'Park' olmak // chanbaek

B Ö L Ü M 27

Onunla aynı yaştaki bazı çocukların yanlışlıkla ona doğru fırlattığı kar topu Chanyeol'un kafasına çarptı.

Topun nerden geldiğini anlamadığı için şaşkındı. Büyük gözleri parlamaya başladı, canı acımamıştı zaten.

Noel günüydü ve o burada, parkta geziniyordu.

Elinde eriyen kar topunu inceledi. Su olmuştu ve ellerine akmaya başladı.

Şimdi gerçekten enerjilendi, yerden bir kar almaya başladı ve top yapmaya başladı.

Dakikalar sonra, Chanyeol sıkıldı ve kar toplarını yerde bir kalp oluşturarak bıraktı.

Yürümeye başlardı ama sonra parktaki salıncaktan bir hıçkırık duyunca durdu.

"Neden ağlıyorsun çocuk?" Kendisiyle aynı yaşta olan çocuğa sordu.

"Kimi arıyorsun evlat, ha?" Çocuk cevap vermeyince tekrar sordu.

Karşısındaki çocuğu buldu. Bu sevimli küçük çocuğun ağzı somurtarken kaşları kırışıyordu. Az önce yanaklarından dökülen yaşlar yüzünden gözleri hala parlıyordu.

"Kimi düşünüyorsun çocuk?"

"Ama sen de bir çocuksun.." Çocuk çok tatlı bir şekilde mırıldandı.

"Şu an neden ağlıyorsun?"

"Kız arkadaşım benden ayrıldı..."

"SEN,NE?!" Chanyeol şoktaydı.

"Kız arkadaşım-"

"KIZ ARKADAŞIN MI VAR?"

"Vardı."

"Ama sen de benim gibi bir çocuksun." dedi Chanyeol.

"Bu sevemeyeceğim ve sevilemeyeceğim anlamına gelmez... Ve de bu benim de incinmeyeceğim anlamına gelmez... Ona duyduğum bu sevginin bir şaka olduğunu düşünebilirsin biliyorum ama değildi. Çocukken bazı şeyleri hayal etme eğilimindeyim. Ama hayallerimin hepsinde o var. Onun beni terk edeceğini hiç düşünmemiştim."

Çocuk kalbini hissettiğini, incindiğini ve onu sevdiğini bildiğini söyledi. Chanyeol ise bunu beklemiyordu. Çocuğun amacını anladı ve gerçekten incindiğini hissedebiliyordu. Kendini iyi hissetmesi için ne yapması gerektiğini bilemediği için ona sarıldı.

"Annem bana bunun hissettiğin acıyı hafifleteceğini söyledi."

"Ben Park Chanyeol."

"Ben Byun Baekhyun, senin en iyi arkadaşın."

"Öyle miyiz?"

"Öyle değil miyiz?"

"Öyleyiz." Chanyeol belirtti.

Sonra resmi bir şekilde en iyi arkadaş oldular.

Duygularla birlikte büyüdüler.

Baekhyun, Chanyeol'ü sevmeye başladı.

Chanyeol, Dara'yı sevmeye başladı.

"Nereye gidiyorsun Yeol?"

"Kız arkadaşımla randevum var."

"Bizim planlarımız ne olacak?" Baekhyun üzgün bir şekilde sordu.

Dara ve Chanyeol söz konusu olduğunda kendini dışlanmış hissediyordu.

"Bunu başka bir zaman yapabiliriz, zaten çok da önemli değildi. Ben gidiyorum."

Baekhyun biliyordu ki; onun ağlamasını kesen kişi, onu tekrar ağlatacak kişi olacaktı.

Ve bu konuda hiçbir şey yapamıyordu.