ESLİNA

Bölüm - 20

2 Şubat Çarşamba.

İyi okumalar.

☆

☆

☆

☆

☆

Birlikte Arkın'nın odasına çıktık. L koltuğa oturdu ve eliile oturmam için karşısını gösterdi. Karşısın oturdum. Bir üre ikimizde bir şey söylememiştik. Sonr bakışlarını bana çevirdi. "Sen benim için çok değerlisin." dedi. Bir anda söylediği şeyle kaşlarım havalanmıştı. Boğazımı temizledim ve bakışlarımı odada gezdirmeye başladım. Çok güzeldi. Koyu renkler hakimdi odaya. Fazla koyu renk sevmesemde bu odaya yakıştırmıştım.

Sanki oda Arkın'nın karakterini yansıtıyor gibiydi. O'nun gibi ciddi ve sert birine yakısşan bir odaydı.

"9 erkek kardeşten sonra bir kız kardeşim olduğu için çok sevinmiştim. Bir sürü hayal kurmuştum ama Burçak hayalerimin yıkılma sebebiydi. Ben kız kardeşimle vakit geçirmeyi çok istedim. Onunla gezmeyi. Uzun uzun konuşmayı. Dertleşmeyi. Hatta asla istemesem ve düşününce bile kıskançlıktan çıldırma derecesine gelsem bile eğer bir gün bir herife aşık olursa ilk gelip bana söylesin çok istedim. Ama olmadı.

Sonra bir gün hayallerimi yıkan kızın benim kardeşim olmadığını öğrendim. Bu da başka bir hayal kırıklığı oldu tabi. Sonuçta iyi olmasada aramız 16 yıl Burçak vardı yanımızda. Ve isteyerek söylemediğini bilsemde bana abi diyen biriydi.

Sonra sen geldin. Her hareketin, bakışların, gülüşün, konuşman her şeyin farklı ondan. Hissettim. Evinize ilk geldiğimde kardeşim olduğunu hissettim. Ama yinede güvenemedim işte. Hayallerimin yeniden yıkılmasından çok korktum. Bu seferde hayal kırıklığına uğramaktan çok korktum. Ama senden uzak kalmaya çalışırken seni istemediğimi düşündürdüğümü fark edemedim. Özür dilerim." dedi.

Konuştuğu süre boyunca gözlerini gözlerimden ayırmamıştı. Bu da samimiyetini ortaya koyuyordu. Kalkıp yanına oturdum ve "Düşüncelerinde ve bana soğuk davranmakta haklıydın. Bazen korkularımız bazı şeylerin önüne geçer ve yanlış kararlar vermemize sebep olur. Bunu bir çok kez yaşadım. Yani seni anlıyorum. Ama ne zaman istersen seninle konuşurum. İstediğin her şeyde yardımcı olurum. Sonuçta ben senin kardeşinim ve sen benim abimsin."dedim. Hızla kollarını bana sardı ve başını boynuma gömdü. Bende kollarımı koca gövdesine sardım. "Teşekkür ederim. Kardeşim. "dedi.

Kendimi çok mutlu ve güvende hissetmiştim bu koca adamın kolları arasında.

Bir süre öylece sarılı kalmıştık. Geri çekildi ve alnımdan öpüp "Hadi gidelim. Annem bizi bekliyordur şimdi. " dedi. "Hadi o zaman koca adam." dedim. Kaşlarını çattı ve "Koca adam mı?" dedi. "Evet. Ama istemessen söylemem." dedim. "Sadece ikimiz varken söylersen daha iyi olur. O'nun dışında 'abi' demeni tercih ederim." dediğinde "Peki abicim." dedim. Gözleri parlamıştı. Yanaklarımdan öptü ve "Hadi o zaman." dedi.

Birlikte aşağıya indiğimizde herkesin salonda oturduğunu görmüştüm. Hızla odaya girdim ve neşe ve heycanla karışık sesimle "Hadi resim yaomıyor muyuz?" dedim. Kırhan abim yanıma geldi ve "Bizi boyamicaksan gidelim bebeğim. " dedi. "Sırf böyle.dedin diye seni rengarenk boyicam." dedim.

Araz bey " Hadi o zaman. Gidelim. " dedi ve elimi tutup merdivenlere doğru ilerledi. Annemde arkamızdan geliyordu. Bir odaya girdik. Çok büyüktü. Duvarlar beyazdı ama sıçrarılmış şekilde renkler vardı üstünde. Yerlerde ise koyu ahşap renginde parke vardı. Ve verlerdede aynı duvardaki gibi boya lekeleri vardı.

Tam kapının karşısındaki duvarda tablolar vardı. Ama içindeki resimler biraz eskiydi ve hepsi çocuk çizimleri gibiydi. Kapının yan tarafındaki duvarda ise büyük bir raf vardı. Renk tonlarına göre sıralanmış sayısız boya, paletler , tuvaller ve şövaleler vardı. Şövalelerin hem ahşap hemde demirden olması çok hoşuma gitmişti. Demir şövale çok şık dursada ahşap şövale hem klasik hemde daha tatlı geliyordu gözüme.

Annem "Hadi o zaman. Başlayalım. Kızım gereken her şey var burda. Burada istediğini yapabilirsin. İstediğin yere boya at. İstediğin şeyi çiz. Unutma. Burada özgürsün ve burada herkesin kendine ait bir dünyası var. Bak mesela şu tablolar abilerinin ilk resimleri. Hepsini oraya astım. Sadece seninki eksik. Senin resminide oraya asıcam." dedi.

Resimde pek başarılı olduğum söylenemezdi ama resim yapmayı seviyordum. Çok eğlenceliydi. Araz bey "Hadi başlayalım. Resimlerin içinde en güzel olanını şirketteki odama asıcam." dedi.

Berk "O zaman hiç biriniz boşuna uğraşmayın. Babam benim resmimi asıcak oraya. Sonra belki benide koltuğuna oturtur. " deyince Biran "Hala küçükken olduğu gibi çok hayal perestsin kardeşim ama biliyorsunki ben güzel sanatlar lisesini bitirdim. " dedi.

Çınar "Ama haksızlık olur böyle. " dedi. Asra "Bencede. " dedi. Korhan "O zaman ben Biran abime meydan okuyorum. Ondan daha iyi yapıcam." dedi. Biran "Öyle mi? Peki. Tamam. " dedi. Korhan bize döndü ve "Benim tarafımda olanlar yanıma gelsin." dedi. Ama kimse gitmemişti. Biran "Bdnim tarafımda olanlar kimler?" dedi. Serkan "Valla kaybeden belli. Ben Biran abimin yanındayım. " dedi. Birkan "Üçüzüm haklı. Kazanan belli zaten." dedi. Berkan "Biran abi diyorum ben." dedi.

Çınar "Biran abim kazanır bencede." dedi. Berk abim "Kazanan belli. " dedi. Korhan ben, Kırhan abim ve Arkın abime döndü. Arkın abim "Beni bulaştırmayın." dedi. Kırhan abim "İkizimi tutuyorum tabikide." dedi. Korhan "Biliyordum ben. " dedi.

Şu an ortadayım. Kimi seçsem? Biran deneyimli. Ama Korhanda acemi. Acemi şansıyla güzel işler çıkarabilir ortaya. Hem doktorlarda organları filan çiziyorlardır.

"Ben acemi şansına inanırım." dedim ve Kırhan abilerin yanına geçtim. Annem "E o zaman kaybedenler kazananlara bir gün boyunca hizmet etsin. " dedi. Araz bey "Evet güzel olur. " dedi. Hepimiz kabul etmiştik. Sonrasında herkes kendine malzemeler ve boyalar alıp resimlere başladılar. Bende bir palet, sarı, siyah ve bej rengi üç boya, tuval ve şövale aldım. Odada resim yaparken oturmamız için sandalyeler vardı. Sandalyeye oturdum ve şövaleyi açmaya çalıştım. Ama açamamıştım. Araz vey yanıma geldi ve "Yardım ediyim güzelim."dedi ve şövaleyi açıp tuvalide üstüne koydu. "Teşekkür ederim. " dedim.

"Bir şey değil kızım." dedi ve şakağıma bir öpücük kondurup geri yerine geçti. Bende boyaları açtım ve palete sıktım. Ne cizeceğimi bilmiyordum ama yapardım bir şeyler bende. Derin bir.nefes aldım ve resmimi yapmaya başladım.

....

Veee bölüm bitti.

Nasıldı?

Beğendiniz mi?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Görüşmek üzere.