MINE [Completed]

Part 8

Unicode

"အိမ်ရှေ့မှာ စောင့်နေတယ် "

ဖုန်းထဲကို ဝင်လာတဲ့ message ကြောင့် ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ကို လှမ်းကြည့်မိသည်

Long coat အရှည်ကြီးနဲ့ နှင်းတွေကြားထဲ ရပ်နေတဲ့ Jungkook..

တစ်ပတ်ကျော်ပြီ ထင်တယ် နှစ်ယောက်သား စကားတစ်လုံးတောင် မပြောဖြစ်သလို အဆက်အသွယ်လည်း ဘယ်သူ့ဘက်မှ စ မလုပ်ဖြစ်ဘူး

နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ကြားမှာ မာနဆိုတာက ကြားခံနေတော့ လွမ်းနေသေးတာတောင် မဆက်သွယ်ခဲ့မိဘူး

ဘာမဟုတ်တဲ့ သတင်းသမား ကိစ္စကနေ စကားများ‌ခဲ့တာကိုလည်း ခုထိ မမေ့နိုင်သေးဘူး..

ချိတ်ထားတဲ့ ကုတ် အညိုလေးကို ကောက်ဝတ်ကာ အိမ်ရှေ့ထွက်လိုက်တော့

"တောင်းပန်ပါတယ် "

ပန်းစည်းအကြီးကြီးကို ထိုးပေးကာ မျက်နှာအောက်ငုံ့လို့ထားတဲ့ သူ.. သူက စပြီး အလျော့ပေးခဲ့တယ်

"ငါလည်း တောင်းပန်ပါတယ် မင်းကို စိတ်မဆိုးခဲ့သင့်ဘူး "

ဒီအခြေအနေကြီးက ရုတ်တရက်ကြီး အဆင်ပြေသလိုလို ရှိသွားပြန်တော့ ကျနော့်တို့ကြားမှာ ရှေ့ဆက်ရမယ် စကားက ပျောက်နေရှာတယ်

"အင်း မုန့်စားချင်လား hot chocolate ကြိုက်တယ် မဟုတ်လား "

ကျနော့်လက်ကို ဆွဲကာ သူ့ကားအညိုရောင်ထဲ ဆွဲသွင်းပြန်တယ်.. driver seat ဆီလာကာ ဝင်ထိုင်ပြီး ခါးပတ် ပတ်ပေးနေပြန်တယ်

မပြောတတ်ဘူး ဒီအခြေအနေကြီးကို သိပ်သဘောကျနေတာ.. အရမ်းလည်း ပျော်နေတာ ဖုံးမရ ဖိမရ ဖြစ်နေတယ်

"ကားအသစ် လဲထားတာလား "

သူက အမြဲ အရောင် ရင့်ရင့်သာ သုံးတတ်တော့ အညိုရောင်သုံးတာက ပထမဆုံး မြင်ဖူးခြင်း

"အင်း မင်းက အညိုကြိုက်တယ် ထင်လို့ "

"အာ .. ကြိုက်ပင်မယ့် ခဲရောင်လို အရောင်နုနုကို ပိုကြိုက်တာ "

"အော် သိပြီ "

ထပ်ပြီး တိတ်ဆိတ်သွားပြန်တဲ့ ကျနော်တို့ကြားက လေထု..