ay tinanong ako ng gusto ko. Ayoko din sa tingin saakin ng tindera na para bang pinagnanasahan ako.

Wind of LoveWhere stories live. Discover now