Chapter 29

870 181 37
                                    

Mention of vomiting! 🍁






Jin's POV

"සූගෙනුත් ඈත් වෙන්න ? ඒ මොකද ලමයගෙන් ඈත් වෙන්නෙ? ඔයා එයාගේ අප්පා."

"එයා කිව්වා එපා කියලා. "

"ඕකට මම..."

කෙන් මගේ ඔලුව අයින් කරලා නැගිටින්න හදනකොට මම ඉක්මනට පුටුවේ වාඩි වෙලා එයාගේ අතින් අල්ලගත්තේ එයා තව ප්‍රශ්නයක් දාගන්න ඕනේ නෑ කියලා තේරුන හන්දා. එයාගේ අතින් අල්ලගෙන මම එයාව නවත්තලා අන්තිම තීරණයකට ආවා.

"කෙන්. මම ඔයාට කියන්නම් උන දේ"

මගේ අතේ තියන කෙන්ගේ අත දිහා බලගෙන මම මගේ කතාව කොහෙන් කොහොම පටන් ගන්නවද කියලා කල්පනා කරා. කවදාවත් නැතුව කෙන් ඉස්සරහා මට ලොකු ලැජ්ජාවක් දැනුනා. ඒත් ආයෙමත් කෙන් ප්‍රශ්නෙක පැටලෙන්න කලින් මට එයාව නවත්තන්ම පුලුවන් එකම ක්‍රමය එයාට මගේ වැරදි ගැන කියන එක විතරයි කියලා තේරුන හන්දා අන්තිමට මම ලොකු හුස්මක් අරගෙන මගේ කතාව කියන්න පටන් ගත්තා..

"කෙන්."

"අහගෙන ඉන්නේ.."

"මම වැරැද්දක් කරා".

"අපි හැමෝම වැරදි කරනවා. "

"මගේ අතින් ජූන්ට වැරැද්දක් උනා කෙන්.මගේ අතින් වැරැද්දක් උනා. මම ජ්-ජූන්ට ල්-ලොකු බොරුවක් ක්-කරා. එයා ඒක දැනගත්තට පස්සේ.....-"

"ඔයා එයාව රැවැට්ටුවද"

"මම ....කෙන්....මම .... එයාව....."

"ඔයා එයාව රැවැට්ටුවද නැද්ද කියනවා ජින්..."

කෙන් සන්සුන් විදිහට අහනකොට මට තවත් දුක හිතුනා. මම හන්දා ජීවිත කීයක් දුක් විදිනවද කියලා මතක් වෙනකොට මට කෑ ගහලා අඩන්න ඕනේ උනත් ඒ හැමදේම පස්සට දාල මම කෙන්ගේ උත්තරේට ඔව් කියන්න ඔලුව වැනුවා.

"ඔ-ඔයා ජ්-ජූන්ව රැවැට්ටුවා."

"මම එයාගෙන් හැන්ගුවා. ම-මම එයාගෙන් හැන්ගුවා හැමදේම".

"ඔයා කියන්නේ ඔයා නම්ජූන්ට බොරු කරලා කියලද සොක්ජින්? "

කෙන් එක පාරටම කෑ ගහනකොට මාව ගැස්සිලා ගියත් මගේ ඇස් වලින් කදුලු වැටෙන එක නතර උනේ නෑ. මම එයාගේ අත තදින් අල්ලගෙන ඉන්නකොට කෙන් එයාගේ අත මගේ අත් වලින් අරගන්න කොට  මම කදුලු අතරෙන් එයා දිහා බැලුවේ එයත් මාව පිලිකුල් කරනවද කියලා මට තේරුනේ නැති හන්දා.

Thousand Miles  |  Nam × Jin  | Completed Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt