Wind of Love

Chapter 11

IMELDA'S POV

We are here, we are riding a jeep.

Nasa tabi ko si Fem, nanginginig siya na ewan. Hanggang ngayon ay hindi ko parin maiwasang mapatawa dahil sa itsura niya kanina habang nakikipagsiksikan siya sa naunang jeep.

Nakaupo na kami ngayon, natatanaw ko naman na nakatitig lang siya sa dalawang kamay naming naka hawak sa taas ng hawakan ng jeep. I think his wondering kung bakit ganto pero atleast napapayag ko naman siya.

Busy lang ang mga tao sa loob ng jeep "Do you smell that?" he asked with that confused face. Umamoy amoy naman ako na para ba'ng aso ng biglang mapunta ang tingin ko sa lalaking nasa harapan namin habang nakataas ang kamay nito sa hawakan. 

I also noticed that ang nasa harapan naming lalake ay basa ang armpit niya. Bigla naman ako'ng napaiwas ng tingin ng biglang tumingin ito sa gawi namin. I also noticed that Fem is secretly laughing without looking sa harap. Marahan ko naman ito'ng tinapik para tumigil.

Nasa ganoon patin kaming posisyon ng biglang prumeno ang jeep. Nagsigawan ang mga tao sa loob at ang over react naman ng mga iba. Pero wala nang mas nakakagulat kay Fem dahil nakayakap na siya saakin ngayon habang nakapit na para bang may kinakatakutan siya. 

"Hey are you okay?" i asked tsaka ko hinagod ang likod niya.

"Im sorry" he added.

Napatingin naman ako dito at konting nakonsensya dahil sa ginawa ko. The way i ask him to ride a jeep. 

"Are you sure? You okay?" i asked again.

Tumango naman ito at tsaka umiwas ng tingin saakin. Sinundan ko naman ito ng tingin tsaka ulit tinawag "We can commute ng taxi, okay ka ba don?" i ask.

Napatingin naman siya saakin tsaka ngumiti bago magsalita, "You know what im really okay here, nagulat lang ako kanina. Don't worry my angel" he said.

Napangiti nalang ako sa sinabi niya at umayos na ng upo.

FERDINAND'S POV

Nagulat ako kanina, I thought nabangga kami pero preno lang pala.

"Are you sure? You okay?" she asked na parang nagaalala na talaga siya saakin.

Bumalik naman ang tingin ko sakanya at ngumiti "You know what im really okay here, nagulat lang ako kanina. Don't worry my angel" i answer.

Tumingin naman siya saakin ulit bago umayos ng upo.

Nakarating kami sa babaan ng sasakyan. Hindi ko alam kung paano kami nakabayad sa inuupuan namin kanina, o sadyang diko lang napansin na nakabayad na kami.

"Tara, upo tayo" aya niya saakin. Tumango naman ako at sabay kaming nakatingin sa magandang view ng luneta habang nakangiti. "I'm sorry kanina ha?" she said.

"Don't worry, ang amaze din pala sumakay doon" i added.

Napatingin naman siya saakin na parang hindi naniniwala, "Promise, im okay. How about you? Okay ka lang ba kanina?" i ask tsaka tumingin saakin.

Napangiti siya saakin at bahagyang tumawa, mapait na tawa.

"lagi din kami'ng sumasakay ng jeep noon, with my mom pero now tita ko nalang if nasa ibang lugar kami" she explained. The way she said it, hindi ko maiwasang mapangiti dahil dito.

She's so beautiful, inside or out.

"Hoy, ayos ka lang?" bigla ako'ng natauhan, nakatayo na siya ngayon sa harap ko hapang nakaharap din saakin ang kamay niya.

Bahagya ako'ng tumayo at pinauna ko siyang maglakad.

Nang makarating kami sa part kung saan kami nag memeryenda bigla niya ako'ng hinarap.