Bir Şiir Tut

¶ Dert ¶

Dinlediğim şarkının nakaratında
bırakırım derdimi.

Bazen göğe ilişen bir kuşun kanadında.

Bir deniz kıyısında, mavinin en sonsuzunda.

Bazen de yeni açan bir çiçeğin yaprağında.

İnsan insana bırak kendini,
Derdini bile bırakamıyor artık.

Ne diyordu şair ;

Ağaçtan çıkan kibrit,
Yakmıyor muydu ağacı?

İşte öyle
Canına yandığım.

İşte öyle...