Criminal Lover | Taekook

Bölüm : 29

Aradan tam bir hafta geçmişti. Ne Jungkook barışmak adına bir adım atıyor ne Taehyung çabalıyordu. Daha doğrusu ikisi de akışına bırakmış birbirlerinden bir hamle bekliyorlardı.

Taehyung'un içi içini kemiriyordu. Şuan bir bujiteri mağazasının önünde durmuş hangi hediyeyi alacağını düşünüyordu.

Bu mağaza Seul'un zengin aileleri tarafından rağbet gören bir yerdi içerisi çok asil ve kaliteli gözüküyordu. Jungkook'a da bu yakışır diye düşünmüştü. En sonunda mağazaya girdiğinde dikkatini ilk çeken bilekliklere yöneldi.

Küçük olmasına rağmen çok büyük ve güzel bir anlamı vardı. Kesinlikle bunu almalıyım diye geçirdi içinden. Kasaya geldi ve ödemesini yaparak iki çift kırmızı kutuyla oradan ayrıldı.

Sıra bu özel gece için yapacağı hazırlıklardaydı. Böyle şeyleri pek beceremezdi ama bu onun yapamayacağı anlamına da gelmiyordu. Aklına gelen fikirle Jin'i aramaya karar verdi.

"Selam hyung !"

"Merhaba Taehyung "

"Nasılsın ?"

"İyiyim sen ?"

"Bende iyiyim hyung."

"Bir şey mi vardı ?"

"Hyung şey..."

"Taehyung çekinme lütfen söyle."

"Ben böyle şeyler nasıl yapılır bilmiyorum ve aklıma ilk sen geldin."

"Elbette yardımcı olabileceğim bir konuysa seve seve yaparım."

"Biliyorsun Jungkook ile aramızda olanları."

"Evet çok üzgünüm..."

"Her neyse ben bir süre üstüne gitmek istemedim ve hatanın bende olduğunda farkındayım bu yüzden ona küçük bir sürpriz hazırlamak ve tekrardan eski günlerimize dönmek istiyorum."

"Bu çok güzel bir haber !"

"Yani anlayacağın üzere senden fikir almak istiyorum. Ona küçük bir hediye aldım ve bunun yeterli olacağını düşünmüyorum. Hyuuung ! Bana yardım et."

"Ahahaha ! Öncelikle sakin ol Taehyung çok gerginsin sesinden belli oluyor. Her zaman pozitif düşün böylece işlerini daha kolay halledebilirsin."

"Deneyeceğim !"

"Hmm, Jungkook'un sevdiğini veya sevebileceğini düşündüğün şeyler var mı ?"

Taehyung sustu. Sustu çünkü gerçekten onun hakkında hiçbir şey bilmediğini farketti. Kalbine bir hançer saplandı sanki.

Akan o kan aslında her geçen gün giderek katlanan aşkının ve özleminin şehvetiydi. Akmayan gözyaşlarının sesiydi. Bu öyle bir suskunluktu ki sessiz çığlıklarının feryadıydı.

"Oh, üzgünüm hyung"

"Tamam sorun değil moralini bozmak yok biz de başka bir fikir buluruz."