Thousand Miles | Nam × Jin | Completed

Mile - 73

Joon's POV

ඔෆිස් එකේ ඉදන් ගෙදර එන අතර මම පාර දිහා බලාගෙන හිටියත් මගේ ඔලුවේ වැඩ කරේ වෙන වෙන විකාර දේවල්. උදේ පාන්දරම කෙන් මගේ කැබින් එකට කඩා වැදිල මගෙන් ජින් ගැන අහනකොට මම කෙන්ට බැනලා එලවගත්තත් අද දවසෙම මගේ ඔලුවේ වැඩ කරේ ජින් ගිය තැන කෙන් වත් දන්නේ නැත්තේ ඇයි කියන එක. මෙච්චර කල් කෙන් මට වද නොදී ඉන්නකොට මම හිතුවේ එයා ජින්ට සපෝර්ට් කරනවා ඇති කියලා උනත් ආයේ එයා මගේ පස්සෙන් එලවනකොට කෙන් ඒ ගැන මොකුත් දන්ණේ නෑ කියන එක ගැන මම දැනුවත් උනා.

වාහනය ගෙදර දොර ලගින් ඇවිල්ලා නතර කරාට පස්සේ මම ගාර්ඩ් දොර අරිනකන් බලන් ඉදල ගෙදර ඇතුලට ආවා. පුරුදු විදිහට මම කෙලින්ම සූගෙ කාමරයට ගිහින් එයා නිදාගෙන ඉන්නවා කියලා බලාගත්තට පස්සේ මගේ ඔරලෝසුව දිහා බැලුවේ මම අදත් පරක්කු වෙලාද ඇවිල්ලා තියෙන්නේ කියල බලන්න. මම හිතුවා වගේම වෙලාව දහයයි විස්ස වෙනකොට මම ලයිට් ඩිම් කරලා ආයේ මගෙ කාමරේට එන්න ආවා.

"ජූන්."

ඒත් මගේ ගමන බාල උනේ ඔම්මාගේ කටහඩ මට ලගින් ඇහුන හන්දා. මම පිටිපස්ස හැරිලා බැලුවම ඔම්මා ගෙස්ට් රූම් එකේ ඉදන් ඔලුව දාගෙන ඉන්නවා දැකලා මම ගෙස්ට් රූම් එක ලගට ආවේ ඔම්මා ආව එක ගැන මම දැනගෙන හිටියේ නැති හන්දා.

"ඔම්මා ? ආවා කියලා කිව්වේ වත් නෑ?"

"ඔයා වොශ් එකක් අරන් එන්න. අප්පා එක්ක මම ලොබී එකට එන්නම්."

අප්පාත් ඇවිල්ලා කියලා දැනගත්තම මගේ හිත තවත් බර වෙනකොට මම ඔම්මාට ඔලුව වනලා මගේ රූම් එකට ඇවිල්ලා කෙලින්ම පුටුවකට වැටුනා. අප්පා එන්නේ මොකටද කියලා හොදටම දන්න හන්දාද මන්දා මගේ ඔලුවත් රිදෙන්න පටන් ගන්න කොට මම ආයේ පුටුවෙන් නැගිටලා බාත්‍ රූම් එකට ආවේ ඉක්මනට කතාව ඉවර කරලා ඉක්මනට නිදාගන්න එනවා කියලා හිතාගෙන.

වොශ් එකක් අරන් ඉවර වෙලා මම සැහැල්ලු ඇදුමක් ඇදගෙන ලොබී එකට එනකොට ඔම්මා අප්පා දෙන්නම වාඩි වෙලා හිටියා. අලුත් ගත්ත මේඩ් කෙනෙක්ට අපිට කොෆී ගේන්න කියලා මම එයාලා ලගින් වාඩි උනේ අප්පා මම බලාපොරොත්තු වෙලා ඉන්න එක නැතුව වෙන ඕනේ දෙයක් කියන්න කියලා හිතාගෙන උනත් අප්පා කෙලින්ම ආවේ මම අකමැත්තෙන්ම හිටපු මාතෘකාවට.