EVLİLİK ANLAŞMASI

BÖLÜM 15

'ELİF'

"Ne o ? Bir numaralı hayranını mı düşünüyorsun?"

Deniz bana bunları söylerken  gerçekten de  Hakan'ı düşünüyordum . Ama bana hayran olduğu kısmı değil . Gitmeden önce elime tutuşturduğu kağıtta yazanları .

Onun babamı bulmasına izin verme mi? Gerçekten bunları söylerken neyi kastediyordu acaba?

"Seni bayağı etkilemişe benziyor ha ?"

Acaba neden böyle bir şey dedi ki ya

"Hı?''

Şimdi ben meraktan uyuyamam ki

"Dolar diyorum ! Düşmüş diyorum!"

Aptal !!

"Haa , e iyi bari"

Öküz!

"Elif?"

Kimse bu kızı düşünmesin zaten!!

"Hıı?"

Elif kim ki!!

"Kızım sen manyak mısın ? Bak bunu ciddi ciddi soruyorum"

Iggghhh!!!!!!

"Yoo"

Aman bana ne be !! Ne halleri varsa görsünler. Ben ne karışıyorsam sanki

"Bir şey mi içtin?"

Allah tepenizden baksın emi  !!

"Yoo"

Bu arada bu Deniz ne diyor sabahtan beri ya.  Anca konuşuyor.  Bilmiyor ki ben içimde neler yaşıyorum

"O zaman ned.. amaan bana ne be "

"Noldu?"

"Ne noldu?"

Sinirli sinirli araba kullanan Deniz'e baktım

"Neden sinirlisin?"

"Kim ben mi sinirliyim!"

Güldü

"Evet"

"Sinirli falan değilim ben "

"İyi !"

Aklımda bu kadar düşünce varken Denizle uğraşmaya hiç niyetim yoktu . Başımı koltuğun arkasına yasladım ve radyoda çalan şarkıyı dinlemeye başladım (Radical Face-Ghost Towns)

Otele geldimizde saat gecenin biriydi . Odaya çıkıp üzerimizi değiştirdik ve kendimi direk yatağa attım . Deniz'e bir dönüp baktım ve yattığı koltukta oturup beklediğini gördüm . Resmen şu anki manzara karşısında içim acıdı . Yatakta doğruldum ve direk Deniz'e bakarak konuşmaya başladım

"Deniz?"

"Efendim"

"Orada rahat değilsen burada yatabilirsin . Aramıza yastık koyarız"

Bana döndü . Kaşları her zamanki gibi çatıktı . Buz gibi bir sesle cevap verdi

"Ben rahatım sen uyumana bak"

Önüne döndü

"Gerçekten bu kadar kaba olmak zorunda değilsin"

Sonra yattım ve uyudum

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Sabah uyandığımda Deniz yine odada yoktu . Ben de onun nerede olduğunu umursamamaya çalışarak duşumu aldım ve spor şortumu atletimi ve spor ayakkabımı giyip saçımı da topladıktan sonra kendimi dışarı atım.  Amacım hem biraz rahatlamak hem de aklımı kurcalayan şu sorun hakkında  yalnız kalıp biraz düşünmekti

Kaç saat koştuğumdan emin olamayarak nefes nefese ve kanter içinde bulduğum banklardan birine oturdum . Ve içinde bulunduğum durumu düşünmeye başladım

Birincisi,  Hakan'ın bana söylediğini kesinlikle çözmeden Deniz'e söylemeyecektim

İkincisi,  bunu mutlaka Hakanla konuşmam gerekiyordu

Üçüncüsü durumum çok boktandı!!

Etrafımdaki insanları umursamadan bağırarak derin bir Off!  çektim

Biraz daha oturduktan sonra da kalkıp otelin yolunu tuttum

Dönüşte otele yavaş yavaş ve düşünerek geldim.  Direk odaya çıktığımda Denizle karşılaşmayı bekliyordum ama oda en son nasıl bıraktıysam o vaziyetteydi.  Ama Deniz'i düşünme işlemime karın gurultum şiddetle karşı çıkınca ben de ona yenik düşüp kısa bir duş aldıktan sonra üzerime askılı sarı mini elbisemi giyip ayağıma da sandaletlerimi giydikten sonra çapraz minik çantamın içine cüzdanımı ve telefonumu koyup aşağı restauranta indim.  Restaurantın kapısında durup Deniz'i aradım ama burada da yoktu.  Artık endişelenmeye başlamıştım.  Hemen telefonumu çıkarıp Deniz'in numarasını buldum ve ara tuşuna bastım. Biraz çaldıktan sonra meşgule verince biraz endişelendim ama iyi olduğuna kendimi ikna etmeye çalışarak kahvaltı bölümüne doğru uçtum

Yemekten sonra direk odaya çıktım ve biraz uyudum.  Uyandıktan sonra  akşamki yemek için hazırlanmaya başladım . Bu arada da üç  kez Deniz'i aramış ama hepsinde meşgule alınmıştım.  Ben de ona hem akşamki yemeği hatırmak hem de nerede olduğunu öğrenebilmek için mesaj atmış ardından da hazırlanmaya başlamıştım

İki saat sonra giydiğim buz mavisi askılı mini elbise beyaz dolgu topuk ayakkabı  ve gri portfoy çantamla lobide dikilmiş Deniz beyi bekliyordum.  En son attığım mesaja cevap verme lütfunda bulunup bir saat sonra burada olacağını söylemişti . Ama ne yazık ki son kırk beş dakikadır  olduğu gibi sevgili kocamı beklemekten ağaç olmuş durumdaydım

"Elif?"

Sesin geldiği yöne doğru döndüğümde Hakan'ın bana doğru hızlı adımlarla geldiğini gördüm

"Merhaba nasılsın?"

Hala nasıl sırıtabiliyordu ya

"Hiç iyi değilim Hakan. Sayende hiç iyi değilim "

Sağ elini saçlarından geçirip başka tarafa bakmaya başladı

"Merakını anlayabiliyorum Elif ama seni uyarmam gerekiyordu "

"Neden beni uyarman gerekiyordu Hakan? Ya anlamıyorum oyun falan mı  oynuyorsun benimle  "

Sıkıntılı gibi bir hali vardı.  Bir süre başka tarafa baktı sonra bana döndü ve biraz daha yaklaşıp konuşmaya başladı

"Deniz'in babamı bulmaması lazım Elif "

Ha orasını anladığım kesin

"İyi de neden??"

"İntikam yüzünden"

İntikam mı? Nee alaka şimdi

"Neyin intikamı?"

"Neyin değil kimin"

"Kimin intikamı Hakan ?"

Uzunca bir süre gözlerimin içine baktı ve asla aklıma gelmeyecek o iki kelimeyi söyledi

"Öz babasının "

Arkadaşlar umarım hoşunuza gitmiştir keşke okunduğu kadar da beğeni olabilse. : ( Bu arada hepinizin bayramını kocaman dileklerimle kutlarım . Umarım sevdiklerinizle hep birlikte nice mutlu  bayramlar geçirirsiniz: ):):):)