BÖLÜM 2

919 20 4
                                    

'DENİZ'

"Ee daha daha nasılsınız ?"

Geleli neredeyse on beş dakika oldu ve geldiğimizden beri bin defa sorulmasına rağmen milletin bir türlü iyiyim cevabını kabullenmediği şu soru yüzünden birazdan avazım cıktığı kadar bağıracaktım .

"İyiyiz efendim sizi sormalı "

"Biz de iyiyiz . Elif kızımız yok mu ? Görünmedi pek ortalıkta ." Mübarek annem de dünden razıymış kız almaya . Elif kızımız ne ya?

"Hazırlanıyordu o . Malum biz kadınların ha .. "

"Geldim . Buradayım . Kusura bakmayın lütfen . Sizi de beklettim ama " Bir anda bütün kafalar sesin geldiği yöne doğru döndü . Ve merdivenin başında kıvırcık turuncu saçlı ,çilli , narin bir kız duruyordu . Elif bu muydu ? Bu kızın hastalıklı gibi bir hali vardı . Ve benim çıktığım kızların yanından dahi geçemezdi . Yine de bir albenisi yok diyemem . Guzelde aslında . Dudakları guzelmiş . Gözlerde iri . Aslında bacaklarda düzgün ama. Ne diyorum ben ya . Kendine gel Deniz . Sen bu kızla evlenemezsin .

" Elifciğim inanmıyorum ya şu guzelliğe bakar mısın . Şu dudaklara . Şu gözlere , kirpiklere bakar mısın ! Hihh ! Maşallah " Demet Ertürkmen' den yine bir nokta atışı !

"Teşekkür ederim Demet teyzeciğim . Siz de cok güzelsiniz . "

"Ahh canım benim " anneme biri güzel demeye dursun o an o kişiyi tanımasa bile nüfusuna geçirebilir.

"İsterseniz tekrardan kısa bir tanışma faslı yapalım ardından da yemeğe geçeriz . Nasıl buyurursanız . " Elif ' in annesi o sıra kulağına bir şey fısıldayan hizmetçiden başını kaldırıp bunları söyledi . Ardından da herkes tekrardan kısaca kendini Elif ' le tanıştırmaya başladı . Sıra bana geldiğinde , geldiğinden beri ilk kez iri gözleri bana dönmüştü . Elimi uzattım ve minik eliyle benim kocaman elimi sıktı .

'ELİF'

Deniz bu muydu yani . Evleneceğim adam . Tamam bir nevi kısa bir kalp krizi gecirmiş olabilirdim . Yakışıklıydı çünkü . İçimden derin bir oh! çekmedim de değil hani. Yani eğer kararım olumlu yönde olur da ben bu adamla evlenirsem bir ömür boyu bu yüze bakacaktım . İyi bari . Ama bu yine de onunla evlenmek istediğim anlamına mı geliyordu ? Kocaman bir hayır!

Yemek faslı oldukça sakin geçti . Herkes (annem ve Demet teyze dışında) sessizce önündeki yemeğine odaklanmıştı . Arada bir babamla göz göze geliyorduk . Şu ana kadar kararımı bildirmemem eminim onu da meraklandırmıştı . Ama açıkçası kararımın ne olduğunu ben bile bilmiyordum . Bir yandan babamın gururu vardı ve o gurur için neleri göze alabileceğini biliyordum diğer yandan da hayatımı aşık olmadığım biriyle geçirmek istemediğimden emindim . Off baskı altındayım resmen .

Yemekten sonra annemler kahve yapmamı istediler . Ben mutfağa girdiğim sırada babam da arkamdan gelmişti ve Efsun teyzenin (yardımcımız olur kendileri ) bir kaç dakikalığına bizi yalnız bırakmasını istemişti . O çıktıktan sonra babam kararımı sordu ve ben de ona bir anda tamam dedim . Çünkü şu hayatta gerçekten emin olduğum bir şey varsa o da babamın asla ve asla üzülmesine dayanamayacağımdı . Babam birkaç kez emin olup olmadığımı sordu ve ona kesinlikle eminim cevabını verdim . Veee hayatımın icine etmiş bulunduğum için kendimi ayakta alkışlıyorum . Aferin Elif ! Kim tutar seni !

Kahveler içildi . Kısa bir konuşma yapıldı ve ardından Deniz ' le birlikte biraz konuşmak için bahçeye yollandık .

"Şuraya oturalım mı ?" diyerek havuzun kenarındaki şezlongları işaret ettim .

EVLİLİK ANLAŞMASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin