Odada otururken sıkılmıştım. Kırhan abide aşağıya inmişti. Bende hesaplara baktıktan sonra bir post attım. Uzun süredir instegramda aktif değildim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@eslinaberandı1 Beklemekten sıkıldım...
@berkanbirhan Çirkinsin.
@SerkanBirhan Katılıyorum. @berkanbirhan
Telefonu bırakıp ayaklarımınkoltuğun kol koyma şeysine koydum ve sallamaya başladım. Nerde ksldı ya bu? Uff. Çok sıkıcı burası. Herhalde hastanede buraz dolansam sorun olmaz. Olmaz ya. Patlamama az kaldı. Kalktım ve odadan çıktım. Bu kat sessizdi. Ama sıra bekleyen bir kaç kişi vardı. Bir adam ayağa kalktı ve yanıma geldi. "İçerde doktor varmı?!"dedi sinirle. Çok sinirli görünüyordu. Bir adım geriye çekildim ve "Hayır. "dedim.
"Nerde lan bu doktorlar!! Burda ağaç olduk bekleye bekleye!!"dedi ve elindeki kağıtları fırlattı. Sonra bana döndü ve " Sen doktor yoksa ne yapıyorsun burada? Hırsızmısın?!"dedi.
"H-hayır. Abimin odası burasım"dedim. Kolumdan sertçe tuttu ve duvara doğru itti. Kafamı sert vurmamın etkisiyle çığlık attım. Gözkerim bulanıklaşıyordu. Sesler boğuk geliyordu. Zorlada olsa başımı adama çevirdiğimde Arkının adamı dövdüğünü gördüm. Birinin belimden tutmasıyla yanıma döndüm. Birandı. Gözlerim iyice bulanıklaşırken son hatırladığım Kırhan abinin yanımıza gelmesiydi.
.
.
Başımın şiddetliağrısı ile gözlerimi araladım. Kırhan abi elimi tuttu ve alnıma uzun bir öpücük kondurdu. "Güzelim. İyimisin sen? Bir yerin ağrıyormu?"dedi. "I ıı. Sadece biraz başım ağrıyor. "dedim. Kırhan abi belimden destekleyerek oturur pozisyona gelmemi sağladı. Sonra yatağın yanındaki sandalyeye oturdu ve "Güzelim. Nasıl oldu bu?"dedi. Sesindeki öfkeyi saklamaya çalışsada şu an çok sinirli ve öfkeli olduğu çok belliydi.
Asra "O şerefsiz neden sana saldırdı?"dedi. Biran "Başka bir yerinde bir şey yok değilmi?" dedi.
Bir izin verinde konuşiyim.
Arkın "Bi susunda anlatsın kız. "dedi. Derin bir nefes aldım ve "Ş-şey ben odada Asrayı beklerken çok sıkılmıştım. Bu yüzden odadan çıktım. Zaman geçsin diye. Sonra o adam yanıma geldi. Zaten çok sinirliydi. Doktor varmı dedi bende yok dedim. Sonra bağırmaya başladı. Sonra beni hırsızlıkla suçladı. Ben abimin odası dediğimdede kolumdan tutup duvara itti. Sonrası malum. "dedim.
Konuştuğum sürece ellerime bakmıştım. Kafamı kaldırdığımda hepsinin çok sinirli olduklarını gördüm. Asra "Özür dilerim. Yolda arkadaşımı gördüm ve onunla sohbete daldım. Daha erken gelseydim-" konuşmasının nereye gittiğini bildiğim için hızla sözünü kestim ve "Hayır. Suçlama kendini. Hem bak bişey olmadı sonuçta."dedim.
Ben gülümseyince o da hafif tebessüm etti ve "Olsun. Yinede bir yemek borcum olsun sana. "dedi. "Gerek-" bu sefer o sözümü kesti ve "İtiraz yok."dedi.
Bişey demeden tekrar önüme döndüm. Kırhan abi "Sen yoruldun bugün. Hadi eve gidin artık. Bende akşama doğru gelirim."dedi.
Arkın odadan çıkarken "Çabuk gelin. "dedi. Biranda onun peşinden çıktı. Asra yanıma geldi. Tam kucağına alacakken "Gerek yokki. Ben yürürüm."dedim. "Olmaz öyle şey. Hala bayılma riskin var. Başını sert vurdun."dedi ve beni kucağına aldı. Kırhan abi saçlarımın üzerine bir öpücük kondurdu ve "Dikkat et güzelim. Eve gidincede bir süre uyuma."dedi. "Tamam."dedim.
.
.
Eve geldiğimizde sadece Çınar ve Berk vardı. Berk "Ne oldu?"dedi. Asra "Bir şey yok. Hadi geçin içeri. Çınar sende git hizmetliye söyle Eslinaya yiyecek bir şeyler hazırlasın. "dedi. "Ben aç değilim ama."dedim. " Sana sorduğumu hatırlamıyorum. "dedi. Sinir şey ya. Kaşlarımı çattım ve kollarımı önümde birleştirip "Ama sorman gerekiyor. Benim hakkımda bana sormadan karar veremessin" dedim.
"Verdim bile. Ben ne dersem o. Küçük kız."dedi. Gıcık.
Salona girdi ve beni koltuğa oturttu. Berkte yanıma oturdu. "İyimisin?"dedi. "Evet. "dedim. Biran "Adamı görsen tanırmısın?"dedi. "Evet. "dedim. Berk "Ne olduğunu bizede söyleyin."dedi. Asra "Annem ve babam gelsin. Anlatıcaz."dedi.
Berk of layıp arkadına yaslandı. Bu hali çok tatlı ve komik gelmişti. Ben gülünce bana döndü ve "Neye gülüyorsun kız sen?"dedi ellerini veline koyup. Ben daha çok gülerken kşları daa fazla çatılmıştı. Artık gülmekten karnım ağrıyordu. Aynı mahalledeki kavgacı kadınlara benziyordu böyle. Tabi bunu dışımdan söylesem bu kadar komik olurmuydu bilmiyorum. Çağrı odaya girince gelip diğer yanıma oturdu.
"Ağrın yok deilmi?"dedi. "Hayır. Yok. "dedim. Gülümsedi ve "Oh. İyi iyi." dedi. Bende gülümsedim. Telefonuma ard arda bildirimler gelince kaşlarımı çattım. Benim telefonuma bu kadar bildirim gelmezdiki. Telefona baktığımda tam 2 bin tane takip isteği gelmişti. Şokla gözlerim açılırken Berk " Tanınan bir aileyiz. Bu sebeple normal bu kadar takipçin olması. "dedi.
Başımla onayladım ve hesabımı açık yaptım. Her takip eden fotoğraflarımı beğeniyordu. Çınar "Rahatsız edenler olursa sen bana söyle ben hallederim. "dedi. "Engellerim olur biter."dedim. "Olsun. Sen yinede söyle."dedi.
Sanki söylesem adamı bulacakta.
Neysem.
Ben ünlü oluşuma halen inanamıyom.
Tam 3K takipçim var.
50 kişi bile takip etmiyorduki beni.
Çok güzelde ben bu kadar insan olan terde paylaşım yapmaya utanırım ayol.
