ESLİNA

Bölüm - 29

21 Mart Pazartesi.

İyi okumalar diliyorum güzellerim.

.

.

                   Babam ile birlikte çatı katına çıkmıştık. Babam kilitli olan bir odayı açtı ve içeri girdi. Ben de arkasından girdim. Çok tozlu ve soğuk bir oday dı. Üşümüştüm. Kansızlık sinir bozucu bir şey cidden.

                 Babam "Burası tahmin ettiğimden daha soğukmuş. "dedi ve üstündeki sweatshirt'ünü çıkartıp bana giydirdi. "Gerek yoktu. "dedim. Babam "Gerek duymasam yapmazdım. " dedi. Sonra büyük bir sandığın yanına ilerleyip oturdu. Yalnız babamda baya kaslıymış. Hiç yaşını göstermiyor valla. Neyse.

 
               Babam güldü ve "Ben izlemen bittiyse hadi gel de otur yanıma." dedi. Gözlerimi kaçırdım ve babamın yanına gidip oturdum. Babam sandığın anahtarını sola doğru iki kere çevirip kapağını açtı.

              Sandığın içinde kocaman bir atlı karınca oyuncağı ve bir balerin oyuncağı vardı. Çok güzeller di. Ve eski olmalarına rağmen hiç bir yerleri bozulmamıştı.

                 Babam "Bunlar senin. " dedi. Babama döndüm ve "Benim mi?" dedim. Babam " Evet. Aslında sen doğmadan önce almıştım. Ama sonra olanları biliyorsun işte. Burçak kabul etmedi bunları. Bende buraya kaldırdım. Ve şimdi anladım ki o gün atmaktan vazgeçmemin bir sebebi varmış. Senin bunlar kızım. Şimdi diyeceksin ki bir oyuncağa neden bu kadar değer verilir. Nedeni şu. Tek kızımın ilk oyuncakları bunlar. Bu yüzden çok değerli. Kabul etmezsen istediğini yapabilirsin. "dedi.

                 Dolan gözlerimi sildim ve kollarımı babamın boynuna sardım. "Teşekkür ederim. Baba. Seni çok seviyorum. " dedim. Babam da kollarını belime sardı ve boynuma bir öpücük kondurdu. "Bende seni çok seviyorum kızım. "dedi.

                   Bir süre o şekilde kaldık. Sonra geri çekildim ve "Hadi artık oyuncakları mı alıp gidelim artık buradan. Yoksa hasta olucaksın. " dedim. Babam gülümsedi ve "Haklısın kızım. Ben atlı karınca yı alayım. Sen de balerin oyuncağını al."dedi. "Tamam baba." dedim ve balerin oyuncağını aldım. Babamda atlı karıncayı alınca odadan çıktıkve aşağıya indik.

                 Odama geçtiğimiz de babam "Nereye bırakayım kızım? " dedi. "Makyaj masamın üzerine koyabilirsin babacım. " dedim. Sonra ona uygun bir yer bulurdum. Her zaman gözümün önünde olacak bir yer...

                  Akşam yemeğinden sonra herkes salonda toplanmıştı. Korhan abim "Asra bana meyve getir. " dedi.  Asra abim "Bitmedi mi ya?" deyince ben ,Korhan abim ve Kırhan abim "Hayır!" dedik. Ayağa kalktım ve "Benim çok uykum geldi. İzninizle kölelerimi alıp odaya çıkıyorum. " dedim.

                 Serkan abim "Biz neden geliyoruz abicim?" dedi.  Gülümsedim ve "Soru sorma. Gelin hadi. Bu arada Birkan abicim sen bana süt getir pekmezli olsun. Berkan abicim sen de önden çıkıp pijamalarımı hazırlar mısın. " dedim. İkisi de bıkmışça "Tamam." dediklerinde Korhan abim yanıma geldi ve kolunu omzuma atıp "Aferin güzelim. İyice yorulsun bunlar." dedi. Kırhan abim "Ama sizi tebrik ediyorum. Ev çok güzel temizlenmiş. Yemekler de güzeldi." dedi.

               Biran abim yorgun sesiyle "Sen dua et ben çok yorgunum. Yoksa seni şuraya gömerdim." dedi gayet ciddi bir şekilde. Yanına gittim ve yanaklarından öptüm. "Yaa. Kıyamam abiciğime." dedim. Abim başını omuzma koydu ve  "Bugün seninle uyursam yorgunluğum geçer. " dedi kulağıma fısıldayarak.

               Abime döndüm ve "Hmm. Olur o zaman. " dedim bende fısıldayarak. Abim yanağıma sert bir öpücük kondurdu ve elimi tutup hadi gidelim o zaman." dedi.

                Kırhan abim "Nereye böyle el ele?" dedi. Biran abim "Sana ne lan." dedi sinirle. Kırhan abim anında geri koltuğa otururken Biran abim ve bende yukarıya çıktık. Abim "Sen odana geç. Ben pijamalarımı giyinip geliyorum." dedi. "Tamam. " dedim ve odama girdim. Pijamalarım yatağımın üstündeydi.

                 Sütümüde getirmişlerdi. Bu gülümsememe neden olurken yavaşça yatağıma ilerledim ve oturdum. Kendimi çok şanslı hissediyorum. Etrafımda beni mutlu görmek için çabalayan bir sürü insan var. Ve hepsi çok mükemmel insanlar.

                 Eski ailemden ayrılmak hala bazen üzüyor beni. Ama benim ailem çok iyi insanlar. Onlarla olmak çok iyi geliyor bana. Annem, babam, abilerim....

                  Hepsinin gözlerinin içi gülüyor en ufak tebessümüm de bile. Bu yüzden çok şanslıyım ben.

             Asel annem ve Arda babamda öyle. Benim mutlu olmam için her şeyi yapıyorlar. İyiki ailem- Yani iki ailem vardı.

                Onlar benim en değerlilerim. Bunları düşünürken gözüm makyaj masama takıldı. Benim kölelerim vardı değil mi?

               Odanın kapısı açılınca önde biran abim arkasında diğerleri odaya girdiler. Gülümsedim ve ayağa kalkıp pijamalarımı elime aldım. "Siz oturun. Ben pijamalarımı giyinip geliyorum. Hiçbiriniz bir yere ayrılmayın. " dedim. Giyinme odama girdim ve pijamalarımı giyindim. Sonra tekrar odaya geçtim ve makyaj masasının üstündeki makyaj malzemelerini aldım ve yere oturdum.

             Onlar bana anlamaz bakışlar atarken gülümsedim ve "E hadi gelin. Bugün siz bana makyaj yapacaksınız. Ve bir de saçlarımı. " dedim. Hepsinin yüzünde bir gülümseme oluşmuştu.

  
                Biran abim "Saçlarını ben yapabilir miyim?" dedi. "Olur abicim. " dedim. Berk abim "Fondöten bende." dediğinde kıkırdadım. Sürmeyi biliyor muydu acaba. Çınar abim "Rujunu ben hallederim. "dedi. Asra abim "Oje bende o zaman." dedi. Birkan "E bizde göz makyajını alırız." dedi. Kırhan abim "E biz ne yapıyoruz? " dedi. "Siz de televizyondan bir film açın. "dedim.

              Hepsi etrafıma toplandılar ve makyaj ve saçlarımı yapmaya başladılar. Daha erkendi saat. Bu yüzden daha zamanımız vardı.

                Biran abim "Saçların yumuşacık ve çiçek kokuyor." dedi. "Evet. Ben çiçek kokulu bir şampuan kullanıyorum. " dedim.

                Korhan abim "Sakın değiştirme. " dedi. "Söz." dedim. Hepsi şu an etrafımda pervane olmuşlardı. Ve bu çok eğlenceliydi.

.

.

.

Veeee bölüm bittii.

Nasıldı?

Beğendiniz mi?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Sizi çok seviyorum.

Görüşmek üzere.

Diğer bölümde neler olmasını istersiniz?

Fikirlerinizi bekliyorum.