Mile - 87

533 163 33
                                    


 
Jin's POV




"අප්පට සමාවෙන්න බීනී. අප්පට සමාවෙන්න."

මම බීනීව බදාගෙන බීනීගේ කනට මුමුණනකොට සූබින් ඇවිත් මගේ ඉස්සරහින් හිටගෙන මගේ දිහා බයෙන් වගේ බැලුවා. එයා මාරුවෙන් මාරුවට මගේ දිහයි බීනී දිහයි බලලා අන්තිමට කතා කරේ මම එයාට මොකුත් කියන්නේ නැතුව නොනවත්වා බීනීගේ ඔලුව කිස් කරපු නිසා.

"හ්‍යුන්ග් ? මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක්ද?"

"න්-නෑ.  ම්-මොකුත් නෑ. මට බීනී නැ-නැතුව පාලු හිතුනා."

"මම බය උනා හ්‍යුන්ග්.!! මම යොන්ජන් එක්ක ගෙදර යනවා.  හ්‍යුන්ග්ට මොනවා හරි ඕනෙද?"

"එපා සූබින්. "

"මම එන්න කල් යනවා හ්‍යුන්ග්. ඒ නිසා ඕනේ දේවල් කියන්න. "

"මොකුත් ඕනේ නෑ දැනට..හැමදේම තියනවා."

"සල්ලි ඇතිද?"

"ඔව්. ඇ-ඇති."

අන්‍තිමට සූබින් එයාගේ ප්‍රශ්න පත්‍රය ඉවර උනාට පස්සේ බීනීට කිස් එකක් දීලා යන්න ගියා. යොන්ජනුත් පුලුවන් හැමවෙලේම බලන්න එන්නම් කියලා යන්න ගියාම මම බීනිව ඇදෙන් තියලා එයාගේ ඇස් දිහා බලාගෙන හිටියා. වචනෙන් කියන්න බැරි උනත් බීනීගෙ ඇස් මට එයාගේ වේදනාව කොච්චරද කියලා කිව්වා. සමහර වෙලාවට බීනී අඩන්නෙවත් නැත්තේ මගේ වේදනාවත් එයා මගේ ඇස් වලින් දකින හන්දා කියලා මගේ හිත කියන කොට මම එයාගේ නලලට කිස් එකක් දුන්නා. ඒත් එක්කම ඩොක්ටර් නර්ස් කෙනෙක් එක්ක ආව හන්දා මම එහාට වෙලා එයාලට ඉඩ දුන්නා.

"බීනීගේ හාර්ට් රේට් එක ඇබ්නෝමල්. අපිට පුලුවන් ඉක්මනට සර්ජරි එකට යන්න වෙනවා නැත්තන් අපිට සර්ජරි එකකින් මේක හොද කරගන්න බැරි වෙයි."

"අ-අපි ඒක කරන්න බලමු".

"මම දැනටමත් මේක ගැන හොයලා බැලුවා මිස්ටර් ජින්. මේ සම්බන්ධ සර්ජරි පෆෝම් කරලා තියන දෙන්නයි කොරියාවේ ඉන්නෙ. සියොක් හොස්පිටල්ස් වල ඩොක්ටර් කිම් සොක්ජින්. අනිත් කෙනා ඒ හොස්පිටල් එකේම ලී මූන්බුල්."

මම කිසිම දෙයක් නොකියා බිනී දිහා බලන් ඉන්නකොට ඩොක්ටර් තවත් පැහැදිලි කිරීම් කරා..ඒත් ඒ ඔක්කොම බිරි අලින්ට වීණා වයනවා වගේ උනේ මගේ හිත මේ සර්ජරි එක කරන්න විදිහක් නෑ මයි කියන එක හිතේ තැම්පත් වෙලා තිබ්බ නිසා.

Thousand Miles  |  Nam × Jin  | Completed Where stories live. Discover now