Criminal Lover | Taekook

Bölüm : 28

"Ding Dong !"

Jimin kapıyı açtı. Taehyung karşısında dikiliyordu. Hiçbir şey demeden salona geçti peşinden Taehyung'da geldi. Gözleri Yoongi ile buluştu. Yoongi'nin bakışları ona her şeyi anlatmaya yetmişti.

"H-hyung ben-"

"Şuraya oturur musun ?"

Taehyung şaşırmıştı. Yoongi'nin onu parçalayacağını falan sanıyordu. Birkaç adım sonra Yoongi'nin karşısına oturdu.

"Bak Taehyung aniden çıkıverdin üstelik bir katilsin dahası kardeşim olarak gördüğüm Jungkook'un sevgilisi hm ? Yanılıyor muyum ?"

"Hayır..."

"Hatırlıyor musun senle tanıştığımız ilk günü senden nefret etmiştim doğru. Hiç düşündün mü acaba neden diye. Açık konuşmak gerekirse sana hâlâ güvenmiyordum ve çokta haklıymışım."

Ortam sessiz ve gergindi. Yoongi sustu sadece Taehyung'un gözlerinin içine bakıyor ve her bakışında suçlu olduğunu yüzüne vuruyordu. Bir bakıma ona psikolojik baskı uyguluyordu ki Jimin araya girene kadar.

"Taehyung, Jungkook'un bir daha aynı şeyleri yaşamasını istemiyoruz. Uzun lafın kısası yol yakınken onun hayatından çık ve lütfen ona daha fazla zarar verme !"

"N-ne ! Siz ne dediğinizi farkında mısınız ?"

Yoongi ayağa kalktı ve Taehyung'un karşısına geçti.

"Ne dememizi bekliyordun ? Aa çok iyi yapmışsın diyip ödül vermemizi falan mı ?!"

Taehyung'ta ayağa kalktı. Şuan öfke nöbetinin eşiğinde gibiydi. Sanki kimse onu anlamıyordu. Sanki bütün evren ona karşı bir pusu kurmuş ve içinden çıkılmaz bir tuzağa düşmüştü.

"Hiç sordunuz mu peki ! Neden böylesin diye. Hiç sordunuz mu neden katilsin diye ! Sormadınız. Bakın b-ben bilmiyorum. Size, ilk defa aşık oldum diyorum neden anlamıyorsunuz ? Böyle bir durumda ne yapılır bilmiyorum. Ben gençliğimden beri psikolojik destek alıyorum neden ? Sinirlerime hakim olamıyorum. Belki bundan dolayı katilimdir ha ! Belki bu yüzden bu kadar acımasız olabildim ! Peki ben mi istedim böyle olmayı ? Hayır. Elimde olmayan sebepler yüzünden beni suçlayamazsınız ! Jungkook ne kadar kırgınsa ben de en az o kadar kırgınım tamam mı ? Yaptığım hatayı kabul ediyorum ama dediğim gibi elimde olan bir şey değildi..."

İkili duraksadı. Belki de Taehyung bir yönden haklıdır diye geçirdiler içlerinden sonuçta kendi isteğiyle yapmamıştı ve hatasının da farkındaydı.

Yoongi elini alnının ortasına yerleştirdi ve gözlerini yumdu. Şuan ki oldukları durumdan nasıl kurtulacaklarını düşünüyordu. Ya eskisi gibi olursa her şey ya Jungkook'a bu sefer engel olamazlarsa aklından her türlü senaryoyu geçiriyordu.

Jimin ise ağır adımlar eşliğinde Taehyung'un karşısına geçti.

"Peki bu durumu gerçekten düzeltmek istiyor musun Taehyung ?"

"Tabii ki istiyorum kim istemez ki"

"O zam-"

Jimin'in lafını bölen şey çalan zil oldu.

"Siz devam edin."

Yoongi beklemeden ayağa kalktı ve kapıya yöneldi. Açtığında ise Jungkook ile göz göze geldi. Sanırım ortalık karışacaktı.

"Hyung !"

Jungkook kollarını Yoongi'nin beline sardı. Ne zaman kendini kötü hissetse bunu yapardı. Yoongi de buna karşılık sarıldı. Bir süre öylece beklediler.